Decline • [bxb]

21

Keyifli okumalar :3

× × × × ×

  "Hım, anladım. Demek fujoshi bu oluyor."

  Deniz sorusuyla beraber yeniden aldığı meyve suyunu yudumlayarak arkasına yaslandı. Hira ise başını salladı heyecanla ve "İlk kez shipperı olduğum bir erkek benim böyle olmama laf etmedi ve beni dinledi. Dinlediğin için teşekkür ederim." dedi. Deniz ise bir şey değil anlamında omuzlarını silkti. "Niye laf edeyim? Herkes dört dörtlük mü? Değil. Ya da ben kusursuz muyum? Değilim. Bu yüzden laf edecek konumda olduğumu düşünmüyorum. Lafı sanırım fazla uzattım. Kısacası nasıl olduğunun bir önemi yok. Sonuçta hepimiz insanız."

  "Madem böyle düşünüyorsun... Neden o çocuğun düşüncelerini bilmene rağmen onu alâkasız şeylerle kızdırıp, kendinden uzaklaştırdın?"

  'Neden?' diye geçirdi içinden Deniz. Nedeni aslında basitti.

  "Benim babam bu konulardan nefret eder. Demediği şey kalmaz. Ben de korktum. Toplum baskısından, ailemizin benden hatta bizden vazgeçebileceği düşüncesinden korktum. Hem ben bile tam emin değilken, onun ailesinin ne diyeceğini, nasıl karşılayacağını bile bilmezken nasıl ona karşı bir şeyler söyleyebilirdim ki?"

  Hira onu onayladı. Çünkü dünyanın ve içinde yaşadığı toplumun bu konuya nasıl baktığını, nasıl yanaştığını çok iyi biliyordu. Ve bu konu başta onları olmak üzere, onları seven ve destekleyen insanları da fazlasıyla üzüyordu. Ama düşünce yapısı değişmediği sürece hiçbir şey değişmezdi.

  Hira derin bir soluk verdi. "Anlıyorum seni. Hayat gerçekten zor. Bir de aynı cinsiyetten birisini sevince böyle bir dünyada daha da zorlaşıyor."

  Deniz sadece başını salladı. Hira ise ona bakarken kafeye giriş yapan Murat'ı görünce şaşırdı. Başta görüp görmediğinden emin olmak adına Deniz'e baktı. Ancak ondan haberi olmayınca dalgın bir şekilde meyve suyundan yudumluyordu. Gülümseyerek gözlerini Murat'a dikti. Burada olduğundan haberi yoktu ancak yine de etrafına bakınırken bu tarafa, Deniz'e bakacak mıydı?

  Heyecanla onu izleyen Hira etrafına bile fazla bakmadan boş bir yere oturduğunu gördü. İçinden tüh diye geçirdi. Onu bu taraflara kadar gelir diye düşünüyordu. Bu tarafa gelmediğine göre Deniz'e onun burada olduğunu söyleyebilirdi.

"Deniz..." diye başladı cümlesine. Ancak Hira konuşurken Deniz dersine ne kadar kaldığını öğrenmek adına saatine baktı. Ders saati gelmişti. Neredeyse iki saattir burada lak lak ediyorlardı. Birden ayaklandı ve "Söyleyeceğin şeyi unutma, sonra söylersin. Ders saatim gelmiş. Ben gidiyorum." deyip Hira'nın diyeceği şeyi beklemeden arkasını döndüğü gibi yürümeye başladı. Fakat gidişi birkaç saniye sonra Murat'ı görmesiyle sonlandı ve öylece olduğu yerde kaldı.

  Her ne kadar ondan özür dileyemeyese de, gönlünü alamasa da onu gördüğü için hem üzülmesine hem de kalbinin hızlanmasına engel olamadı. Kızlarla çok ilgilenmeyen birisi olsa da bu olana kadar düz bir erkek olduğunu düşünüyordu. Ondan nasıl etkilendiği ve bu hâle geldiğine dair en ufak bir fikri bile yoktu ancak olmuştu. Bir erkekten etkilenmişti. Henüz söylemese bile Murat onun kalbini kazanmayı başarmıştı.

  Murat'ın ona dönen bakışlarıyla yutkundu. Gözleri birkaç saniye birbiriyle buluşurken iki taraf da başta kaçırmadı birbirinden bakışlarını. Ancak Deniz daha fazla dayanamadı ve ondan kaçmak adına tek seçeneği olduğunu düşündüğü Hira'ya dönerek hızla yanına gitti. Aynı mekanda olsalar da burada durmanın, onun yanından geçmekten daha iyi olduğunu düşünüyordu Deniz. Aslında gönlünü alamadığı için öyle geliyordu ona.

  Hira onun neden masaya geri oturduğunu biliyordu ancak yine de "Dersin yok muydu senin? Neden geri oturdun?" diye sordu. Deniz reddetmek adına başını iki yana salladı. "Giderken hatırladım da ders günlerini karıştırdım. Şimdi yok dersim." Hira imalı bir şekilde gülümsedi. Onun dediğine ağırca başını sallarken masalarına gelen genci görmesiyle gözleri hafiften büyüdü. Ancak tepki veremedi.

  Murat "Konuşalım." diyerek Deniz'in de bakışlarını üzerine çekmeyi başardı. Deniz onu burada görmeyi beklemediği için şaşırdı. Saniyesinde önüne dönerken Hira ayaklandı. "Tabii konuşun. Benim dersim var zaten." Murat başını sallayarak onayladı onu. Hira'nın keyfi beklediği şey olduğu için yerine gelirken gülümsedi ve eşyalarını alarak masadan uzaklaştı.

  Deniz'in yüzünü görmek isteyen Murat ise Hira'nın yerine oturdu. Deniz, masada gitgide geriliyordu. Daha fazla dayanamayarak ayaklandı. "Şimdi hatırladım da benim de dersim vardı. Ben derse gidiyorum." diye hızla söyleyerek yürümeye başladı. Ancak Murat'ın dediği şey onu saniyesinde durdurmuştu.

  "Şu an konuşmazsak, bir daha benimle konuşamazsın."

× × × × ×