Decline • [bxb]

20

× × × × ×

  Dünkü yaptığı boşun farkında olan Deniz, oturmuş bir hâlde bir şeyleri telâfi etmese bile özür dilemek adına Murat'ın fakülteye gelmesini bekliyordu. Etrafına bakınırken eğildi ve meyve suyundan bir yudum daha aldı. Murat dersinden dolayı bu tarafa geliyordu. Gözleri onu görmesiyle büyüdü. Meyve suyu içtiği pipetini serbest bıraktı. Eli ayağı birbirine dolanırken meyve suyu kutusunu aldı ve oturduğu yerden hızla kalkarak onun yanına yürümeye başladı.

  "Murat!"

  Murat onu duyup, görmesiyle birkaç saniye olduğu yerde kaldı. Ancak onu görmek istemediği için geri arkasını döndü ve yürümeye devam etti. Deniz onun bu hareketini görünce her ne kadar bozulsa da olumsuz duyguların onu ele geçirmesine izin vermemek için ona doğru yürümeye devam etti.

  Deniz sonunda ona yetişmeyi başararak bileğinden tuttu ve "Konuşabilir miyiz?" diye sordu. Murat ilk olarak cevap vermeden kolunu çekse de hızlı çekmediği için kolunu Deniz'in elinden kurtaramamıştı. Olduğu yerde Deniz'i "Hayır." diye yanıtladı ve kolunu bu sefer az öncekine oranla daha hızlı çekti. Hızlı çekmesiyle Deniz elindeki meyve suyu kutusunu düşürdü.

  Şeftalili meyve suyunun kapağı açılıp yere yayılırken Deniz meyve suyuna bakış attı. Murat ise her ne kadar meyve suyunun dökülmüş olmasını ve Deniz'in o surat ifadesini görmüş olsa da umursamadan özgürlüğüne kavuşan koluyla yürümeye devam etti.

  Deniz başta arkasından baksa da eğildi ve döküldüğü için boşalan meyve suyu kutusunu aldı. Çöpe atmak için kalkacağı sırada "Yine mi kavga ediyorsunuz?" diye sorarak yanına gelen kızı gördü. Onu tanımadığı için kaşlarını çattı. Kız gülümsedi. "Yine kendimi tutamayıp hızlı bir giriş yaptım. Kendimi tanıtarak başlayayım en iyisi. Adım Hira. Ben de mimarlık 3. sınıf öğrencisiyim. Ve her şeyden önce en önemlisi de ben bir fujoshiyim."

  Deniz son dediğini anlamadığı için yine çattı kaşlarını. "Pardon, ama son dediğini ilk kez duyduğum için ne demek istediğini anlamadım. Nesin sen?"

  Hira dediğine tebessüm ederek "Fujoshi." diye tekrarladı dediğini. "Eğer dersin falan yoksa aşağıdaki kafeye gidip konuşabilir miyiz? Daha yeniki çocukla senin arandaki ilişki benim için çok önemli."

  "Var da..." diyerek saatine baktı Deniz. Dersine henüz iki saatten fazla vardı. Murat'la konuşma ümidiyle erkenden gelmişti ancak hiçbir şey beklediği gibi olmamıştı. Bunun verdiği tatsızlıkla soluk verdi. "Daha çok varmış, gidebiliriz."

  Hira başını salladı ve yürümeye başladı. Deniz ise son kez Murat'ı görme ümidiyle arkasına baktı. Ancak yoktu. Yüzü düşse de tekrar önüne döndü ve o da kızın peşinden kafeye doğru ilerlemeye başladı.

  Hak etmişti bunu.

× × × × ×