မင်းသည်သာ ကိုယ့်ရဲ့ မြတ်နိုးရာ [You are the cause of my Euphoria]

အပိုင်း ( ၆ )

    ယနေ့ဟောပြောပွဲ၏ အဓိက Sponsor ဖြစ်ဟန်ရသော အသက်လတ်ပိုင်း လူတစ်ဦးသည် ဒေါ်သက်လျာကျော်အား သူနှင့်အတူ နေ့လယ်စာ စားရန် တောင်းဆိုနေသည်။ တီချယ်သက်၏ မျက်နှာသည် အလွန်အမင်းစိတ်သောကရောက်နေပုံရသော်လည်း ငြင်းပယ်မရသည့်အခြေအနေကြောင့် သည်းခံထိုင်နေပုံရသည်။ မြတ်သည် ထိုလူကြီးအား မျက်လုံးမှေးစင်းကာ ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် သူသည် ဟောပြောပွဲခန်းမထဲသို့ ပြန်ဝင်လာပြီး လူတစ်ယောက်ကို ရှာဖွေလိုက်သည်။

   ကျောင်းသားရေးရာမှ အဖွဲ့ဝင်ဖြစ်သူ ထွဋ်စစ်မှူးလွင်သည် ဆရာမ၏ ကျောင်းသားစာရင်းစစ်ဆေးရာတွက် ကူညီနေသည်ကို တွေ့လိုက်သည်။ မြတ်သည် ထွဋ်စစ်မှူးလွင်ကို ချိုသာစွာ နှူတ်ဆက်၍ စကားအနည်းငယ်ပြောလိုက်သည်။ ထွဋ်စစ်မှူးလွင်သည် မြတ်ကို သံသယပင်မရှိဘဲ စကားပြန်ပြောနေ၏။

"ထွဋ်စစ်မှူးလွင် ဒီနေ့ ပွဲလုပ်တဲ့ လူကို သိလား? ရှပ်အင်္ကျီမီးခိုးရောင်နဲ့ လူလေ"

"သိတယ်လေ။ Starfish လုပ်ငန်းစုကပဲ။ဦးဇင်ဗိုလ်တဲ့။ "

" သူက အရင်ကလည်း ဒီလိုလုပ်ပေးနေကြလား?"

" မဟုတ်ဘူးထင်တယ်။ သူက အခုအသစ်ပြောင်းလာတဲ့ ကျောင်းအုပ်နဲ့ သိတာဆိုပဲ့။ မဟုတ်ရင် ဒီလိုမျိုး ပရိုမိုးရှင်းဆင်းသလို ဟောပြောပွဲကို ဘယ်သူက ခွင့်ပြုမှာလဲ။ နင်လည်း သိမှာပါ။ အဲဒီလို ရာထူးအထက်ပိုင်းလောက ဘယ်လောက်တောင် ပုပ်ပွနေတာလဲဆိုတာကိုပေါ့ "

"ထွဋ်စစ်မှူးလွင် ငါ့ကို ဖုန်းခဏငှါးပေးလို့ ရမလား? ငါ အရေးကြီးကိစ္စတစ်ခုပြောမလို့လေ။ ညကျောင်းအချိန်နောက်ကျမှာကို အိမ်ကို ပြောဖို့မေ့ခဲ့တာ"

"ကောင်းပါပြီ" ထွဋ်စစ်မှူးလွင်သည် သံသယကင်းရှင်းစွာပင် မြတ်ကို ဖုန်းပေးလိုက်သည်။

   မြတ်သည် ဦးဇင်ဗိုလ်၏ ကိုယ်ရေးအချက်အလက်အချို့အား သူ့အဖေ၏ အတွင်းရေးမှူးကို မေးလိုက်သည်။ အတွင်းရေးမှူးသည် မိနစ်အနည်းငယ်အတွင်း အရေးပါသော အတင်းအဖျင်းတစ်ချို့ကို ရှာခဲ့ပေးသည်။ မြတ်သည် မပြုံးဘဲ မနေနိုင်ခဲ့ပေ။