QUINQUE

358 60 4
                                    

"Paano kung sabihin ko sa'yong kaya kong buhayin ang lalaking 'yon?"

A mortal who can resurrect someone from the dead?

'She's crazy,' I thought as I laid on the bed.

Ni hindi ko na nilingon ang babaeng yumakap sa'kin habang mahimbing na natutulog. Nakalimutan ko na kung anong pangalan niya. No, don't get the wrong impression. Of course I care about a woman's name, kahit na pansamantala lang kaming magsasama sa isang gabi (at sa iisang kama), but I couldn't think straight tonight.

In fact, it's been two days since that commotion at Limekiln's, pero hanggang ngayon, nahihirapan pa rin akong tanggaping nasayang lang ang pinagplanuhan ko.

I wasted a golden opportunity, and I'd be lying if I told you that I got over it.

"Paano kung sabihin ko sa'yong kaya kong buhayin ang lalaking 'yon?"

Tangina.

Dalawang araw na rin mula nang hinatid ko pauwi ang babaeng 'yon, at hanggang ngayon, para bang naririnig ko pa rin ang huli niyang sinabi bago kami maghiwalay ng landas. To give you an idea, the moment I heard her say those words, I completely ignored her, transformed into a crow, and flew back to the treehouse.

Hindi naman sa hindi ako naniniwala sa resurrection, pero mahirap lang paniwalaan na kaya ito ng isang hamak na mortal. Given that Sadako (yes, I'm still calling her that) is a weird girl, but that doesn't make her capable of doing such things. Pwera na lang siguro kung may lahi pala siyang mangkukulam.

'Pero paano kung may lahi nga siyang mangkukulam?'

Natigilan ako nang maisip ko ang posibilidad na 'yon.

Agad kong nilingon ang babaeng sinisimulan nang hipuin ulit ang katawan ko. Yup, she's awake now. There was a serious look in my eyes when I asked her, "If you were given the chance to recycle a wasted opportunity, will you take the risk even if it sounds crazy?"

Natigilan ang babae at kumunot ang kanyang noo sa tanong ko. I bet she wasn't expecting I'd randomly ask her life advice after sex. Sandali siyang napaisip. Maya-maya pa, nagkibit na lang siya ng balikat.

"Yeah, why not? Mas okay nang mag-take ng risk kaysa naman may dadagdag na naman sa mga bagay na pinagsisihan mo."

"Kahit na mahirap paniwalaan?"

"Oo, naman. Ganoon naman talaga ang buhay, 'di ba? Kung hindi mo susubukan, mas lalong walang mangyayari. Pwera na lang siguro kung duwag kang isugal ang mga prinsipyo mo."

In that moment, I knew she was right.

Sa nakalipas na siglo, hindi ko naman talaga ugaling humingi ng advice sa mga nakaka-one night stand ko. Kaya nakakatuwang mapakinggan din ang perspektibo nila sa buhay. Tama siya. Wala nga namang mangyayari kung papalagpasin ko na naman posibilidad na 'to. Besides, wala rin namang mawawala, 'di ba?

I smiled and rolled on top of the woman.

She giggled and ran her fingers down my abs, "So, did my piece of advice turn you on?"

I smirked.

"Consider this as my token of appreciation."

What can I say? I'm a generous man.

*

It was just another boring school day.

At katulad ng nakagawian, lilipas na naman ang maghapon na walang pumapansin sa kanya. Minsan nga, gustong isipin ni Kleo na nakakalimutan na rin nilang nage-exist siya sa mundo. She wanted to say she feels like a ghost, but then again...

✔The Knight's MadnessWhere stories live. Discover now