XXI: The Interconnection

22 4 0
                                    


Ang mga nakaraang buwan ang tanging paalala na nagkaroon ako ng saglit na normal na buhay. At ngayon na narito na akong muli sa Windward Hills. Pakiramdam ko ay bumabaliktad nanaman ang mundo ko. Hindi na ako simpleng waitress sa isang bar at volunteer worker tuwing weekends.

Isa na muli akong Executioner. Isang taga-paslang na pilit nagtatago upang bulagin ang sarili na magkakaroon pa ako ng normal na buhay pagdating ng tamang pagkakataon. Ang mga bangungot ko ay hindi na kasing dalas katulad ng dati na sadyang nakakapagtaka. It all started when I can't take my meds especially the Roth. I was starting to control the clouds of my mind filled with different demons that are trap inside of my head. I can't take them and the nightmares so I eventually gave in to Carlotta, She was giving me missions again from the corporation.

And another part of me is silently hoping this calmness inside of me could last forever. Ngunit sinong niloloko ko.. I know they are still looking for me. They are still there, along with the dark. Nag-mamatyag lang. Waiting for every probability and timing to kill me.

Mag-iisang linggo na ng makauwi kami dito sa Windward Hills. Kasama ko si Kaye at ang iilang miyembro ng The Sixth. Sumama ang kaibigan ko sapagkat hinayaan naman daw siya ng ama niya, Kaya't wala na rin akong nagawa. Madalas paring nagpaparinig si Joseph mula noong pagdating ko. I remember him once said. "Pag-ayaw Oz, Hindi dapat pinipilit." But I guess he always have this protective side to his leader.

Nakapikit ang mga mata ko at dinaramdam ang sikat ng araw mula sa pang-umaga. I was sun bathing. Wearing a one-piece and a slices of watermelons in my side. Ilang minuto mula sa pagkakaahon sa olympic pool ay nagdesisyon ako na kailangan ko nang kaunting bitamina mula sa init ng araw.

Not so long from sipping my orange juice when Dallace came in her combat boots. Flowing blue hair and simple muscle tee and dark jeans. Ito ang unang pagkakataon na hinarap niya ako mula ng makarating. We always crossed paths, But definitely never talked after her burst out. Naiintindihan ko kung saan siya nangagaling. Tahimik sila noon, At nagulo lamang ng dumating ako, na pinoprotektahan ako na sa tingin ko ay hindi naman importante dahil sigurado ako na hindi ako magagawang saktan ni Carlotta sa anumang paraan.

"I want you to come with me." She said in low tone with annoyance. Halatang pinipigilan at pinakakalma ang kanyang sarili.

"Where are we exactly going?" I asked her, Upang makita siya ng maigi, Umupo ako mula sa papag na kahoy na nagsisilbing pahingahan galing sa poolside.

"She threathened me." She said uncomfortable. Her face was crumpled and restless was evident.

"Who are you talking about?" I asked her. I have a slight glint about was she was trying to say but I somehow trust Don Villan in raising her. She couldn't do that kind of treachery to her only family. Perhaps, maybe not.

"I made a deal with them." wika niya. Mabilis siyang umupo sa tabi ko at hinawakan ang aking kamay, I arched my brows at nag-patuloy siya, "I made a deal with the corporation."

"I-I don't know what to do" She sighed heavily, "I'm in so much pain.. Aurora. I don't know where to go. I-I'm messed up so b-bad!"

Mabilis ang kaniyang hininga habang umiikot ang aking mata sa umiilaw na bahagi ng likuran ng kaniyang tenga. It couldn't be.

Doon ko napagtanto ang lahat. She made a deal with the abysmal itself. She made a deal with the Corporation. She was now one of us. I felt deceited. Pakiramdam ko tinakasan ako ng dugo sa utak at buong katawan. I removed my hand to her grips and intensely stare at her chestnut orbs.

Hindi niya to pwedeng pasukin. She's a minor. Hindi nila pwedeng idamay ang kapatid ko. Hindi sa ganitong paraan. Hindi ko kakayanin na maging parehas ang aming tadhana. Tama ng ako nalang.

AURORA Where stories live. Discover now