FLIKKEN MAASTRICHT ✰ ONGESCHREVEN

-28-

Angela

Ik kon niet wachten om weer met hem te zijn. Voor een lange tijd durfde en wilde ik niet intiem met hem zijn, maar na vanmiddag kon ik niet langer wachten. Mijn beste vriendin Roos bleef maar kletsen over haar nieuwe vlam. Ik hield heel veel van haar, maar toch hoopte ik dat de tijd snel zou gaan vanavond.

Na wat voelde als een paar hele lange uren, vertelde ze me dat ze weg moest. Ik belde snel Victor om me op te pikken en een half uurtje later zaten we samen in zijn auto. Er was een enorme spanning voelbaar en het was zelfs een beetje ongemakkelijk. Iets wat normaal gesproken nooit voor kwam tussen ons.

Hij legde zijn hand op mijn bovenbeen. Ik voelde de warmte van zijn hand op mijn huid en zijn hand gleed langzaam onder mijn rokje.

'Vic... je bent aan het rijden...' kreunde ik.

Hij trok direct zijn hand weg, waardoor ik er onmiddellijk spijt van had dat ik iets had gezegd. Mijn been voelde koud zonder zijn hand. Het bleef een paar minuten stil. Hij greep mijn hand en streelde de bovenkant met zijn duim. Ik genoot van de kleine aanrakingen, maar hij deed toen iets wat ik totaal niet van hem verwachtte. Hij legde mijn hand op zijn kruis. Ik besloot het spelletje mee te spelen en verstevigde mijn grip. Ik voelde hem hard worden in zijn broek en al snel voelde ik zijn warme hand weer op mijn bovenbeen rusten.

'Misschien moeten we wachten tot we thuis zijn' fluisterde ik in zijn oor.

Thuis. Het was niet eens mijn huis, maar zo voelde het wel voor mij. Victor was mijn thuis, mijn veilige plek. 

'Ik kan niet wachten' kreunde hij.

Ik haalde mijn hand van zijn kruis en pakte zijn hand die op mijn been leg. 'Je bent aan het rijden en ik wil dat je oplet. Ik wil je nog wel wat langer bij me hebben dan alleen vanavond.' 

Feit was dat ik niet nog iemand kon en wilde verliezen. Hem al helemaal niet. Eenmaal thuis aangekomen duurde het niet lang meer voordat onze kleren door de kamer vlogen. Ik verlangde naar hem en voor de eerste keer sinds weken voelde het weer goed. 

De dagen die daarop volgden draaiden alleen maar om werk. De dag dat we naar Ierland zouden vertrekken kwam steeds dichterbij en ik weer alsmaar enthousiaster. Hij vertelde me verhalen over Ierland en ik wilde het dolgraag met eigen ogen bewonderen. We zouden de week voor kerst in zijn vakantiehuis spenderen. Zijn woningen in Nederland waren vrij eenvoudig, maar als ik de verhalen moest geloven dan had hij een prachtig huis in Dublin.

Van Kerstavond tot Tweede Kerstdag zouden we met zijn familie doorbrengen. Zijn ouders zijn de meest geweldige mensen die ik ooit heb ontmoet en ik kon me geen betere schoonouders wensen. Schoonouders... zo zag ik ze al terwijl Victor en ik momenteel niet meer zijn dan vrienden die seks hebben met elkaar. Intuïtief wist ik dat het goed zat, maar we hebben het nooit officieel gemaakt. Iets wat ik ondanks alles dolgraag zou willen. 

Ik moest er niet aan denken om hem met een andere vrouw te zien. Dat kan mijn hart simpelweg niet aan. Toch was ik te laf om hem zelf te vragen. Te bang dat het dingen tussen ons zou veranderen en dat wilde ik absoluut niet. Iets wat bovenaan mijn lijst met goede voornemens voor volgens jaar staat: twijfel niet en wacht niet af. Iets wat ik de laatste tijd veel te veel deed.

'Angela, weet jij waar mijn koffer is?' vroeg hij terwijl hij de slaapkamer binnen liep.

Ik grinnikte. We leken soms wel een getrouwd stel. Ik draaide me om en keek naar hem. 'Lieve schat, ik ben hier net een paar weken en ik heb je koffer nog nooit gezien in dit huis.'

Hij haalde lachend zijn schouders op. 'Vrouwen vinden altijd alles' 

'Nee, ik weet precies hoe jij zoekt. Je kijkt even, maar je verplaatst niets' 

Hij stapte dichterbij en drukte zijn voorhoofd zachtjes tegen het mijne. Zijn vertrouwde, mannelijke geur bereikte mijn neus en ik voelde mijn benen slap worden. Hij merkte het meteen en grijnsde. 'Wat? Kan je het niet aan?' 

Ik schudde mijn hoofd en greep hem bij de kraag van zijn overhemd. 'Mijn benen kunnen het niet aan'

'Ben je verliefd?' vroeg hij direct.

'Nee, gisteren was leg day in de sportschool.' Hij leek even geschokt en ik had spijt van mijn snelle antwoord.

'Bedoel je bij mij in bed?' vroeg hij nu lachend.

Ik duwde hem op bed en ging bovenop hem zitten. 'Die training voor je derde been bedoel je zeker?' 

'Dat klinkt leuk. Vertel eens, hoe doe je dat?' vroeg hij met een grote grijns op zijn gezicht. Hij wist dondersgoed wat ik bedoelde.

Ik bewoog heen en weer over zijn kruis. 'Zoiets' fluisterde ik in zijn oor.

'Wat nog meer?' kreunde hij terwijl ik zijn handen over mijn billen voelde glijden. 

Ik drukte kusjes in zijn nek en ging langzaam richting zijn lippen. Ik nam zijn gezicht in mijn handen en kuste hem. 'En dit' fluisterde ik tussen de kusjes door. 

'Ik kan nog wel zo'n training gebruiken' gromde hij terwijl hij me weer probeerde te zoenen.

'We moeten onze spullen pakken...' zei ik teleurgesteld waarna ik een kus op zijn wang drukte.

'Dat kan later ook. Dit moet nu' 

'Ik vind het echt vervelend dat je weet dat ik jou nooit kan weerstand' probeerde ik teleurgesteld over te komen. 

Hij kwam lachend een stukje overeind en streelde zacht mijn wang. 'Daarom hou ik ook van je' 

Ik duwde hem terug in het matras. 'Mond dicht en kus me, voordat ik er spijt van krijg' 

-----

Sorry sorry sorry! Ik heb het zo druk gehad met mijn studie dat ik amper tijd heb gehad om te schrijven.