မင်းသည်သာ ကိုယ့်ရဲ့ မြတ်နိုးရာ [You are the cause of my Euphoria]

အပိုင်း (၂၇)

" တိတ်တိတ်နေစမ်းပါ၊ ပြီးတော့ ရပ်မနေနဲ့၊ ထိုင်ချ "

မြတ်သည် ရပ်နေသော ရှင်းလက်ျာကို ဆွဲချလိုက်သည်။ သူသည် တီချယ်သက်နှင့် ဉီးမြတ်လင်းခန့်ကိုလည်း ကြည့်‌မနေခဲ့ပေ။ မြေကြီးပေါ်ကိုသာ ငေးစိုက်ကြည့်နေမိသည်။

" မမေးကြည့်ဘူးလား?"

"စေ့စပ်တော့မယ်လို့ ပြောထားတာကို ငါက ဘာမေးရဦးမှာလဲ?"

" ဘယ်လိုပဲ ဖြစ်ဖြစ် အချိန်တစ်ခုအထိ ရှိခဲ့တာပဲ မဟုတ်ဘူးလား? ခံစားချက်ဆိုတာ လွယ်လွယ်ဖြစ်တည်လာခဲ့တာမျိုး မဟုတ်သလို ဖျတ်ခနဲ ပျောက်သွားတာမျိုးလည်း မဟုတ်ဘူးလေ။ အဲလိုလွယ်လွယ်‌ပျောက်ကြေးသာဆို ကမ္ဘာပေါ်က အရူးထောင်တွေမှာ လူရှိနေမှာကို မဟုတ်ဘူး "

   မြတ်သည် ရှင်းလက်ျာကို မျက်စိလှန်ကာ တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ ပလက်ဖောင်းပေါ်တွက် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်နေပုံက ကမ္ဘာကြီးက သူနှင့် နည်းနည်းလေးမှ မသက်ဆိုင်သည့်အလား။

   မြတ်သည် မနေနိုင်စွာ တီချယ့်ကို ထပ်ကြည့်မိပြန်သည်။ တစ်ဖက်မြင်မှန်၏ အားသာချက်က တစ်ဖက်လူက ကိုယ့်အား မမြင်နိုင်ခြင်း ဖြစ်သည်။ မှန်တစ်ချပ်သာ ကွာသော နေရာတွင် လူနှစ်ဦးသည် ကိုယ်စီသီးခြားတည်ရှိနေကြသည်။ လွမ်းသည်ဟုလည်း ဆိုရန်ပင် ထိုထက်ပင် များပါသေးသည်။ များပြားလှသော ချစ်ခြင်းတရားများအား ပေါများစွာ ပြသခဲ့သော သူသည် ယခုအချိန်တွင်ကား အတိတ်က လူမဟုတ်သည့်နှယ် တည်ငြိမ်နေပြန်သည်။ လွမ်းလွန်းလှ၍ သူ့ရှိရာ အိမ်လေးကိုလည်း လမ်းကြုံသလို ဝင်ကြည့်ကာ သူ့ကိုများ မြင်ရနိုးနိုးရှာသော်လည်း ပုန်းသောသူ ရှာရခက်သည် မဟုတ်ပေလော။

    လွမ်းလွန်း၍ အသည်းအူများပင် ပြုတ်ထွက်လုမတတ်ခံစားနေရပါသော်လည်း သူမက ကိုယ်အား မမြင်လိုသည်ကို တွေးမိသောအခါတွင် နာကျင်ရပြန်သည်။ မိမိမှာလည်း ဒယ်ဒီက သူ့အလုပ်တွင် အလုပ်သင်ဝင်လုပ်ခိုင်းထားတာကြောင့် နည်းနည်းလေးတောင် အားလပ်မနေချေ။ အားလပ်ချိန်များတွက် ပင်ပန်းလွန်းလှ၍ သေလုမတတ်ဖြစ်နေပါသော်လည်း  သူ့မ၏ စွန့်ပစ်လိုက်ခြင်းက သူ့အား ပို၍ပင် ပင်ပန်းစေသည်။