Benim Bir Parçam / A Part of Me (2.Cilt)

16. Bölüm - Saldırı

16. Bölüm - Saldırı

Herkesin saldırıyı kimlerin yaptığını fark ettiği an, kıyamet koptu. Her tarafta çığlıklar ve ne yapmaları gerektiğini soran bağırışlar vardı. Seherbazlar hemen harekete geçerek Bakanı tehlikenin dışına cisimlemeye çalıştılar. İşte o zaman etraflarına yerleştirilmiş cisimlenme karşıtı duvarlar olduğunu fark ettiler. Daywalkerlar'ın işiydi. Büyücülerin kullandığı duvarlardan farklıydı. Farklıydı ama aynı amaca hizmet ediyordu. Kapana kıstırılmışlardı, cisimlenemiyorlardı.

Harry kendi sihriyle uzandı. Onları kırıp geçebilir mi test etmeye çalışırken etrafındaki duvarları hissedebiliyordu. Kolaylıkla, ayrılmak için duvarları geçebiliceğini gördü. Problem şuydu ki o ayrılabilirdi ama başka hiç kimse yapamazdı. Birisini beraberinde götürmeye çalışırsa, Daywalkerlar'ın duvarları o kişiyi geride tutar ama Harry'nin geçmesine izin verirdi. Bu onun için pek var olan bir seçenek değildi. Kalanıyla beraber burada mahsur kalmıştı.

Seherbazlar herkese pencerelerden uzaklaşmalarını ve ortada toplanmalarını söylerken etrafına bakındı. Barın sahibi, Madam Rosmerta bayılacak gibi duruyordu. Barını bu yaratıklara bir kere kaybetmişti zaten. Bütün o şeyden bir daha geçmek istemiyordu.

Kimse Seherbazları dinlemiyordu, o yüzden James ve Sirius masanın üzerine çıkarak herkesin dikkatini toplamak için asalarından kırmızı kıvılcımlar çıkarttılar.

"Lütfen! Herkes sakin olsun!" diye bağırdı James. Bardaki çoğu kişi onları dinlemek için sessizleşti.

"Sakinliğinizi koruyun. Bu saldırganların vampir olduklarını biliyoruz! İzin verilmeden içeri giremezler! Burada içeride güvendesiniz!" Sirius söyledi onlara.

Harry kargaşa bir kez daha koparken izledi.

"O geçen sefer işe yaramadı...!"

"Bütün mekanı ateşe verdiler! Bizi dışarı kendilerine çekecekler...!"

"Onları bekleyen bir hedef olacağız...!"

James ve Sirius onları sakinleştirmek için bir kez daha asalarından kırmızı kıvılcımlar çıkarttılar.

"Lütfen! Sakin olun! Bu şekilde paniklemek hiçbir şeyi çözmeyecek!" James bağırdı tekrar.

Bunun üzerine herkes sessizleşti.

"Seherbazlar bu durumu halledecek. Buranın üzerine yerleştirilen her ne duvar varsa biz indirene kadar, hepiniz içeride kalmak zorundasınız. Biz sizin güvende olduğunuzdan emin olacağız!" James devam etti.

Harry kabul etmek zorundaydı; babası tam Seherbaz modundayken oldukça etkileyiciydi. Onun hakkında bunu daha önce pek fark etmemişti. 'Büyük olasılıkla onunla kavga etmekle çok meşgul olduğundandır!' diye bir ses yankılandı zihninde. Harry bu özellikle rahatsız edici hatıraları kenara itti. Bunu bir daha hiç hatırlamak istemiyordu!

Fudge görünür bir şekilde sarsılmıştı. Ömründe hiç bir hayat memat durumuna düşmediği belliydi. Ne yapacağını bilmiyordu. Ortaya yakın duruyordu, yüzü bembeyazdı, asasını sanki hayat kaynağı oymuş gibi sıkı tutuyordu.

Madam Rosmerta titrekçe James'in yanına yürüdü ve sesi fena halde titreyerek ona bir şey söyledi. James'in yüzüne bir rahatlama yayıldı, içeridekilere tekrar döndü.

"Madam Rosmerta şimdi bana Bar'ın duvarlarının ve çatısının üzerinde içine girilmeyi engelleyen tılsımlar olduğunu söyledi. Hiçbir şey onları geçemez. Aynı zamanda alev almazlar da, o yüzden hepiniz güvendesiniz."

Bu bilgiyle herkes rahat bir nefes aldı. Fudge'ın yüzüne biraz renk geldi.

"Mümkün olduğunca çok insanı buraya getirmemiz gerek. Büyük ihtimalle en güvenli bina burası!" Kingsley bağırdı diğer Seherbazlara, onlar dışarı acele ederlerken.