XVI: Constellation Madness

40 4 0
                                    


Nagising ako na hawak ang mainit na kamay mula kay Ozwald na naka-tungo sa gilid ng aking kama.

Dahan-dahan ko itong hinigit mula sa kaniyang pag-kakahawak ngunit nag-dulot ito nang hindi maipaliwanag na tensyon kaya't hinayaan ko na lamang.

Unti-unti siyang humarap sa akin. "Are you alright?" He gently asked.

"Yeah.." I replied.

"Are you hungry?" he asked while gently playing with my fingertips.

"No."

"Okay, Ihahatid kita sa apartment." He said. "I brought a space for your safety."

"What??" Impit kong tanong. "Why would you do that??"

He just shrugged his shoulder.

Bakit nya ba ito ginagawa? Minsan ay hindi ko na siya maintindihan. Hindi ko alam kung dapat ba kong makinig, manatili o sumugal nanaman sa wala. Isa pa ay, Kinakailangan kong manmanan si Dallace at si Don Villan. Clearly she said earlier that I was her sister but that might be a trap.

"Because, You're not safe here." He said while slowly playing with my fingertips. "Hindi kayo maaring mag-sama sa iisang bubong ni Dallace,"

"Why are you interfering in my decisions?" Kunot-noo kong tanong sa kanya.

My mind, and body was in havoc. I don't have the means to fight with him right now, Marami ang gumugulong tanong sa aking isipan ngunit hinahayaan ko na lamang itong maglaro lahat sa aking utak.

"I'm just waiting for you to be awake, at pagkatapos ay ihahatid na kita doon. With or without your permission." Aniya at pagkatapos ay tumayo na.

I creased my forehead, nagulat na lamang ako ng isukbit niya ang isang pares ng hand-cuffed sa kaliwa kong kamay at ang isa nama'y nasa kaniyang kanan.

"What is this for!?" My fucking patience is losing it's grip, ano nanaman bang kalokohan ito. "Are you kidnapping me?!" I made a face at him in annoyance.

Tinignan niya muna ako ng iilang segundo, and then, he flinched his face and clenched his jaws as he said, "Just shut up okay!?"

"I was so full of you, Kung hindi kita pwedeng daanin sa matinong usapan, then so be it." He was restraining his voice ngunit halata na ang pag-igting ng kanyang panga sa akin. I was sure, he was beyond furious.

I looked away and ignored him. I fucking hate him in the pits of my stomach, I hate how he had this effect on me. I hate how I was going crazy. Fuck it.

He was contemplating for a second, and then, he grabbed my hand and I squealed as he pulled me with our cuffed hands. Nilakad namin ang madilim na pasilyo hanggang sa narating namin ang main door ng mansyon. Tumigil siya sa isang vase malapit sa pinto at mayroong hinalungkat mula roon. Nang makita niya ang key fob mula sa nakatagong tangkay ng mga mamahaling halaman sa vase, ay muli nanaman ako nitong hinigit palabas ng main door.

Nagaagaw na ang liwanag, papasalubong na ang araw at sa tingin ko ay bandang alas-sais na nang hapon. We are we exactly going? Until I remembered, Ah sa apartment nga pala.

This time he gave up and removed the cuffs between our hands. I was going to say thank you with full of sarcasm, Hence, tumigil sa aking paningin ang isang rumaragasang black Ferrari.

"Get inside" he ordered habang iniabot sa kanya ng steward ang kotse.

I silently followed him. I took the passenger seat as I watch him pivot against the windshield. Mabilis kong kinuha ang pagkakataon upang maghanap ng anumang bagay na puwedeng ipang-hampas sa aking kidnapper.

AURORA Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz