𝔓𝔯𝔬𝔣𝔢𝔰𝔬𝔯𝔦 ℑ𝔪 (ᗷᒪᗩᑕKᗷIᖇᗪ2) ✓

8

Qëndroja ulur dhe dëgjoja me vëmendje ndërsa Paul shpjegonte mësimin studentëve të tij, jam e dashuruar me zëri e tij te ngrohtë dhe të ëmbël, Paul është i imi, kështu që s'do lejoj askënd të futet midis nesh. Mendoj për disa nga momentet tona të bukura, kisha përhumbur në mendimet e mija aq shumë sa nuk po e vija re që Paul po qëndronte përballë meje, distanca jonë ishte shumë paktë sa mund t'a ndjenja frymëmarrjen e tij që përplasesh lehtë tek buzët e mija

"Hej kotele" më largon nga mendimet e mija "Për mua po mendoj"

"Mos më thirr ashtu"

"Pse?"

"Sepse nuk më pëlqen" ngrihem e mërzitur me të, nga nxitimi do përplasja kokën tek tavolina por ishte dora e tij që më mbrojti

"Tregohu e kujdesshme"

"Prandaj të kam ty"

"Përse erdhe këtu? Çfarë doje me rregjistrin tim" merr pamjen e një seriozit

"Asgjë nuk doja" largohem disa hapa prej tij duke menduar se do arrija të shpëtoja prej tij kaq lehtë, pa i dhënë asnjë shpjegim më shumë por ishte e kot, Paul më kap prej krahu dhe më afron ndaj vetes

"Mos mendo se mund të shpëtosh prej meje kotele e Vogel. Pranoje që je xheloze, ti xhelozon për mua"

"Jo, nuk jam xheloze për ty."

"Pare guximin që t'më puthje para gjithë studentëve të mij por ke frikë që të thuash se ke xheloze për mua" të dyja duart e tij përfundojnë tek beli im, atije ku dhe i kryqezoi, në këtë mënyrë trupat tanë bëhen më të afërt seç ishin më parë.

"Të putha në fshehtësi" korrigjoj fjalët e tij

"A do t'a dish se kush ishte vajza që erdhi dije?" Më pyet duke e ditur përgjigjen time

"Jo nuk dua t'a di" sillem sikur s'më interesonte shumë por çdo qelizë e trupit time ishte duke xhelozuar në këto momente "më lësho"

"Ti je e imja kotele" afron buzët e tij per t'i bashkuar me buzët e mija, një prekje e vogel na digjte që të dyve, ky është zjarri i dashurisë që të djeg nga brenda. Me puth egërsisht që të merrte hak për kafshimin që i bëra pak më parë.

"Do na shikoj dikush" ndahem për një sekondë nga buzët e tij

"S'më intereson" i rikthehet sërisht buzëve të mija, asnjëher nuk kisha ëndërruar që do përjetoja një histori dashurie dhe jo më që do dashurohesh me profesorin tim, me Paulin

"Hmmm hmm" kollitet dikush që sapo hyri për t'na tërhequr vëmendjen, kishim harruar se ku ndodheshim, ishim të përhumbur tek puthja jonë.

"Ana" thotë Paul që largohet nga unë, kthejë kokën për të parë se kush ishte, është pikërisht ajo vajza

"Pervers, si e puth vajzën në mes të klasës" i drejtohet Paul

"Hajde këtu ti" Paul e përqafon, kthen kokën nga unë dhe më thotë "Kjo është motra ime"

"Motra jote ?" Them e habitur

"Po jam motra e tij" pohon fjalët e Paul "Une jam Ana, gëzohem që njihemi" më takon

"Unë jam Arja"

"Dhe ti je ??"

"Studen...nt..tjaa"

"Është dashuria ime, me pak fjalë"

"Paul, çfarë thua?" I bie me dorë tek krahu

"Me bëhet qejfi për ty vëllai im, që ke gjetur dashurinë tënd. Më duhet të largohem tani se duhet të kam orën e mësimit, shihemi pastaj" Ana largohet nga klasa, nga nxitimi përplaset me dikë sapo doli nga dera

"Xhelozja ime e ëmbël" më përqafon Paul "Jam i gjith i joti" më përshperin tek veshi.

"Paul" them emrin e tij ngaqë disa fjalë të tjera s'po më dilnin, sikur t'më ishte një lëmsh që s'më lejonte të flisja, ishte një lëmsh ndjenjash. Doja t'i thoshja që "E dua"

"Shihemi nesër në orën 21:00, do shkojmë diku nesër bashk. Mirupafshim kotele"