TAŞ VE ODUN KAFALILAR

30.BÖLÜM:O BÜYÜK AN

CÜMLETEN SELAMÜN ALEYKÜM :)

SÜRPRİZLİ BÖLÜME HAZIR MISINIZ?

Medyada Hikayem için @hky_hky arkadaşımızın yapmış olduğu kapak resmi var teşekkür ediyorum kendisine ellerine sağlık :))

Ayşen sersemleşmiş yüz ifadesiyle derin derin nefes nefes alıp vermeye başlamıştı.

Anıl bianda ayağa kalkarak Ayşenin üzerine doğru yürümeye başladığında ise yüreği hop oturup hop kalkıyordu.

-"Nerdeydin bu saate kadar."

Ayşen Anıldan böyle sert bir çıkış beklemiyordu.Ne diyecekti şimdi

-"Anıl ben.." dedi çatallaşmış sesiyle

-"Nerdeydin Ayşen seni ne kadar merak ettim haberin var mı?" dedi Kereme dönüp bi baktıktan sonra sonra sana bir şey oldu diye içim içimi yedi."

-"Anıl ben..."demişti ama dayanamamıştı bugün her şey üst üste gelmişti.Koşarak odasına gitmişti. Yatağının üzerine oturup sabahtan beri tutmuş olduğu göz yaşlarını bırakmıştı.

Kerem ayaga kalkıp koltugun üzerimdeki ceketini aldı ve hizli adımlarla Anilim yanına gelerek
-" Sen eşinle ilgilen ben gidiyorum." dedi ve Anılın omzuna dosta dokunarak kafasını salladı ve evden çıkmıştı.

Anıl derin bir nefes aldı ve yatak odasınıj yolunu tuttu.Odanın kapısına gelip kapıya vurdu ses gelmeyince içeri girdi. Ayşeni ağlarken bulmuştu.Onu bu kadar çok mu kırdım diye düşünürken yavaşca yanına oturup elini tuttu.

-"Ayşen ben Özür dilerim seni gerçekten çok merak ettim.Senin için korktum bu tepkim bu yüzdendi."

-"Anıl ben özür dilerim bugün öyle bir şey oldu ki her şey üst üste geldi.

-"Ne oldu."dedi Anıl bianda kaşlarını çatarak
Ayşen Anılın gözlerine baktı ve

-"Ben bugün..
-:Evet ne oldu bugün."
-"Bugün es...hiç hiçbir şey sadece yoruldum hem ruhen hem bedenen dedi söyleyememişti, yapamamıştı.
Anıl Ayşeni kendine çekip sıkıca sarıldı.Ayşen kendini ağlamak için zor tutuyordu.Bir şeyler yapması gerekti kardeşi gibi gördüğü arkadaşını o pisliğin eline bırakmamalıydı.

●●●●

Kerem Kamera kayıtlarına bakamamıştı.Çünkü arızalıymış bir haftadan biri anca 2 hafta içinde tamir olacağını söylemişti oradaki genç.O gordugu kiz hayal degilse eger esraydı.Hir taraftan emindi Esra olduguma ama doger taraftan ya hayalse dedi.Neden durduk yere böyle bir şüpheye düşmüştüki anlam veremiyordu.

Kerem kıymetlisini özlemişti. Arabayı mezarlığında kapısına park edip arabadan indi ve mezarlığın içinden ağır adımlarla ilerliyordu. Kiymetlisinin yanına gelince diz çöktü ve mezarın yanına oturmuştu.

-"Biliyorum belki bana kızgınsın onu yine bulamadım.Ama bulacağım.Elimden kurtulamaz.
İçimde bir şüphe var Esra burda yatan sen misin yoksa sen degil misin emin olamiyorum icimdr bir şüphe oluştu ve bu suphe o kadar buyükki Sen yaşıyor musun Esra?
Anılı kendime inandıramadım ama orada gördüğüm sendin hayal mi gerçek mi bilmiyorum ama o sendin. 2 hafta var o kayıtlarda belli olacak her şey.
Seni gerçekten çok özlüyorum o didişmelerimiz varya aklıma geldikçe yüzümü bir gülümseme alıyor ama senin yokluğun gelince aklıma o güzel anıların bir daha yaşanamayacağını düşünmek beni kahrediyor.
Seninle bizim hikâyemiz ne kadar güzel renkli başlamıştı değil mi? Bianda üzerimize kara bulutlar çöktü.
Bazen beni kabul etmediğin o gün geliyo aklıma sana aşkımı itiraf ta bulunduğum gün kabul etseydin o gün biz farklı olurduk şimdi.Ama kader alnımıza yazılmış bir kader var ve bu kaderden kaçış yokmuş bunu çok iyi anladım.."dedi ve kıymetlisinin yanında bir süre daha vakit geçirmişti.
Ezan seni bianda semaya yayılırken Kerem gözlerini kapattı ve ezan bitene kadar dinledi.
Senin sayende az çok tam kılmasamda namaza başlamıştım.Şimdi tam zamanı."dedi ve yerinden kalkıp
-"Hoşçakal sevdiğim." dedi ve mezarlıkta ayrıldı arabada ilerlerken bir caminin önünde durdu ve şadırvanda abdest aldıktan sonra camiye girerek içtenlikle camiye bir göz gezdirdi.Daha sonra bir kenara geçerek Akşam namazı için niyetini etti ve namazını kılmaya başladı.
Namazını eda ettikten sonra ellerini açmıştı ve kıymetlisi içi dua etmişti. Duası bitince öylece oturdu bir süre omzuna konan elle başını kaldırmıştı.