TAŞ VE ODUN KAFALILAR

35.BÖLÜM:BENİMLE EVLENİR MİSİN ?❤

CÜMLETEN SELAMÜN ALEYKÜM

Sizi çoook özledim..Nerde benim çok kıymetli tatlış okuyucularım?:)

BOMBA BİR BÖLÜMLE KARŞINIZDAYIM..

BENİ TAKİPTE KALIN!

Yorumlarınızı satır aralarına bırakmayı unutmayın sizi çok özlediler.
Sizi süpriz dolu bir bölümle baş başa bırakıyorum
Keyifli okumalar:)

Kerem kolunu sımsıkı tutan Esraya ne bakabiliyordu ne de söyleyecek bir söz bulabiliyordu.Remzinin söze tekrar girmesiyle Esra , Remziye döndü ama hala sımsıkı Kerem'in kolunu tutuyordu.

-"Ben,her şey için özür dilerim.Size yaşattıklarım için Remzi Esrayla Keremin sessizligine bir söz daha edemedi ve -"Her neyse "Tekrar görüşmek üzere Hoşça kal Esra." dedi.Kerem bianda kolunu Esradan çekerek

-"Yeter artık yeter."diyerek Remziye belkide en sert yumruğunu geçirmişti.Remzi burnunu tutmaya başlamıştı eli kanlar içinde kalmıştı Esra dehşetle

-"Kerem ne yapıyorsun kendine gel." diyerek kolunu tuttu ve Remziden uzaklaştırdı.

-"Remzi git burdan artık hayatıma bir daha girmemek üzere git!"dedi Esra sinirle.Remzi ayağa kalkarak bir şey söylemeden hemen geldiği gibi arabasına binerek gitmişti.Esra derin bir nefes vermişti.

Keremle Esra öylece kala kalmışlardı.
Esra Kerem'in kolundan bianda ellerini çekince Kerem , hemen Esraya dönmüştü Esra önüne bakıyordu. hiçbir şey söyleyemiyordu.

Ne diyecekti ki artık yorulmuştu yine bir Süreyya Yücesoy oyunuyla karşı karşıyaydı.Kerem, Esradan bir tepki bekliyordu ama Esra bir tepki göstermemişti.Susuyordu sadece belki konuşsa ,tartışsalar ,bağırsa çağırsa ama yok Kerem cevabını Esranın suskunluğundan almıştı.

-Ben...ben Özür dilerim." dedi zorlukla bi umut cevap beklemişti ama Esra cevabını suskunluğunu koruyarak vermişti.Kerem arkasını dönerek hızla arabasına doğru ilerledi ve arabaya bindiği gibi Esraya son kez bakıp gaza basmıştı.

Esra öylece tek başına kala kalmıştı.Şaşkınlık tüm hücrelerindeydi yavaşça bahçedeki çardağa doğru ilerleyip hemen oturdu.Gözleri dolmuştu zaten kendisini daha fazla tutamamıştı ve bianda serbest bırakmıştı göz yaşlarını.Gözleri uzaklardaydı ne diyeceğini ne söyleyeceğini bilmiyordu.

-"Ne yapmam gerek Allahım Kerem gitti.Ben yine kaldım tek başına yine sustum.Annesinin yapmış olduğu hatalar yüzünden artık yüzüme bile bakamıyor.

-"Esra!"
Esra sesin geldiği yöne döndüğünde Ayşeni görmüştü buruk bir gülümsemeyle gözündeki yaşı silip ayağa kalkıp ve ona sarılmıştı.

-"Sen iyi misin ne oldu sana." dedi Ayşen

-'Gitti!Kerem gitti!"dedi ağzından çıkan hıçkırıkla
Ayşen Esrayı karşısına alıp oturmuştu.

-"Ne oldu?"

"Süreyya Yücesoy Remziye hapishaneden çıkartmış."

-Neee !! bu nasıl olur?

-"Olur onlar için ne ki bu. "dedi Esra alayla

-"Peki Kerem." dedi Ayşen merakla

-"Remziyi baya bi dövdü sonra benden Özür diledi ve gitti."dedi Esra gözünden akan yaşı silip derin bir nefes almıştı.

-"Bu kadın fazla oldu artık kalk gidiyoruz."

-"Nereye."dedi Esra şaşkınlıkla

-"Tabiki polise şikayet etmeye bunu en başta yapacaktın.Başta yapsaydın böyle olmayacaktı."