FLIKKEN MAASTRICHT ✰ ONGESCHREVEN

-31-

Victor

Het hoge woord was er uit. Na een jarenlange vriendschap, flikflooien op de set, elkaar door dik en dun helpen en al onze eindeloze gesprekken, zijn we nu eindelijk een stel. Gek genoeg veranderde het eigenlijk niets tussen ons. We zijn nog net zo gek als voorheen en lachen nog steeds veel met elkaar en eigenlijk was ik daar wel blij om. Je partner moet ook je beste vriend zijn en dat waren wij zonder twijfel.

Ze lag met haar naakte lichaam tegen het mijne. Ik streelde haar onderrug met mijn vingers terwijl haar hoofd op mijn borst rustte. Sinds we in Ierland waren, werden we iedere ochtend zo wakker en het was het beste gevoel ooit. Angela en ik hadden ons nooit zo goed gevoeld als nu. Het voelde alsof we eindelijk onszelf konden zijn.

'Waar denk je aan?' fluisterde ze zachtjes.

Ik streelde met mijn vingers door haar lange haren. 'Aan ons' 

Haar vingers bevonden zich inmiddels in mijn borsthaar. Veel van mijn exen hadden het walgelijk gevonden, maar het leek haar niet te deren.

'Ik wil niet dat dit ooit ophoudt' 

Ik drukte een kus op haar voorhoofd. 'Ik ook niet' 

Uit het niets begon ze te giechelen. 'Ik dacht echt dat je mij ten huwelijk ging vragen' 

'Als ik je ten huwelijk vraag dan is dat echt niet op de bank terwijl jij bovenop mij ligt' 

'Ik vind het wel leuk om bovenop je te liggen' zei ze ondeugend terwijl ze bovenop me kroop.

Mijn armen sloeg ik snel om haar heen zodat ik haar nog dichter tegen me aan zou voelen. Mijn gezicht was inmiddels bedolven onder haar bruine lokken. We lagen zo een hele tijd, totdat haar buik begon te protesteren.

'Laat me wat ontbijt voor je maken' zei ik terwijl ik het dekbed van ons af sloeg.

Ze stopte me. 'Vic?' 

'Wat is er?' 

'Ik... eh... ik vind het fijn hier met jou' 

Ik glimlachte ietwat teleurgesteld, maar probeerde het niet te laten merken. Een tijdje geleden zei ze dat ze van me hield, maar dat was eigenlijk per ongeluk gegaan. Angela had soms wat problemen met het uiten van haar gevoelens. Ik wist diep van binnen dan ook dat dit eigenlijk niet was wat ze echt wilde zeggen.

'Ik ook' zei ik terwijl ik uit bed stapte.

'Vic...' 

Ik draaide me om en keek haar aan. 

'Het spijt me'

Ik schudde mijn hoofd. 'Dat hoeft niet, ik snap het wel' 

Ik wilde haar geen rot gevoel geven, maar eigenlijk begreep ik er niks van. Natuurlijk had ze veel liefdesverdriet gekend, maar mijn situatie was niet veel anders geweest. Ik liep naar de keuken en begon een ontbijtje voor ons te maken. Tien minuten later kwam ze de keuken binnen in mijn favoriete shirt die nog maar net haar billen bedekte. Mijn mond viel open toen ze dichterbij kwam. Vlak voor mijn neus viel het haarelastiekje van haar pols en bukte ze naar voren om het op te rapen. Het shirt schoof uiteraard een stukje naar boven, waardoor ik een perfect uitzicht had op haar prachtige billen. Ineens realiseerde ik me dat ze geen ondergoed aan had.

'Ang...' kreunde ik binnensmonds.

Ze liep nog verder naar me toe en had een uitdagende blik op haar gezicht. 'Misschien moet je het gasfornuis even uitzetten' zei ze terwijl ze het gas uitdraaide.

'Misschien moet jij er niet zo woest aantrekkelijk bij lopen' zei ik terwijl ik haar tegen me aan trok. 

Ze giechelde en liet haar handen onder mijn shirt verdwijnen. 'Misschien moet jij dit dan maar uittrekken'