TAŞ VE ODUN KAFALILAR

44.BÖLÜM:SİL BAŞTAN

CÜMLETEN SELÂMÜN ALEYKÜM:)

Keyifli okumalar bol bol vote ve yorum bekliyorum.Haydi Allaha emanet olun😊❤❤

Esra öylece camın önünde oturmuş.Gözleri uzaklara dalmıştı.
Keremden kaçmakta doğru mu yapmıştı bilmiyordu ama bunu bebeği için yapmıştı.Onun başına üçüncü kez bir şey gelsin istemiyordu.
Canı yanıyordu.Hemde çok fazla yanıyordu.Gözlerinden yaşlar dökülürken elini karnına koyup

-"Bana kızıyorsun değil mi seni babandan ayırdım diye kızma annene senin için yaptım her şeyi annen Allahın izniyle her başına gelen kötü olaydan bu zamana kadar kurtuldu.
Ama şuan içimde seni taşıyorum Rabbimin bana verdiği en güzel hediyeye sahip çıkmam gerekiyordu."demişti üzülerek

Ayşenin odanın kapısını tıklatıp içeri girmesiyle Esra ona dönmüştü.

-"Sen iyi misin."dediğinde Ayşen

-"Bilmiyorum.Hala gitmekte kararsızım."
Ayşen, Esranın elini tuttuğunda Esra
-"O gün bana yardım ettiğin için çok sağol canım dostum."

-"Bu kaçıncı teşekkürün acaba biz kardeşiz unutma her şeyi yaparım senin için."

-"Kereme gitmek istediğimi söyleseydim asla izin vermezdi.Hatta beni eve bile kilitlerdi.Ama her şeye rağmen onu çok özlüyorum Ayşen." dediğinde Esra tekrar ağlamaya başlamıştı.

-"Ama burdan uzaklaşmam gerek bebeğim ve kendim için."dediğinde göz yaşlarını silip"Neyse ya karar verilmiştir.Yarın burdan gidiyorum."demişti gitmekte halen daha emin olamasada

Esra uyuduktan bir süre sonra Ayşen odadan çıkmıştı.Salona geldiğinde Anılı düşünceli bir şekilde gördüğünde yanına oturup

-"Anıl neyin var ?demişti

-"Ayşen ben yapamam bunu Kereme söylemem gerek Esra senin nasıl kardeşin gibiyse Keremde benim için öyle."demişti.

-"Hayır Anıl bunu seninle konuşmuştuk.Söylemeyeceksin kızın halini görmüyor musun sen?demişti Ayşen

-"Görüyorum ama şuan Kerem ne halde sen onu düşünüyor musun?

-"Bak bende ikisi için çok fazla üzülüyorum ama Esranın isteğine saygı duymak zorundayız.Onun yaşadığı psikolojik durumu atlatması gerek."

-"Sorunda orda bunu ancak Keremle atlatabilir.İki gün oldu.Deli divane gibi her yerde Esrayı arıyor.İzin ver Esra gitmeden önce Kereme söyleyeyim."

-"Hayır Anıl sakın."demişti.Kesin bir dille Ayşen
Ayşen Esranın gitmesini istemiyordu.İki gündür belki kararı değişir diye oyalıyordu.Ama daha nereye kadar oyalayacağını bilemiyordu.

●●●●

Sabah olduğunda Evin kapı sesiyle Anıl kapıya yönelmişti.Kapıda Keremi gördüğünde hiç şaşırmamıştı.
Çünkü dayanamayıp Kereme haber vermişti.Keremde hızla Anılın evine gelmişti.

Ayşen merdivenlerden inerken Keremi görünce şaşkınlıkla kala kalmıştı.

Kerem koşarak -"Esra nerde?"demişti.

Ayşen -"Anıl nasıl yaparsın bunu."dediğinde

Anıl
-"Üst katta soldaki odada Esra." demişti.Kerem tam koşacaktıki Esranın merdivenlerden inerken gördüğünde bian duraksamıştı.İkiside birbirine baka kalmışlardı.Anıl ve Ayşen ise Esra ve Kereme kilitlenmişlerdi.İkiside bir adım bile atmıyorlardı.Öylece birbirine özlemle ve hüzünle bakıyorlardı.

-"Bunu nasıl yaparsınız Anıl?"diyerek Kerem sinirle konuşmaya başlamıştı.

-"Kardeşim ben arada kaldım kusura bakma."diyerek Ayşene bakmıştı.Kerem ise bi Anıla bi Ayşene bakmıştı.