FLIKKEN MAASTRICHT ✰ ONGESCHREVEN

-21-

Victor

De volgende ochtend werd ik naast haar in bed wakker. Het voelde zo vertrouwd met haar en het voelde geweldig om naast zo'n prachtige vrouw wakker te worden. Gisteravond draaide het even alleen om ons tweeën. Ik was met haar naar boven gegaan en voordat we het wisten lagen we naakt in bed. Het was de derde keer in een paar dagen tijd. Haar hoofd lag op mijn borst en haar arm had ze om mijn middel geslagen. Mijn linkerarm rustte op haar onderrug en met mijn rechterhand streelde ik zachtjes haar gezicht.

'Ik kan uren zo blijven liggen' fluisterde ze zonder haar ogen te openen.

'Ik hoef niet weg' 

Ze tilde haar hoofd op en keek me aan. 'Wil je bij me blijven vandaag?'

'Op één voorwaarde'

Ze trok haar wenkbrauw op. 'Vertel' 

'Ik wil je beter leren kennen'

Ze lachte. 'We kennen elkaar al meer dan 15 jaar.'

Ik knikte instemmend. 'Dat klopt, maar als vrienden. Ik wil je op meer vlakken leren kennen.'

Haar hand gleed over mijn buik en ik voelde dat ze steeds verder naar beneden afgleed. Ze grinnikte toen ze voelde dat haar aanrakingen me opwonden. Ik greep snel haar hand. 'Niet op die manier. Ik wil weten hoe we zijn zonder seks'

Ze beet verleidelijk op haar lip en ging op mijn  bovenbenen zitten. 'Alsjeblieft?' smeekte ze.

Ik schoot in de lach. 'Je hebt geen idee hoe wanhopig je nu klinkt' 

Ze haalde onverschillig haar schouders op. 'Misschien ben ik dat ook wel'

Ik liet mijn handen over haar rug naar beneden glijden en liet ze net boven haar billen rusten. 'Dat kan ik me niet voorstellen. Je hebt een relatie'

'Met iemand die er nooit is ja'

Ik kende Thijs niet eens, maar ik mocht hem nu al niet. Angela verdiende beter. Veel beter. 'Maar ik ben hier' 

Ze leunde naar voren en onze voorhoofden raakten elkaar. 'Dat weet ik en dat waardeer ik heel erg' 

'Maar?'  Ik voelde dat er meer was.

'Maar we hebben geen relatie.'

Die woorden deden pijn. Ik wist ook wel dat ze gelijk had, maar het deed pijn. Toch besloot ik de stoute schoenen aan te trekken. 'Zou je dat willen?'

'Ik heb nooit op die manier naar je gekeken eigenlijk' 

Leugen nummer één. Ik zag het aan haar gezicht. 'Nog nooit?' vroeg ik nog steeds vol ongeloof.

Ze schudde haar hoofd. Leugen nummer twee. Ik wist van Jessica dat ze gevoelens voor me had. Dat had ze tijdens het laatste personeelsfeestje per ongeluk aan me vertelt toen ze net iets te diep in het glaasje had gekeken. 

'Ik wel' gaf ik toe.

Ze keek me verbaasd aan. 'Waarom zei je dat niet?' vroeg ze terwijl ze van me af ging en op de rand van het bed ging zitten.

'Jij vertelde me net dat je me nooit op die manier hebt gezien' 

'Ik geloof je gewoon niet' zei ze scherp.

'De waarheid is moeilijk te slikken als je stikt in je trots' 

Ze draaide haar hoofd om en keek me fel aan. 'Wat bedoel je daar nou weer mee?'

Ik greep haar hand. 'Angela, soms ligt datgene wat je echt wil recht onder je neus... Je moet alleen je ogen open doen om de dingen in een ander licht te kunnen zien' 

'Stop met dat zweverige gedoe. Ik snap nog steeds niet waar je heen wil' zei ze geïrriteerd.

Mijn vingers gleden zachtjes over haar wang. 'Doe je ogen eens open en kijk naar jezelf. Ben je blij met het leven wat je nu leeft?'

Ze grinnikte. 'Wat is dit? Oprah Winfrey?' 

'Ik meen het... Ben je blij met het leven wat je nu leeft?' herhaalde ik.

Ze dacht na voor een paar minuten en schudde uiteindelijk haar hoofd. 'Nee, niet echt'

'Hoe komt dat?'

Een traan rolde over haar wang. 'Ik ben zo bang om iemand waar ik van hou te verliezen, dat ik probeer om mijn gevoelens uit te schakelen' 

Ik ging naast haar zitten en sloeg mijn arm om haar heen. Ze legde haar hoofd op mijn schouder. 'Weet je... voordat ik jou kende wist ik niet hoe het was om iemand aan te kijken en te glimlachen zonder reden. Jij laat me elke dag glimlachen, hoe rot ik me ook voel' 

Ze staarde me vol ongeloof aan. 'Je bent veel te goed voor me' 

'Jij piekert gewoon veel te veel'

Ze keek peinzend voor zich uit. 'Maar stel je voor dat ik het uit maak met Thijs en dat wij een relatie krijgen... Wat als het niet werkt?'

'Maar wat als het wel werkt? Het is een risico wat ik altijd zal nemen' 

Ze sloeg haar armen om me heen en knuffelde me stevig terwijl haar wang tegen de mijne zat gedrukt. Een zucht ontsnapte uit haar mond. 'Breek alsjeblieft mijn hart niet' fluisterde ze.

Ik nam haar gezicht in mijn handen en staarde in haar mooie ogen. 'Geef me een kans en ik zal je laten zien dat ik je nooit pijn zal doen. Ik zal je laten zien dat ik niet zo ben als al die anderen, maar dan moet je me wel een kans geven.' 

'Ik geef je een kans'

'Echt?' Ik geloofde haast niet wat ik net hoorde.

'Ik geef je een kans, maar ik wil het eerst netjes afsluiten met Thijs als hij terug is. Niet via de telefoon of een appje'

Ik knikte begrijpend. 'Goed. Neem je tijd. Ik wacht op je' 

Ze lachte. 'Ik vond het doodeng om dit toe te geven' 

'Je hoeft niet bang te zijn. Alles komt altijd goed'

'Hey, Wolfs! Ik begon je al te missen' grinnikte ze.

Ik prikte haar plagend in haar buik. 'Kijk maar uit, straks kreun je zijn naam nog' 

'Ho, ho, meneer. Geen seks vandaag, was het niet?' 

Ik realiseerde me ineens dat het mijn eigen stomme idee was geweest om vandaag het bed niet met elkaar te delen. 'Dan kom je er al snel achter dat ik eigenlijk heel erg saai ben' 

Ze stond op en trok me omhoog. 'Jij bent nooit saai' fluisterde ze waarna ze haar lippen op de mijne drukte. 

-Bonus hoofdstukje vandaag :) xx-