No Ordinary Playboy (PUBLISHED UNDER LIFEBOOKS - The 2018 Wattys Winner)

Chapter 9

"Isaac!"

Isang boses mula sa pinakamamahal kong babae. Tinatawag niya ako at nagmamakaawa.

Sinubukan kong abutin ang mga kamay niyang sobrang liit ngunit unti-unti siyang lumalayo hanggang sa nawala na lang siya sa paningin ko.

"Mom!"

"Oooh-ops."

Minulat ko ang mata at agad na tumambad sa akin ang isang babae na nakaupo sa mga hita ko.

Did I grab her?

"Hmn, sorry. I was dreaming."

Agad naman siyang tumayo sa harapan ko. Tumayo na rin ako nang lumapit ang bakla sa amin.

"No, it's okay."

Ngumiti siya. I wonder if I have met her.

"Isaac Dryle met Amanda Que."

Nangingiting sabi ni Art.

"Nice to meet you, Amanda."

"Same to you."

"Ah, we'll start na. Nasabi ko na ba ang theme ng photoshoot? Sorry I forgot. We call it Perfect Match. To show that Spenteire University is perfect match for the students." -ang bakla.

"Does that mean, we need to show that we're perfect match...for the school?" malambing sabi ni Amanda.

"Seems that way," paliwanag ng bakla bago kami hinila sa lugar kung saan kami magsho-shoot.

"Closer!" sigaw ng photographer habang kumukuha ng pictures.

Nasa mismong entrance kami ngayon ng school. We're walking side by side papasok ng campus.

"Nice! Just continue walking closer," patuloy na sabi ng photograher.

"Why did I came back late," mahinang sabi ni Amanda habang naglalakad kami ng sabay.

Napatingin ako sa kanya.

"What do you mean?"

"I just found out you have a girlfriend. Maybe if I came back earlier..."

She looked at me with sad eyes.

"If that's what you mean, then I'll agree with you but I don't think I would have another girlfriend."

She's beautiful. A very classic and elegant woman. Many men would fall for her. But then again, I'm Isaac Dryle Alfonzo Guevarra, and I'm no ordinary.

Mike chose my girlfriend and I have nothing to say.

And speaking of my girlfriend. I need to see her. Ang babaeng iyon kahit may pagkaweird, nakukuha pa rin niya ang atensyon ko. Mas kakaiba mas interesting para sa akin. At iyan ang dating ni Dannie. My day would not be complete without seeing her. Her spectaculiar personality draws me near her.

"Hahaha. I didn't know that you would be a fateful boyfriend, my dear Isaac Dryle."

"Magholding hands kayo!" Muling sigaw ng photographer.

Sinunod namin ang inutos ng photographer at humarap sa gate ngayon.

"Good work, everyone! That's all. Let's wrap up," sabi ng photographer matapos makuha ang lahat ng gusto niyang pose.

"I'll be going."

Nagpaalam ako sa lahat. Naglakad ako papuntang building nila Tristan. Ngayong malapit na ako magtapos nagiging free talaga ang buong araw ko. Konti na lang kasi ang mga subjects ko.

Paakyat na ako sa second floor ng building. Walang masyadong tao. Totoo nga sinasabi nila sa mga Engineering students. Sobrang focus sa studies. Ang dalawang unggoy lang ata ang nakakayang magchill sa kanila.