Chapter 22
ကျန်းယီမန့် ထိုနေ့ည အိမ်ပြန်ရောက်လာချိန်တွင် အိမ်တွင်းရှိ လေထုအခြေအနေက ပုံမှန်မဟုတ်သည်ကို ချက်ချင်းသတိပြုမိသွားသည်။
" သမီးအစ်ကိုကြီးကို သွားမနှောင့်ယှက်နဲ့ဦးနော်..."
သူမ ယီဟွေ့၏ အခန်းတံခါးကို သွားခေါက်တော့မည့်အချိန်တွင် ကျန်းရွှယ်မေ့က သူမလက်ကိုဆွဲလိုက်သည်။
" သူ စိတ်မကြည်ဘူး... သူ့ကို ခဏလောက်တော့ တစ်ယောက်တည်း ထားလိုက်နော်..."
ကျန်းယီမန့်က မပျော်မရွှင်ဖြင့် အောက်ထပ်ပြန်ဆင်းလာပြီး စားသောက်နေစဉ်တွင်လည်း အပေါ်ထပ်ကို မော့ကြည့်နေသည်။
" အစ်ကိုကြီးက အောက်ဆင်းလာပြီး ထမင်းမစားတော့ဘူးလား..."
" ရှူး..."
ကျန်းရွှယ်မေ့က သူမကို အသံလျှော့ခိုင်းလိုက်သည်။
" ပြဿနာမရှာနဲ့ဦး သူ စိတ်ငြိမ်သွားရင် အောက်ဆင်းပြီး ထမင်းလာစားမယ်ပြောတယ်..."
ကျန်းယီမန့်က သူမအမေပြောချင်သည်ကို သိသွားသည်။
" စိတ်ငြိမ်သွားရင်ဆိုတော့ ဘာဖြစ်ခဲ့လို့လဲ..."
ကျန်းရွှယ်မေ့က ခေါင်းခါပြပြီး သူမလည်းမသိကြောင်း ပြောလိုက်သည်။
သူမသား ပြန်လာချိန်က နီရဲနေသည့်မျက်လုံးများကို ပြန်တွေးမိသွားသည့်အခါ အားလုံးထက်ပို၍ စိတ်မရှည်လက်မရှည်ဖြစ်ကာ ထိုအကြောင်းကို သိချင်ခဲ့သော်လည်း မေးလိုက်မိပါက အကျိုးသက်ရောက်မှုက ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သွားမည်ကို သိပေသည်။ သို့ဖြစ်၍ သူမက အဆင်ပြေချင်ဟန်ဆောင်ပြီး သင့်တော်သည့်အချိန်တစ်ခုရောက်ကာမှ အေးအေးလူလူမေးမည်ဟု တွေးလိုက်မိသည်။
အပေါ်ထပ်အခန်းထဲတွင်မူ ယီဟွေ့က အ်ိပ်ရာပေါ်တွင်ထိုင်နေပြီး တစ်ကိုယ်လုံး ခေါင်းမှခြေဖျားအထိ စောင်ဖြင့် ရစ်ပတ်ထားပေသည်။
သူ့ထံတွင် အလွန်ငယ်ရွယ်စဉ်အချိန်တည်းက ထိုအကျင့်မျိုး ရှိခဲ့သည်။ သူ့မိဘများ သူ့ကြောင့် စကားများကြပြီး သူ့အမေက သူ့ကိုဖက်ထားပြီး ငိုယိုနေချိန်နှင့် အခြားကလေးများက သူ့ကိုအနိုင်ကျင့်၍ ပြန်မပြောပြချင်သည့်အခါမျိုးတွင် တစ်ကိုယ်လုံးကို စောင်ဖြင့်ပတ်ထားလေ့ရှိသည်။
DU LIEST GERADE
မျောလွင့်နေသောပြာမှုန်များ
RomantikThis is not my own story English Title- Flying ash Author - 余酲 Translator- IQ Team
