Third Person's Point of View
Sampung taon na mula ng maganap ang masalimuot na pag-labas ng katotohanang lubos na bumuo sa pagkatao ng dalaga. Nanatili siya ngayon sa Top Secret Penitentiary ng syudad ng Windward Hills, Kasama niya ang kanyang tiyahin ng parehas silang nadakip ng awtoridad, Subalit magkaiba sila ng pasilidad na kinabibilangan. Si Lara Carnaige ay nasa ibang palapag kung saan mayroong mga doktor at mga siyentipiko na tumutulong sa upang magamot at maagapan ang kalagayan nito sa pag-iisip.
Natigil ang kanyang pag-muni muni habang nakaharap sa tanging maliit na bintana na gawa sa bakal na tanging siwang ng kanyang sariling selda, Walang pagbabago sa kanyang nakagisnang gawi, Lubha paring nanatili ang kanyang labis na paghanga sa mga bituin at buwan na nakaukit sa madilim na kalangitan. Ito ay iilan lamang sa mga bagay na dahilan ng kanyang pag-usad. Kailan man ay hindi siya binisita ng sinuman sa nakalipas na sampung taon. Ngunit kahit na ganoon, masaya siya sa natamasang katahimikan at alam niya rin naman na may dahilan ang mga taong iyon..
Unti-unti na niya ng nabubuo ang sarili muli sa labis na pag-kawasak na tinamo ng kanyang puso. Para sa kanya, Totoo ang katagang; Time heals the broken heart.
This was all she badly needed. The breath of good fresh air, Away from all of the memories. Malayong-malayo sa mga bubog na kahapong kanyang napagdaanan. Ito ang unang beses na sumagi sa kanyang isipan ang tunay na kagalakan ng pagiging normal. Yung tipong gigising ka ng hindi inaalala kung mayroon bang nagtatangka sa buhay mo. She was intoxicated by this feeling that is so good as being free. To trust people again without limitations and boundaries. To smile contentedly without having bad dreams and convulsions.
Binalikan niya ang mapait na gabing iyon, Simula ng malaman niya ang mga kontrobersiya at sikreto na tinatago ng mga taong kanyang minahal ng husto. Naalala niya kung gaano siya nadurog, at kung paano naiwan sa sahig ang basag na mga piraso ng kanyang kabuuan. Kung gaano siya nasasaktan sa pag-hagupit ng sirkumstansya ng tadhana. Ang pagdating ng mga pulis. Naalala niyang nabarili noon si Nickolai De Vega ni Ozwald bago siya magawang barilin ng huli habang umiiyak at pinapanawan unti-unti ng kamalayan. Ang biglang pagkawala ni Oz Echavarri na hindi nalalaman ng lahat kung nasaan, Ang walang buhay na katawan ni Lukresia ng madatnan ng pulisya. Ang ibang miyembro ng the Sixth, kasama si Dallace at ilang mga Mafia Reapers na nakatakas kasama ang kanyang Ama. Ang parehas na pagkawala nila sa sarili na mag-tiyahin.
Those were the painful vivid memories of the bygones. Ngayon, ay nakakaya na niyang ngumiti ng dahan-dahan habang inaalala lahat ng iyon. Mayroon paring kakaunting kirot na dulot ito, Subalit naisip niya na hindi naman na yata iyon mawawala. Kasama iyon sa buhay, Ang pagramdam sa sakit. But she was now happy, and more than contented because she had accepted it now. That his man and his father have done those mistakes from the past because they were just human and we humans were'nt perfect at all. Ang gusto lang ng dalaga ay sana maintindihan rin ng dalawang importanteng lalaki sa kanyang buhay, Ang kakuntentuhan at pagasa, Gaya kung paano niya pahalagahan ang kanyang buhay ngayon. She had love her self more than she had loved them before, Kalakip noon ang pagpapatawad at panalangin ng kasiyahan para sa kanilang dalawa. She was now forgiving them, for all the mistakes that hurt her, Pinapatawad na niya ang lahat ng iyon, maging ang kanyang ina at sarili.
Kada-sasapit ang unang araw sa buwan ng disyembre taon-taon ay nakatatanggap siya ng mga sulat mula sa kanyang ama, kay Dallace at galing sa the Sixth. Tuwang-tuwa siya habang binabasa ang mga iyon, Sinabi doon na nagpakasal na sa New York City si Dylan at Caleb dahil doon pa lamang tanggap ang Same Sex Marriage, Inanyayahin siya ng mga ito noong nakaraang parola niya ngunit hindi siya nagtungo at sa halip ay nagmasid na lamang siya sa naganap na kasal mula sa malayo. Marami pang ibang mga nakasulat na detalye roon gaya ng kung paano nastroke ang kanyang ama nitong taon lamang na lubha niyang ikinalungkot, Subalit walang siyang nagawa at pinagdasal na lamang ang pagbuti ng kalagayan nito at nangakong bibisitahin sa oras na siya'y makalaya na.
