မျောလွင့်နေသောပြာမှုန်များ

Part-17.1

Chapter-17.1

သူ နောက်ဆုံးတစ်ကြိမ် ပြိုင်ပွဲဝင်ခဲ့စဉ်က ဝင်ပေါက်တွင် ရိုက်ထားသည့် မိသားစုဓာတ်ပုံကို ပရင့်ထုတ်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။ ၎င်းဓာတ်ပုံမှာ ၁၂ လက်မ ရှည်လျားပြီး စွဲမက်ဖွယ် လှပသည့် သစ်သားဘောင်နှင့် ဘောင်ခတ်ထားသဖြင့် ၎င်းကို မည်သည့်နေရာတွင် ထားသည်ဖြစ်စေ အတော်လေး မျက်စိပသာဒ ရှိလှပေသည်။

ကျန်းယီမန့်က နောက်တစ်ကြိမ် မျက်စောင်း ထပ်ထိုးလိုက်သည်။

“နံရံပေါ်မှာ ထားဖို့အတွက် ဓာတ်ပုံက အရမ်းကြီးလွန်းနေတယ်… ဒီလိုထားတာကိုသာ မြင်ရင် အန်တီချုံတော့ မအောင့်နိုင်ဘဲ ထရယ်မိမှာပဲ…”

သူမက ထိုကဲ့သို့ ပြောနေသော်လည်း ယီဟွေ့နှင့်အတူ တစ်ဖက်မှ ကိုင်ထားဆဲ ဖြစ်ပြီး နံရံပေါ်တွင် ချိတ်ထားရန် သင့်တော်သည့် နေရာကို ရှာနေသည်။

နောက်ဆုံးတွင် သူတို့နှစ်ယောက်သား ထမင်းစားခန်းထဲရှိ ပြတင်းပေါက်ကို မျက်နှာမူထားသော နံရံကို ရွေးချယ်လိုက်သည်။ ယီဟွေ့မှာ မိသားစုထဲတွင် တစ်ဦးတည်းသော ယောကျ်ားသား ဖြစ်သောကြောင့် အားစိုက်ထုတ်၍ လုပ်ကိုင်ရ၏။ သူက ခွေးခြေခုံပေါ်သို့ တက်ကာ နံရံထဲသို့ သံရိုက်ပြီး ခေါင်းကို နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်သောအခါ အမျိုးသမီး နှစ်ယောက်က နှစ်ဖက်စလုံးမှ သူ မပြုတ်ကျလာစေရန် လက်ကို ဆန့်ထုတ်ကာ ကာကွယ်ပေးထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ယီဟွေ့က အနည်းငယ် ရှက်ရွံ့သွား၏။

“ဒီလောက်လေး မြင့်တာကတော့ အဆင်ပြေပါတယ်… ကျွန်တော့်ကို ကူညီပေးစရာ မလိုပါဘူး…”

ဓာတ်ပုံကို ချိတ်ပြီးနောက် သူတို့နှစ်ယောက်၏ အကူအညီဖြင့် ယီဟွေ့ ပြန်ဆင်းလာခဲ့သည်။ ရှက်ရွံ့နေသော ယီဟွေ့က ထွက်ပြေးတော့မည့်ဆဲဆဲ ကျန်းရွှယ်မေ့က သူ့ကို ဆွဲပြီး ပွေ့ဖက်ထားလိုက်သည်။

သူ့သမီးလေးကို သူမ၏ ဘယ်ဘက်လက်ဖြင့် ပွေ့ဖက်ကာ သူ့သားလေးကို ညာဘက်လက်ဖြင့် ပွေ့ဖက်ထားရင်း သူမက နံရံပေါ်တွင် ချိတ်ဆွဲထားသည့် မိသားစုဓာတ်ပုံကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ကြည့်ရင်း ရုတ်တရက် သက်ပြင်းချလိုက်သည်။