Embracing my Serotonin

Chapter 14

Naalimpungatan ako nang maramdaman na parang may nakadagan sa may bandang tyan ko.

"behave love, you'll wake her up c'mon honey."

Mabilis na minulat ko ang mata nang maalala na nasa bahay pala ako ni Miss Alex.

"Hey sorry, did i wake you up?"

Napunta ang tingin ko sa maamong mukha ni Miss Alex na seryosong tumingin lang sakin.

"A-arayy pot--" mabilis na nasirado ko ang bibig matapos kong balingan ng tingin ang batang tumatawa sakin ngayon matapos nitong daganan ang dibdib ko.

"Hey are you okay??" nag aalalang sabi niya at kinuha si pochie sakin. Kinandong niya ito sa lap niya at tumingin sakin.

"Sorry about that, he's really stubborn. I just found him here in the room while crawling his way up to bed."

Dahan dahan ko namang isinandal ang sarili sa headboard at nginitian ito.

"It's fine. Anong oras na pala? Kailangan ko ng umalis." sabi ko rito at tumayo sa sinandalan ko.

"Do you really want to go now?"

Napatingin naman ako nang magsalita ito ng mahina sakin habang nilalaro ang kamay ni Andrix. Kung ako lang ay gusto ko manatili rito pero hindi naman ganun ka kapal ang mukha ko para manatili dito tsaka sa bahay pa nila ng asawa niya.

"I'm sorry. I need to go. Don't worry, I'm already fine."

Pinantayan ko naman ng tingin si pochie at nginitian ito.

"hey buddy, let's hang out next time alright??" i said while kissing his forehead.

"Let's take a breakfast first before you go. I don't take no so save it up."

Napangiti nlng ako habang tumingin sa papalayong pigura nito habang bitbit si pochie.

Kalaunan pa ay sumunod na rin ako. Ngayon ko lang nakita ang kusina nila. Ang linis at ang ganda.

Napanganga naman ako nang makitang andaming pagkain ang nakalapag sa mesa. Nagmumukhang may fiesta na ito sa dami. May ibang bisita ba siya??

"Take a sit."

Napalingon naman ako kay Miss Alex nang umopo ito sa may dulo. Katabi nito ang sariling kainan ni pochie.

Diko maiwasang matawa sa mukha ni pochie na sobrang dungis. He was giggling cutely right there. Damn this tiger, he's so cute.

"Ma'am ba't ang dami naman ata nito? Parang may fiesta ah" tumatawang sabi ko habang umopo sa may kaliwa niya.

"Actually i'm hav-" naputol ang sinabi ni Miss Alex nang may narinig kaming mga yapak at boses papunta rito.

"Nay Linda pakidala nalang po ito sa taas."

Napatingin naman ako sa may malaking pintuan ng kusina nang may pumasok na isang lalaki. I couldn't be mistake. Asawa ito ni Miss Alex.

"Hey hon. What do we have here?" alanganing tumayo naman ako at nginitian ng bahagya ang asawa nito.

"I thought next week pa ang uwi mo?"

Napangiti nalang ako ng mapakla nang marinig ang boses nitong magaan na nakikipagusap sa asawa niya. They look good together haha.

"Nacancel kasi eh but we'll proceed the day after tomorrow." nakangiting sambit nito bago halikan si Miss Alex sa harap ko. Di man lang nilugar.

"By the way, she's Cassidy , one of my student in CIU."

Nginitian naman ako nito. Ganun parin ang ngiti nito nang magkita kami sa mall nung kasama ko si Caellum.

"I'm Dr. Kairon Tan. Have we met before??"

"I don't think so, by the way, it's nice to meet you Sir."

Nginitian lang ako nito bago ilipat ang tingin kay Andrix. I don't know but i really felt annoyed. Sumisikip ang dibdib ko.

Why the hell are you hurting yourself Cass?

"Daddy missed you young man. I brought with me your transformer."

Tahimik lang akong nakaupo at dahan dahan na sinubo ang pagkain sa hapag ko habang pinapakiramdaman ang papalabas na pigura ni Sir Kai habang karga si pochie.

Hindi rin umiimik si Ma'am Alex. Nagpapakiramdaman lang rin kami sa isa't isa. Ilang minuto pa ay pinunasan ko na ang bibig ko.

"Ah ma'am salamat po pala sa pagpapatuloy sakin. I really appreciate it a lot. Mauna na po ako"

Hindi ko alam kung namamalikmata lang ba ako pero nakikita ko sa mga mata niya ang isang kakaibang emosyon. Umiwas ito ng tingin sakin bago tumayo.

"If you're done, let's go. Hatid na kita sa labas."

Ilang segundo lang akong nakatayo at nakatingin sa pigura ni ma'am na naglalakad. Sumunod narin ako sakanya kinalaunan.

I can't help but to smile sarcastically after i witnessed how beautiful their family is. Naabutan ko sila sa may living room.

She's smiling widely while looking to her son and husband. Sir Kai was dancing infront of pochie while making a kiddie pose habang si Miss Alex ay nakatingin lang sakanila ng masaya.

They look like a healthy and happy family. How could I be so cruel to feel something like this towards her when she's happy?

Bago paman tumulo ang luha ko ay tumalikod na ako. Mabilis ang mga hakbang na umalis ako at naglakad palabas.

"Hey wait up! Why are you running?!"

"Kailangan ko na po umalis." I tried my best not to cracked my voice kasi sobrang nanghihina ako.

"You don't need to run!"

Mabilis na pumasok ako sa Taxi nang huminto ito sa harap ko at sya namang pagtulo ng mga luha sa mata ko nang makapasok sa loob.

Hindi maari. Gusto ko na talaga siya.

Bakit sa lahat ng tao siya pa yung pinili ng lintik na pusong to? Bakit sa kasal na tao pa?

Bumaba ako sa medyo malayo na. Gusto kong mapagisa. I don't have my phone with me. Naiwan ata sa sasakyan ko. Hindi ko alam saan ako tutungo.

Ilang minuto na akong nakaupo sa gilid ng kalsada habang nakatungo sa baba ang ulo. I'm not like this. Bakit nangyayari sakin to. Kung sana nandito ka lang Liyan, tyak na binabatukan mo na ako sa pinagagawa ko.

"You should've told me when you're not totally fine."

Napaangat ang tingin ko sa nagsalita. There i saw Caellum, walking his way towards me. Hindi ko alam pero mabilis na napatayo at tumakbo ako sakanya.

"Shh it's gonna be fine soon. Are you hungry?? I'm sorry."

Napahagulhol akong umiyak habang nakayakap sakanya. He's trying to calm me.

Inilayo ako nito and cupped my face. Puno ito ng pag aalala. This is the second time i saw him like this.

"Stop crying, you look ugly already."

Hindi ko maiwasang irapan ito habang pinunasan ang luha ko. Pinapasok ako nito sa loob ng kotse at nagsimula na itong magpaandar.

"Bakit mo'ko dinala dito? Hindi paba tayo uuwi?" nagtatakang tanong ko kay Cae matapos kaming huminto sa isang rest house.

"I doubt if you could face your parents looking like that and could you please wipe your nose? Liquids are dripping, you're so gross." supladong turan nito sakin. Ang kapal talaga pag ako naging okay ulit ilulubog ko talaga to sa dagat.

Inirapan ko lang ito bago nagmartsa papasok sa bahay. Bumungad sakin ang dagat ilang hakbang ang layo sa bahay. Ang ganda..

"Wait me here. I'll cook something for you."
napalingon naman ako dito habang umalis ito papasok sa may pinto, mukha sa kusina ata.

Hindi ko maiwasang mapabuntong hininga habang inaalala ang nangyari kanina. Sumasakit nanaman yung dibdib ko. Mas mabuting wag ko muna ito isipin.