Song of the Winter Solstice (Gauntlet Series 1)

Chapter 2 -The Arrest

Hindi ko alam kung paano ako nakatulog nang gabing iyon. Marahil ay dulot na rin ng sobrang kapaguran. It's like sleep became so powerful that night that it caged me into its deepest pit and never gave me a dream that touches the truest of all forms.

"Ate, the royal woman is gone!" malakas na untag ni Cali na narinig ko sa paanan ng sofa. Pupungas-pungas pa ito habang hinahagilap kung nasaan ang bisita.

The last thing I remember is the image of the woman vanishing in a shred of golds and sparks. She died last night. Yes, she's gone but I won't tell that to Cali and Poras. Masyado nang maraming alalahanin ang nasa utak nila at ayoko nang idagdag pa ang nangyari kagabi. Everything that's happened is too much for their age. Especially Cali, she's too young for this. Poras can take care of himself but I won't let him dwell with life alone. I can't leave them alone.

It's a promise I have to keep.

"I told you, Idrish, those royals cannot be trusted. They've fooled us once!" I heard Poras from the kitchen. Kasalukuyan itong naghuhugas ng mga pinaglutuan ng hapunan.

"She traveled at dawn. It's not safe for her to stay here. It's not safe for us even," pagsisinungaling ko. It's going to be one of the many white lies I had to say to settle everything in peace. It won't hurt them taking those lies. I want them to live normally and peacefully without having to risk their lives because of someone else's ideology. I don't want them to be like my father—dead because of his principles.

Kaagad akong bumangon nang maramdaman kong tinanggap nila ang pagsisinungaling ko. Ramdam ko pa rin ang bigat sa aking mga kamay. Bigla na namang sumibol ang pangamba sa aking dibdib. The royal woman's words. I remember them and it scares me.

Tinitigan ko ang mga kamay ko at hinintay ang muling pagkinang ng mga iyon katulad kagabi pero hindi ito nagpakita. Kung ano man ang inilapat sa aking mahika ng babaeng 'yon, panigurado akong malalaman ko rin ito sa mga susunod na araw. Pero sana, hindi ito maging dahilan para mapahamak ang dalawa kong kapatid.

"Are you hunting today, Ate?" Cali is busy picking the rags we used last night. May mga bakas pa ng ginintuang likido doon.

Tumango ako habang nakatitig sa bunso kong kapatid. Natanaw kong itinapon nito sa tsiminea ang kalahati sa ginamit na basahan. Hindi na ako tumutol pa. Mas maiging walang bakas ng royal elven ang maiwan sa bahay. Baka matunton pa kaming mga humahabol sa babaeng iyon at kung ano pa ang gawin nila sa amin.

Natigilan ako.

My heart starts pounding on its own. Faster than the normal.

Tracker! There is a possible tracker since last night! I heard that some elven warriors got an emblem that can help them track an object or an elven, whether a royalty, ranked or common.

Alisto kong hinablot ang mga natitirang basahan na nasa harap ni Cali. Nagsimulang magrigodon ang puso ko. Hindi pwedeng masundan kami ng posibleng mga kalaban ng royal woman!

"A-ate, what's wrong?" takang tanong ng inosente kong kapatid na tila natakot na rin sa naging reaksyon ko. Her beautiful almond eyes become wary as her jaw starts to drop.

I have to move fast and divert the track. Kailangang mailigaw ko at mailayo ang tracker sa tahanan namin!

This is serious! Halos masapo ko ang mga palad pero nagpigil ako at hindi nagpahalata kay Cali. Poras is preoccupied doing his chores and he won't care for sure if he sees me troubled.

Hindi ko kaagad nasagot ang kapatid ko dahil sa mabilis kong paghablot ng mga gamit: isang pares ng punyal, ang makapal kong coat at furry beanie na ginawa pa ng yumao kong ina. Nang masiguro kong nasa akin na lahat ng kakailanganin ko ay muli akong bumaling sa natahimik na si Cali.