FLIKKEN MAASTRICHT ✰ ONGESCHREVEN

-7-

Angela

De hele dag was ik al zenuwachtig geweest voor deze scène. Ik heb het uiteraard al vaker gedaan en het had altijd wel iets ongemakkelijks. Je wordt toch een beetje opgewonden, maar je kan eigenlijk niets doen en vaak wil je het niet eens met die persoon in kwestie. Het was alleen anders met Victor. 

Hij kreunde in mijn oor en ik merkte meteen dat dat niet geacteerd was. Ik streelde met mijn vingers over zijn borst, richting zijn buik en liet mijn hand vervolgens over de rand van zijn boxershort glijden. 

Toen ik een beetje verplaatste om wat comfortabeler te zitten, voelde ik het. Hij was overduidelijk opgewonden en ik moest toegeven dat ik dat zelf ook was. Het voelde alsof zijn boxershort op knappen stond en het bracht mij alleen maar in de verleiding om hem nog wat meer te plagen. Ik wist dat hij het moeilijk had, maar eerlijk is eerlijk, dat had ik ook. 

Ik begon zachtjes over zijn boxershort heen en weer te bewegen. Niemand had het door, maar het ontging Victor zeker niet. 

'Cut! Goed gedaan. We nemen even een korte pauze en nemen de beelden even door. We gaan over 15 minuten weer verder' gaf de regisseur aan. Hij liep samen met de rest van de crew richting de lunchruimte. 

Victor zuchtte. 'Serieus, Angela? Was dat echt nodig? Je maakt het me echt heel moeilijk.'

Ik grinnikte. 'Dat voelde ik je' 

Hij schoot uiteindelijk toch in de lach. 'Sorry daarvoor. Ik heb er niet echt controle over.'

Ik lag nog steeds bovenop hem en staarde in zijn hemelsblauwe ogen. 'Dat weet ik. Daarom deed ik het ook. Je zou inmiddels toch moeten weten dat ik het leuk vind om jou te plagen'

'Misschien vind ik dat ook wel leuk' fluisterde hij terwijl ik zijn hand naar mijn borst voelde glijden. 

Ik greep hem echter vast voordat hij mijn borst bereikte. 'Wat doe je?' 

'Plagen' zei hij terwijl hij zijn hand lostrukte en door ging. Hij raakte mijn borst aan en kneep er zachtjes in. 

'Laat me raden, je gaat me zo vertellen dat het etenstijd is of dat je koffie wil?' vroeg ik tussen wat kreuntjes door.

Hij schudde lachend zijn hoofd. 'Ik kan nu echt dit bed niet uit met dat kleine gevaarte in mijn broek' 

'Klein? Ik geloof niet dat hij zo klein is' plaagde ik hem weer. Zijn wangen kleurden rood en dat was iets wat je niet vaak bij hem zag. 

'Hij wordt gewoon heel erg enthousiast als er een prachtige vrouw bovenop me zit' was zijn weerwoord. 

Ik leunde naar voren en gaf hem een kus op zijn voorhoofd. Mijn borsten waren gevaarlijk dicht bij zijn gezicht en ik voelde zijn lichaam verstijven. Voordat hij iets kon doen begon mijn lichaam zachtjes te rillen. 'Heb je het koud?'. Ik knikte. 

'Ik had je graag mijn trui gegeven als ik er eentje droeg, maar zoals je kunt zien heb ik weinig te bieden op dit moment' 

Ik glimlachte. Iedereen dacht altijd dat hij zo'n vrouwenverslinder was, maar in werkelijkheid was het een hele charmante, lieve man. 'Weinig, dus je hebt me wel iets te bieden?'

'Jazeker.' Hij sloeg zijn armen om me heen en trok me tegen zijn warme borst aan waarna hij zacht over mijn rug heen wreef. 'Beter?'

'Veel beter' stemde ik in. 

Het voelde zo ontzettend goed om in zijn armen te liggen, hem te zien, hem te voelen, hem te ruiken. Het was alles wat ik nodig had en ik had gewild dat we uren zo konden blijven liggen. Helaas kwam de crew al gauw terug en was het tijd om de scène af te sluiten. 

Toen we allemaal klaar waren, liep ik samen met Victor richting de auto's. Het voelde ietwat ongemakkelijk na wat we net hadden gedaan. Zelfs Victor was helemaal stil en dat was toch echt wel een unicum. 'Ik zie je morgen dan, denk ik?' zei ik toen we naast mijn auto stonden. 

Hij knikte en draaide zich om om naar zijn eigen auto te lopen.

'Victor?' 

Hij draaide om terwijl ik in zijn richting liep. 'Wat is er?' 

'Slaap lekker' fluisterde ik, waarna ik een lange kus op zijn lippen drukte.