The Boy I Love to Hate

Chapter 39 Closet Gay

Bumangon ako sa sobrang sakit ng tiyan na nararamdaman. Namumuo ang pawis sa noo ko at lumalatay sa pagitan ng dibdib ko. Nakaaircon ang buong apartment unit ko na may dalawang palapag kaya nanginginig ang buong katawan ko sa lamig at sakit ng kalamnan. Pinilit kong bumangon upang abutin ang telepono na nakalagay sa side table. I tried to dial Aliyah's phone number, ala-una na ng madaling-araw, nakabakasyon kami mula sa trabaho malamang ay nagka-clubbing na naman ang manager-slash-bestfriend ko. Walang sumasagot sa kabilang linya. Isa pang tao ang naisip kong tawagan although nakakahiya wala akong choice, I don't have any other on my phone list right now.

"Bernard.."

I heard him moaned as if I just disturbed his peaceful sleep. "Hm? Thea? What's wrong?"

"I need you're.. help."

Napabalikwas siya alam ko. Dinig niya sa boses ko ang sakit na nararamdaman habang namimilipit ako at pinipilit na magsalita. Naramdaman kong mataas na din ang temperatura ko, inaapoy ako ng lagnat.

"What's going on? Nasaan ka ba?" halos sigaw niya sa akin sa pagaalala.

"Sa apartment..."

"Okay, stay right there. Pupuntahan kita, don't hung up the phone, I'll just get the car ready."

Ilang sandali siyang nawala sa kabilang linya, sumunod ay narinig kong umandar na ang sasakyan niya at sinabing on the way na siya. Nabuhayan ako ng loob, mabuti nalang may isang taong pwede kong tawagan ganitong oras at hindi mangingiming puntahan ako. Mabuti na lang at hindi ako mamamatay sa ganito ka pathetic na kalagayan.

Wala pang tatlumpong minuto nasa pintuan na siya, pinilit kong maglakad para pagbuksan siya. Pagkabukas ko ng pinto, sa tindi ng panghihina ay muntik na akong mabuwal sa sahig, mabuti na lamang a maagap si Bernard, nasalo niya kaagad ako, hinapit sa beywang at pinasandal sa balikat niya ang ulo ko.

"What happened to you? Wala kang kasama dito? Nasaan si Aliyah?" sunod-sunod niyang tanong.

"Masakit ang tiyan ko at giniginaw ako---' hindi ko pa natatapos ang sinasabi ko ay naduwal na ako. Nakakahiya dahil nasukahan ko pa ang likod ng hooded jacket ni Bernard. "I'm sorry." ngiwi kong usal.

"It's okay. Dadalhin kita sa hospital--"

"Hindi pwede! Madaming makakakita sa akin.."

"Hindi pwedeng hindi! I'm not a doctor, I can't tell you what medicine to drink when we don't even know what's causing the pain in your stomach! Huwag matigas ang ulo mo Thea Villasanta! Let's go, now!"

Wala akong nagawa nang pangkuin niya ako at kargahin patungo sa passenger seat ng kanyang kotse. Hindi ininda ni Bernard ang bigat ko, malaki ang kanyang katawan at banat na banat ang mga muscles dala ng regular na practice sa football. Pumasok siya sandali sa apartment ko, kinuha ang kurtinang nakasabit sa bintana at siyang pinambalot sa buo kong katawan kasama na ang ulo. Halos mata ko nalang ang nakikita.

"Dadalhin kita sa doctor na kilala ko, malapit lang ang hospital niya dito, that way makakasiguro tayong hindi ka kukuyugin ng media." aniya habang nagmamaneho ng mabilis.

"Thank you."mahina kong sagot na umiikot na paningin, pinipigilan ko ang huwag masuka sa mamahalin niyang sasakyan. His ride is the latest Bentley Continental GT, being a famous NFL quarterback makes him afford all the luxuries the world can offer. Una ko siyang nakilala when he was at the lowest point of his life. Ngayon, he got the world spinning on the palm of his hands because of his miracle moves in the American Football field. He's one of the highest-paid NFL players. Hindi naman nakapagtataka dahil gwapo siya, charming at talented. Kinuha siya ni Aliyah bilang partner ko sa isang music video few months ago, the record sells millions as soon as it's released, million views sa Youtube at big hit din sa Spotify. Aliyah is thinking of giving him a project of his own pero ayaw ni Bernard, gusto niya lang maglaro ng Football ayaw niyang mag-artista. Pumayag lang siya sa music video dahil kinulit ko siya pero nangako akong iyon na ang una at huli.