28.BÖLÜM:ÖMÜR DEDİĞİN

8.3K 397 124
                                    

HATIRLATMA !!

-"Hiç bir yere kaçamazsın anladın mı?"
Diyen remzinin sesi ile Esra derin bi nefes alıp etrafa baktı.Kapkaranlıktı sadece ay aydınlatıyordu.Bir ışık gördüğünde o yöne doğru koştu.Yola çıktıgında boş ışıklı bir alana gelmişti.Ettafına bakındı çaresizce nefes nefese
Kerem bianda karşısına çıkınca
Esra "Kerem "dedi gülümseyerek Kereme doğru koşmaya başlamıştı. Kerem Esraya doğru tam koşacakken kulakları sağır edecek o ses duyulmuştu.Silah sesi Esranın sırtına isabet eden kurşun Esranın nefesi kesmişti.Nefes anlamıyordu vücuduna isabet eden ikinci kurşunla Esra yere yıkılmıştı.Kerem Esra diye bağırarak ona dogru koşarken Remzinin Keremi isabet alarak attığı üçüncü kurşunla Keremde yaralanmıştı.Remzi kaçarken Kerem Esranın yanına gelmişti koşarak.

Esranın kafasını kaldırıp dizlerine koydugunda
-"Esra" dedi Esram uyan yalvarırım affet beni söylediklerim için asla sana öyle demek istedim affet
Esra aldığı zor nefesle Keremin sesini duymuştu.Gözlerini açarak
-"Ben affettim seni sen beni affet bak sen vurulsaydın keşke demiştin duan kabul oldu." Kerem ağlamaya başladıgında
-"Biz...dedi Esra sesi öksürüğü dönmüştü.Biz belkide mutluluğu haketmiyoruzdur.Benimde ömrüm bukadardı belkide bitti Kerem ."dedi Esra gözünden akan yaşla "bitti..."dedi ve belkide son nefesini Keremin kollarında vermişti. Esra gözlerini kapatırken sessizce şehadet getirdi.Kafası sağa doğru düşünce Kerem, Esranın beyaz kanlanmış elbisesini bakarak bağırmaya başlamıştı.O gördüğü rüya gerçeğe çıkıyordu kıymetlisini kaybediyordu.
-"Bitmeeeez biz bitemeyiiiz uyan Esra uyaaaan." diye sesi kısılıncaya kadar bağırmıştı.

Belkide hikayeleri bukadardı.Esra Keremden haram olduğunu bildigi için kendisini ateşe sürükleyeceğini bile bile defalarca kaçmıştı.Kerem ise sevgisinin asla peşini bırakmamıştı.Ve sonunda Esrayı yakaladıgında kıymetlisini sonsuza dek kaybetmişti.

BAŞLIYORUZ:) BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Bir gün uyanıyorsunuz hayatınız şen şakrak bir gün uyanıyorsunuz o hayatınız domino taşı gibi yerle bir olmuş.
Vuslatz..

Bazen hiç ölmeyecekmiş gibi yaşarsınız ölüm hiç size ve sevdiklerinize uğramayacağını sanırsınız ama ölüm gelip kapınızı çaldığında insanın sevdiğinden ayrılması kadar acı bir duygu olamaz belki onu yıllardır sevmiyordu ama Yıllara bedel olmuştu onun sevdası. Aylarca görmüştü ,aylarca ona milim milim aşık olmuştu.Aşk mı bu koca bir sevda olmuştu onun yüreğinde söküp atamadığı vazgeçemediği koca bir sevda.
Sevdiği kızın ölümünden bi haber yatıyordu aylardır koskoca 2 ay olmuştu dile kolay iki ay o hastane odasında ailesi perişan bir şekilde hastane koridorlarında uyanmasını bekliyorlardı.

Kapıdan Esra sessizce odaya girdi ve Keremin yanındaki doktora dönerek

-"Kerem... ne zaman uzanacak doktor bey."
-"Birazdan uyanır Esra hanım merak etmeyin."
Esra gülümseyip Keremin uyanması için içten içe dua ediyordu doktor odadan çıktıgında Keremin yatağının kenarına oturdu.
-"Kerem" diye yumuşak bir sesle seslendi.Bir kere daha" Kerem "dedi ve sonunda gözlerini açıyordu
Kerem gözlerini aralığında bi an rüyada olduğunu sandı burdaydı Esra sevdası buradaydı.

-"Esra" dedi kısık sesle "Sen ama sen vurulmuştun nasıl." dedi
Esra gülümseyerek -"Ama işte burdayım iyileştim sapşal görmüyor musun."dedi gülerken
-"Kerem..benim sana söylemem gereken bir şey var. Bak ben hiçbir zaman sana sevdiğimi söyleyemedim.Ama şimdi söylemek istiyorum -"Ben.. dedi sesini toparlayarak -"Ben seni seviyorum koca yürekli adam seviyorum bunu unutma tamam mı."dedi gülümserken Kerem ne diyeceğini bilemiyordu Esra karşısındaydı ve seni seviyorum diyordu Esranın ayağa kalkıp kapıya doğru ilerlemesine baktı.

TAŞ VE ODUN KAFALILAR Where stories live. Discover now