Chapter 12: True Happiness

76 3 0
                                    

Hindi ako makapaniwala sa nangyayari ngayon. Ang daming tao. Tumitingin lang ako sa paligid. Lahat kami nakaputi, yung iba naiiyak at yung iba nakikita sa mukha nila yung tuwa.

"Ok ka lang ba?" Tanong sakin ni Anne

"Ok lang"

"Sige iwan muna kita dito ha. Titignan ko lang sila Nez."

"Okay."

Bago dumating ang araw na to, nagpapasalamat narin ako sa lahat ng nangyari sa akin, sa amin. Masaya man o malungkot.

Flashback

"Babe!" May narinig akong sumigaw. Si Mark na na yun.

"Babe! Happy 3rd monthsary!" Niyakap ko siya agad.

"Happy monthsary babe. Iloveyou so much" sabi niya rin sakin at may binigay siyang isang maliit na red box.

Magpropropose na ba siya sakin? Halla. Ang bata bata pa natin Mark. Huhu. Huwag naman muna. Tiaka 3 months palang tayo eh.

Binuksan niya yung box.

Wooooooooooowwww!! Diamond ring.

"Gusto ko isuot mo yan palagi. Of course, I'm not asking you to het married yet. We both know, we're too young for that"

Sinuot niya yung singsing sa akin.

"What is the meaning of this??!!" May lumapit na babae sa amin.

Hihilain sana ni Mark yung babae palayo, pero pinigilan niya ito.

May nararamdaman akong kaba sa mga nangyayari ngayon.

"Bitiwan mo ako! Bakit? Girlfriend mo ba siya?!" Tanong niya kay Mark

Hindi nagsasalita si Mark. Nakakaramdam na ako ng init sa mukha ko. Ano ba ang mangyayari?

"Hoy babae! Kung boyfriend mo nga si Mark. Gusto ko lang namang malaman mo na may anak na yang lalakeng yan."

Nagulat ako sa sinabi niya. Napatingin ako sa kanya at nandilat yung mga mata ko.

"Ano?" Yun lang ang lumabas sa bibig ko. Napatingin na din ako kay Mark pero nakayuko lang siya.

"You heard me. Ako lang naman ang nanay ng anak niya. Kaya huwag ka ng lumandi dahil may sabit yang linalandi mong lalake!!" Sigaw niya sa akin.

"Selena! Tama na!!" Sigaw din ni Mark sakanya at tuluyan na nga niyang hinila ito papalayo sa akin.

Sobrang sakit. Bigla nalang tumulo yung luha ko. Ang tanga tanga ko. Nagpakatanga ako sa isang taong pinili ko over the one who really loves me. Galit na galit ako, tinanggal ko yung binigay niyang singsing sa akin at tinapin ko tiaka na ako umalis ng umiiyak.

End of flashback

"Baby. Anjan ka lang pala, kanina pa kita hinahanap eh." Niyakap niya ako ng napakahigpit. Naramdaman ko yung saya sa puso at isip ko. Nakatingin lang ako sa mga ulap na kulay asul habang magkayakap kami ni Vince.

"Happy Graduation Daddy!" Sabi ko sakanya. Dobleng saya yung nararamdaman ko ngayon. Kasama ko yung taong pinakamamahal ko sa araw ng Graduation namin.

"Happy Graduation baby. Iloveyou so much" hinalikan niya ako sa noo. "Taaaadaaan!!" May hawak siyang necklace na may pendant na maliit na padlock. Kulay blue yung pendant. "Talikod ka muna baby ha, isusuot ko sayo to" tumalikod naman ako. Uto-uto! Haha. Joke.

"Thank you Daddy. Nakakahiya naman, wala pa yung gift ko sayo. Nasa bahay pa. Pero huwag kang mag-alala daddy, dadalhin ko mamaya sa bahay niyo ha" ngumiti lang ako sakanya.

"Baby, ikaw ang pinakamangang regalo na dumating sa akin. Makasama lang kita okay na ako. Ako yung pinakamasayang tao sa mundo dahil nasa akin na yung matagal ko nang wish."

Ang sweet niya no? Kahit sino naman kikiligin dito sa lalaking to. Actually kahapon ko lang siya sinagot pero parang ang dami nang nangyaring magaganda sa amin. ❤️❤️❤️

---------------------

End of Chapter 12

---------------------

Yiiiiiieeeeehhhhh!! Pati paka writer kinikilig din sa mga sinusulat nila. Hahaha 😂😁☺️ I'm so happy for gretchen and vince.

Ano kaya ang magandang loveteam name para sa kanila?? Hihi 😄😊😃

What do you think?

Like or Unlike? 😊😊😊

Comments please 😁

Hindi siya gwapo, pero hindi siya PangetTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon