မျောလွင့်နေသောပြာမှုန်များ

Part-19.1

Chapter-19.1

သူ့လက်ဖဝါးအောက်ရှိ ခန္ဓာကိုယ်လေးမှာ ပြင်းပြင်းထန်ထန် တုန်ယင်နေ၏။

ကျိုးကျင်ဟမ့်က တစ်ဖက်လူ၏ အနည်းငယ်မျှသော တုံ့ပြန်မှုပင် လက်လွတ်မခံဝံ့သဖြင့် အသက်ရှုအောင့်ထားသည်။ ထိုစဉ် အချိန်အတော်ကြာအောင် တိတ်ဆိတ်နေခဲ့သော သူ့နှလုံးသားမှာ ရွှင်မြူးစွာ တဒိန်းဒိန်း ခုန်လာ၏။ သူက ရှေ့သို့ ခြေတစ်လှမ်း တိုးလိုက်ပြီး အက်ကွဲသော အသံဖြင့် နောက်ဆုံးတစ်ကြိမ် အတည်ပြုရန် မေးလိုက်သည်။

“ဟွေ့ဟွေ့… မင်းလား…”

သူ ထိန်းထားသည့်လူမှာ အံ့အားသင့်သွားပုံ ရ၏။ တစ်ခဏအကြာတွင် သူက အကြိမ်ပေါင်းများစွာ မျက်တောင် ခတ်လိုက်သည်။ သူ့မျက်တောင်များကို တဖြတ်ဖြတ် ခတ်လိုက်ပြီးနောက် သူ့မျက်လုံးများထဲမှ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်မှုမှာ ဘယ်သောအခါကမှ မရှိခဲ့သလို ပျောက်ကွယ်သွားပြီး ၎င်းကို အဓိပ္ပာယ်ကောက် လွဲမှားခဲ့သူမှာ ကျိုးကျင်ဟမ့်ပင် ဖြစ်သည်။

သူက ခေါင်းခါလိုက်ပြီးနောက် ထပ်မံ၍ ခေါင်းခါပြကာ နောက်ပြန်ဆုတ်လိုက်ပြီး ကျိုးကျင်ဟမ့်၏ လက်ထဲမှ ရုန်းထွက်ရန် ကြိုးစားလိုက်သည်။

ဤတုံ့ပြန်မှုက ကျိုးကျင်ဟမ့်၏ နှလုံးသားထဲတွင် တောက်လောင်နေသော မီးတောက်လေးအား ချက်ချင်းပင် ငြိမ်းသွားစေ၏။

သူက လက်မလျှော့သေးဘဲ သူ့လက်ကို နောက်တစ်ကြိမ် မြှောက်လိုက်ပြီး ထိုလူ၏ မျက်နှာပေါ်မှ နှာခေါင်းစည်းကို နောက်တစ်ကြိမ် ဆွဲချွတ်ရန် ကြိုးပမ်းလိုက်သည်။ ယခုထိတိုင်အောင် နှုတ်ဆိတ်နေသော ထိုလူမှာ ယခုအခါ ပြင်းပြင်းထန်ထန် တွန်းကန်ပြီး တွန့်လိမ်၍ ရုန်းကန်နေလိမ့်မည်ဟု သူ မမျှော်လင့်ထားပေ။ သို့သော် ခွန်အားချင်း ကွာခြားချက်မှာ အလွန် ပြင်းထန်သဖြင့် လက်တစ်ဖက်တည်းသာ လွတ်မြောက်နိုင်သည်။

ယီဟွေ့က ချက်ချင်းပင် လက်မြှောက်ကာ သူ့မျက်နှာကို အုပ်ထားလိုက်ပြီး နှာခေါင်းစည်းကို လက်ဖြင့် ဖိ၍ မလွန်ဆန်နိုင်သော ကျိုးကျင်ဟမ့်၏ အထိအတွေ့ကို ရုန်းကန်နေသည်။