Decline • [bxb]

26 / 1

Sşze büyü yapmamı istemiyosanız bölüme yorum yapın 🔫🔫
(Of cok tehditkarım yine s.s.s.s..s)

× × × × ×

• Deniz
• Murat

  Eve girdiklerinde Deniz nereye gideceğini bilmediği için Murat'a baktı. Neden baktığını anında anlayarak "Şu soldaki odaya geçip otur. Ben meyve suyunu buzdolabına koyup geliyorum." dedi. Murat Deniz'in şeftalili meyve suyunu bayağı bir sevdiğini fark ettiği için içmesi adına almıştı.

  Deniz başını sallayarak sessizce oturma odasına girdi. Köşe tarafta bulunan tekli koltuğa ilerleyip yerini alırken kendini etrafı incelemekten alıkoyamadı.

  İki katlı olan evleri Deniz'e göre lüks sayılabilecek bir evdi. Genelde böyle olan evlerde gösteriş için altın kaplamalı eşyalar boy gösterirken, bu ev çok sadeydi. Kendi evinde de fazlalık olmasa da, bu ev daha farklıydı. Kalabalık yapmayan belli başlı eşyalar vardı ve her şey yerli yerindeydi.

  Murat'ın elinde meyve suyuyla odaya girmesiyle evi inceleyen bakışları Murat'a döndü. Yanına gelerek elindeki meyve suyu bardağını Deniz'e uzattı. "Al bakalım. Evde misafirlerle genelde annem ilgilendiği için ne zaman ne ikram edilmesi gerektiğini pek bilmiyorum. Ama sanırım bunu verebilirim. Seviyorsun sen şeftalili meyve suyunu."

  Başını salladı ve bardağı aldı. "Evet, teşekkürler."

  Deniz çok sevdiği meyve suyunu anında yudumlarken Murat yan tarafta bulunan koltuğa geçerek yerini aldı. "Bugün dersler biraz uzun sürdü. Yemek yedin mi? Aç mısın?"

  "Henüz değilim."

  "Emin misin? Açıktıysan bir şeyler hazırlayayım."

  "Eminim."

  Murat başını sallayarak hafiften tebessüm etti. "Henüz aç olmaman iyi. Her ne kadar hazırlayayım desem de, karşında yemek yapma konusunda beceriksiz birisi var."

  Deniz "Sorun değil. Genelde annelerimiz yaptığı için ben de yemek yapma konusunda çok iyi değilim zaten." diyerek üzerinde hissettiği gerginlikle zorla gülümsedi. Bu gerginlik ilk kez Murat'ın evinde yalnız olmanın verdiği gerginlikti. Ve ilk kez birisinin evine gidiyordu. Murat kendi evinde olmasının verdiği rahatlıkla yanında daha rahat bir şekilde dursa da, Deniz kendisini onun kadar rahat hissetmiyordu.

  Biraz da olsa rahatlatır düşüncesiyle meyve suyundan içerken Murat ayaklanıp "Ben bir annemi arayıp yemek yapmış mı diye sorayım. Genelde bir yere giderken yemem için bana hazırlayıp, bırakır." dedi ve telefonunu çıkardı. Deniz dediğine sadece başını sallayarak cevap verse de Murat'ın arkası dönük olduğu için görmemişti. "Sen de ben gelene kadar biraz da olsa rahatla. Meyve suyunu içişinden bile gergin olduğunun farkındayım. Fakültedeki gibi içmiyorsun. Rahatla ve kendini evinde hisset."

  Cümlesi bitene kadar çoktan yanından çıkmış, Deniz'in mutfak olduğunu düşündüğü yere girmişti.

  Deniz'de dediği gibi rahat olmak istiyordu ancak elinde olan bir şey değildi. Eve gelmeyi isterken hiçbir yerde bu kadar gerilip, hiçbir şeyden çekinmediği için buraya gelince bu kadar gergin olacağını düşünememişti. Pek yardımcı olacağını sanmasa bile üzerindeki gerginliği atıp rahatlatacağını düşünerek meyve suyunu tekrar yudumladı. Biraz bile etki gösterse yeterdi.

  "Deniz."

  "Efendim."

  "Annem yemeği hazırlayıp gitmiş. Şimdi onları ısıtacağım. Tek başına sıkılırsan gelip yanımda dur."

  "Tamam, geliyorum."

  Cevabını verip kalan meyve suyunu da tepesine dikti ve kalkıp Murat'ın az önce girdiği yere yürümeye başladı.

× × × × ×