Chapter 3: Courtship :)

89 3 0
                                    

-----------------------Gretchen POV------------------------

Andito na kami ni Vince sa Mcdo. Sabi niya may sasabihin siya kaso biglang tumawag si Mama. Tinatanong noya kung asan na daw ako. Nakalimutan ko palang magpaalam kanina. Ayun sinabi ko na andito lang ako sa SM at kasama ko friends ko. Syempre hindi ko sinabing si Vince. Baka kung nao pa ang isipin niya.

Ang sarap lang ng kain ko dito, hihihi ^.^ namiss ko kumain ng burger, fries ant coke float. Ay dapat pala bilisan ko na kumain baka magsimula na yung maybe this time (^-^)

Ah oo pala, may sasabihin daw si Vince sakin? Ano kaya yun? Yung mukha niya parang kinakabahan na naman. Yan yung mga reaksyon niya sa school sa tuwing nakikita niya ako, parang pinagpapawisan na punas punas sa mukha niya at palaging nakatingin lang sa celphone niya. Kunyari nagtetext kahit wala naman yatang katext hahaha! :D

"Ah Vince ano na pala yung sinasabi mo kanina?" Tanong ko na sakanya. Parang alam ko na yung sasabihin niya. Pero hindi, bawal mag assume. Never assume unless otherwise stated (>O_O<)

"Ha? Ano kasi. Gretchen, gusto kita" mahina yung pagkakasabi niya. Baka iba yung narinig ko.

"Ano?" Kunyare hindi ko narinig kanina, narinig ko naman talaga. Mahina lang yung pagkakasabi niya pero gusto kong ulitin niya yung sinabi niya.

"Gretchen, gusto kita. Gusto kitang ligawan" waaaaaahhhh!, si Vince ba talaga ito??? Bakit siya ganyan? Ano bang nagyayari sakanya? Alam ko naman na nililigawan niya ako eh (hindi nga lang halata) haist. Hindi ako kinikilig. Promise. Si Mark yung gusto ko. Hindi ikaw Vince. Pero ayaw din naman kitang saktan. Sorry Vince. Ano ba ang gagawin ko para hindi ka umasa? Masyado naman yatang unfair. Bibigyan ba kita ng chance? Wala namang masama kung magbibigay ng chance diba?

"Ha? Eh ikaw. Kung gusto mo" honestly, naaawa ako sa kanya. Alam ko kasi sa puso at isip ko na si mark yung sasagutin ko. Pero nababaitan talaga ako sa kanya. Hindi ko lang siya gusto. Siguro gusto ko lang siyang maging kaibigan.

Wala akong natinig na sinabi niya. Ngumiti lang siya. Yung anot langit na ngiti. Kinikilig yata. Hahaha! Kalalaking tao @.@

-----------------------------------------

Nandito na kami sa loob ng sinehan. Paakyat na kami sa may balcony, naghahanap kami ng uupuan namin. Ayun, may bakante dun sa may pinakataas. Pumunta na kami dun at umupo. Malapit na magsimula yung movie. Sobrang excited ko na hihihi ^.^

"Gretchen, salamat ha" biglang sinabi sakin ni Vince yun habang naghihitay kaming magsimula yung maybe this time.

"Para saan?"

"Sa pagtanggap sakin. Binigyan mo ako ng chance para ligawan ka"

"Ah, ok lang yun. Tiaka diba matagal ka nang nanliligaw sakin? Haha"

"Ha? Oo pero hindi ko nga alam kung alam mo na nanliligaw ako sayo eh. Kaya ngayon, gusto ko na manggaling mismo sakin na nililigawan na kita"

"Aaahh. Kung sabagay. Ang torpe mo kasi eh, hehe. Uy joke lang ah."

"Ok lang. Totoo naman eh, pero noon lang yun. Iba na ngayon"

Totoo na to, mejo natotouch na ako sa mga sinasabi niya. Pero hindi ko parin maalis sa isipan ko si Mark. Haaayyy. Ewan. Bahala na. Manonood nalang muna ako ng Maybe this time. Kaytangal ko tong hinintay :) crush na crush ko talaga si Coco eh (<*.*>)

Ayan na. Magsisimula na!! Hihihi ^_^

-------------------------------------------

"There was never an us, there will never be an us. Kaya please? Huwag mo na akong landiin" sabi ni Tep kay Tonyo. Si Tep si Sarah, Tonyo naman si Coco.

Hindi siya gwapo, pero hindi siya PangetTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon