မျောလွင့်နေသောပြာမှုန်များ

Part-24.1

Chapter 24.1

" မင်း မဟုတ်ဘူးပေါ့လေ... မဟုတ်ဘူးလို့ ထပ်ပြောလိုက်ပါဦး..."

ကျိုးကျင်ဟမ့်၏အသံက တိုးညှင်းလွန်းလှပြီး ခံစားချက်တစ်စုံတစ်ရာ မပါဝင်နေပေ။ တဆတ်ဆတ်တုန်ယင်နေသည့်ပါးပြင်နှင့် တစ်စုံတစ်ခုကိုာသည်းခံထားဟန်ဖြင့် အံကြိတ်နေသည်ကို မမြင်ပါက သူ လုံးဝစိတ်မဆိုးပဲ အဖြေအတိအကျရရန် ပြန်လည်အတည်ပြုနေသည်ဟုသာ ထင်ရပေမည်။

ယီဟွေ့ အသက်ပြင်းပြင်းရှုလိုက်သည်။

" ငါက ယီဟွေ့မဟုတ်ဘူး..."

စကားဆုံးသည်နှင့် ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးမှ တင်းမာနေသည်များကို လွှတ်ချလိုက်ပြီး လိမ်ညာရသည်ကလည်း မခက်ခဲလှကြောင်း သိလိုက်ရသည်။

တစ်ကြိမ်လိမ်ညာပြီးသည်နှင့် ထပ်ခါထပ်ခါလိမ်ညာရန် ပိုမိုလွယ်ကူပေသည်။ ထို့အပြင် ကျိုးကျင်ဟမ့်၏ လှောင်ပြောင်သရော်သံကလည်း သူ့ကို ကြောက်လန့်သွားအောင် မပြုလုပ်နိုင်တော့ပေ။

ကျိုးကျင်ဟမ့်က ခပ်တိုးတိုးရယ်ပြီး မေးလိုက်သည်။

" လေဆိပ်မှာတုန်းကနဲ့ ပန်းချီပြခန်းတုန်းကကိစ္စကိုရော အဲ့တုန်းက မင်း တုံ့ပြန်ခဲ့တဲ့ပုံတွေကို ဘယ်လိုရှင်းပြမလဲ..."

" ငါက လူကြောက်တတ်တယ်... ပြီးတော့ လေဆိပ်မှာလည်း လူအရမ်းများတော့ ရှောင်ချင်လို့လေ..."

ယီဟွေ့က တစ်ချက်ချင်းစီ ပြန်ရှင်းပြလိုက်သည်။

" လူအများကြီးရှိတဲ့ ပန်းချီပြခန်းလို နေရာမျိုးမှာ သိူစမ်းတစ်ယောက် လာတားခံရရင် သာမန်လူတွေကတော့ စိတ်လှုပ်ရှားမိမှာပဲလေ..."

ထိုအဖြေများက ကျိုးကြောင်းဆီလျော်မှုရှိသော်လည်း ဟာကွက်ရှာမရသည်အထိ ဖြစ်သွားသောကြောင့် ကျိုးကျင်ဟမ့်စိတ်ထဲတွင် ပို၍ သံသယဝင်လာသည်။ နောက်မေးခွန်းတစ်ခု မေးမည့်အချိန်တွင် ယခင်ကလိုယုံကြည်ချက်မရှိတော့ပေ။

" ဒါဆိုရင်... မင်း ဘာလို့ ငါ့ပုံဆွဲတာလဲ..."

သူက ပြိုင်ပွဲတွင် အနိုင်ရခဲ့သောပန်းချီနှင့် ပန်းချီပြခန်းမှပုံတူကို ပြောခြင်းဖြစ်သည်။