Embracing my Serotonin

Chapter 42

Until now, i still couldn't believe that i would be able to stand infront of Liyan's grave. She told me before about her sister but i never thought she was referring to Miss Alex. It's a revelation ,'till now hard to grasp and processed.

I looked at the person who's intently looking at the grave of her sister and Sir Kairon. I attended Kairon's funeral 3 days ago pero hindi ko siya nakita dun.

"Bakit di ka pumunta sa burol niya?" sabi ko habang tinitingnan ito. Napalingon naman ito sakin , mababakasan ang lungkot sa mga mata niya.

"I couldn't face him...", mahinang sambit nito. Hinawakan ko naman ang kamay nito na ikinalingon niya.

I smiled at her. "It's okay, it takes time Lenon", hanggang ngayon fresh parin talaga sakin ang lahat.

Nanatili pa kami ng ilang minuto sa puntod nila nang mapagisipan nito umalis na kami.

"I wanna show you something.", napalingon naman ako sa babaeng kakapasok palang ng sasakyan. Saan naman kami pupunta?

"Saan tayo pupunta?", nakakunot na sambit ko rito pero nginitian lang ako bilang tugon. Ang ganda talaga niya pag naka ngiti bweset.

Nakatingin lang ako sa labas ng bintana nang maramdaman ko ang phone ko na nagvibrate. I received a text from Caellum

Let's have a dinner when you come home.

Ilang segundo ko pa ito tiningnan bago magreply. May pupuntahan kami ni Alex ngayon so I don't know if makakauwi ba'ko mamaya.

I'm not sure if makakauwi ako ngayon, may lakad kasi kami ni Alex eh. Titingnan ko if makakauwi ba'ko pero i think malalate ako Cae.

"Who are you texting with?", napa angat ang tingin ko sa katabi ko nang magsalita ito habang nasa harap ang tingin.

"Ah wala, si Caellum lang yun." sabi ko rito tsaka ito nginitian. Napakunot naman ang noo ko nang mapatingin ako sa kamay nito na humigpit ang hawak sa maneho.

Naramdaman kong nagvibrate ulit ang phone ko kaya naman nabalik dito ang tingin ko. Napakunot ako sa text nito.

Ah i see.

Pati sa text napaka suplado pa rin. I can't help but to chuckled upon remembering his face.

"Why are you laughing? Is he that fun to talk with?", mabilis na napalingon naman ako kay Alex nang masama na ang tingin nito.

"Anong attitude yan ma'am?", nakangising sambit ko habang tinukod ang gilid ng ulo ko sa may bintana tsaka ito tiningnan.

I saw her jaw moved before releasing a soft sigh. "Nothing.", napangisi naman ako ng bumusangot ang mukha nito. Ba't nagmumukha naman ata siyang bata sa inasta niya.

"Ah nothing......teka lng rereplyan ko lng si Cae--", napahalagpak ako sa tawa nang hablutin nito ang cp ko tsaka ito tinapon sa shotgun seat. Ang sama ng tingin nito sakin, na parang kakainin na'ko.

"You can talk to me, Janea."

I'm literally supressing my smiles right now. Natigilan naman ako ng dumapo ang kamay nito sa legs ko. Nakashort lang ako kay randam ko ang mainit nitong palad. Napalunok naman ako at tinabig ang kamay nito na ikinalingon niya.

"What?", i mentally rolled my eyes when a smirk creeped in her lips. She's obviously teasing me, goodness.

Napamura nalang ako ng bahagya nang binalik nito ang mga palad sa nakabalandarang legs ko. She gently squeeze it , still wearing her smiles. Tangina naman binigyan pa talaga ng pagsubok ang katawan ko.