Benim Bir Parçam / A Part of Me (2.Cilt)

44. Bölüm - Epilog

44. Bölüm - Epilog

Lily sıcak içeceği sehpaya koyduktan sonra yerine oturdu. Kupasını eline alarak ısındı. Ağustosun sonları olduğundan hava hala sıcaktı ama Lily'nin hissettiği soğuğun havayla hiçbir ilgisi yoktu. Daha çok konuşmanın konusuyla alakalıydı onun hissi.

James kendi içeceğinden bir yudum aldı. Gecenin oldukça geç bir saatiydi ama iki yetişkin uyuyamamıştı. Mutfakta oturuyor, son birkaç günde olanları konuşuyordu.

Rodolphus'un Karanlık Prens taklitçisi olduğu ortaya çıkalı üç gün olmuştu. O günden beri tek konuşma konusu oydu. Lily bu konuşmanın artık sona ermesini dilemeye başlıyordu ve bugünden sonra, umuyordu ki erecekti. Bugün, Rodolphus Lestrange ya da Cole Bailey, her ne isimle hitap etmek istiyorsanız, gömülüyordu.

Adamın cenazesine katılmamıştı. Lily bu bilgiyle oturduğu yerde rahatsızca kıpırdandı. Her zaman anlayışlı bir insan olmaya çalışırdı. Başka insanların içindeki iyiliğe bakmaya çalışırdı hep. Ancak, bugün gömülen adam iki oğluna da zarar vermeyi amaç edinmiş biriydi. Bu son sene başlarından geçen her şeyin ve Harry'nin sessiz acı çekişinin sorumlusuydu. Harry hala uyku iksirine bağımlıydı. Maddeden uzaklaşımı halen onun için yeterince rahatsızlık ve acı yaratıyordu. Ama Harry kimseye hiçbir şey söylemiyordu. Lily'nin kendisi biliyordu ki bağımlık en azından bir sene daha sürecekti. İksir bağımlılığı hızlıca ya da kolaylıkla atlatabileceğiniz bir şey değildi. Harry'nin sağlık problemlerinin tek sorumlusu Rodolphus'tu. İksir olayının arkasında olan oydu.

Rodolphus ayrıca Damien'a zarar vermeyi de planlıyordu. Canını tehdit etmişti. Lily kimse için bunu düşünmenin korkunç bir şey olduğunu biliyordu, ama öldüğüne memnundu. Hayatta olsa, oğullarının canı için devamlı olarak korku duyardı.

"Doğru şeyi yaptık, değil mi?" Lily sordu yüksek sesle.

James içeceğinden başını kaldırdı. Yorgun gözlerini ovdu.

"Öyle zannediyorum" cevapladı.

O da Lily'le aynı şeyi düşünüyordu. Ölümü için biraz olsun üzgün değildi. Rodolphus oğullarını tehdit etmişti, kendi kendine ölmemiş olsa, James büyük ihtimalle onu kendi öldürürdü. Adamın cenazesine katılmasının hiçbir yolu yoktu. Lily'nin suçluluk duyduğunu biliyordu ama o duymuyordu. Neden duymalıydı ki? Adam, Harry'nin bu kadar acı çekmesinin sebebiydi.

Harry, James onun düşüncesiyle kalbinin teklediğini hissetti.

"Harry geldi mi daha eve?" James sordu, Lily'nin evde olması gerektiğinde ısrar ettiği muggle saatine bakarak.

"Hayır, daha değil." Lily cevapladı, kulağa fazla endişeli gelmemeye çalışarak.

James iç geçirdi. Harry hala oradaydı. James böyle zamanlarda onu anlayamıyordu.

"Hala cenazeye gittiğine inanamıyorum" dile getirdi. "Adamın yaptığı şeylerden sonra, Harry yine de cenazesine gitti! Anlayamıyorum onu."

Lily kaynar sıvıdan başka bir yudum aldı. James'e bu noktada katılıyordu. Harry'nin Rodolphus'un cenazesine katılmasını anlamak güçtü. Harry bir tek değildi ama. Duyduğu kadarıyla, Sirius, Remus ve Tonks ile şaşırtıcı bir şekilde, Narcissa ve Lucius da gitmişlerdi. Lucius diğer insanlar da orada olduğundan tılsım altındaydı. Narcissa ve Sirius, ikisi de olanlara bakmaksızın, Rodolphus'un hala Bella'nın kocası olduğunu ve cenazesine katılmalarının Bella için önemli olduğunu hissettiklerini söylemişlerdi. Remus ve Tonks Harry'nin hatrına gitmişlerdi, ve Lucius, yani, o da yalnızca oğlunu yaralamış olan adamın toprağın yedi kat altına gömülmesini izleme amacıyla oradaydı. Tek pişmanlık duyduğu şey ölümünden önce adamdan intikamını alamamış olmasıydı.