Decline • [bxb]

22

× × × × ×

  Deniz Murat'ın bakışlarının üzerinde olduğunu bildiği için ona bakmadan sağ dizini sallamaya başladı. Gerildiği ve stresli olduğu zamanlarda rahatlamak adına bu hareketi yapıyor ve yaptığı zaman ise bunu yaptığını fark etmiyordu.

  Deniz'in bacağını sallaması kolları masada olduğu için titreyen masayla beraber belli oluyordu. Murat Deniz'in ne kadardır konuşmadığını anlamak üzere saatine baktı. Yanına geleli neredeyse yarım saat oluyordu ve hâlâ tek bir kelime bile etmemişti. Onu konuşturmak adına "Senin herkese karşı şimdi olduğun gibi değil de, konuşurken hiç çekinmediğini ve onlara cevabını vermekte başarılı olduğunu düşünüyordum."

Deniz Murat'ın yanında dediği gibi olmayı başaramasa da diğer zamanlar öyle olduğu için başını salladı.

  "Peki, seni bekliyorum Deniz. Hâlâ konuşmayacak mısın?"

  Konuşacaktı. Ancak üzerinde anlam veremediği bir gerginlik vardı. Normalde böyle olmayan Deniz, Murat varken hiçbir şeyi beceremeyen utangaç birisine dönüşüyordu.

  Şeftalili meyve suyundan birkaç yudum daha içti ve ellerini dizlerinin üzerine indirdi. Dizlerinin üzerine indirdiği ellerine bakarken, şu an yaşadığı gerginliği alması umuduyla baş parmaklarını birbirinin etrafında döndürdü. Biraz olsun gelen rahatlama hissiyle konuşmak adına soluk aldığı an Murat "Buraya gelirken bunun seninle son konuşmamız olacağını düşünmemiştim." diyerek konuşmasına izin vermeden ayaklandı.

  Deniz'in bakışları birden elinden Murat'a döndü. Bakışları ceketini alan Murat'ta geziyordu. Yutkunarak ceketini almasını ve öylece yanından uzaklaşmasını izledi. Ne yani, konuşmasını beklemeden gidiyor muydu? Onunla bir daha konuşmayacaksa bile bu şekilde olmamalıydı. Onun boş yere kendisine kırgın ya da kızgın olmasını istemiyordu. Deniz düşüncelerini bir kenara bırakarak Murat'ın peşinden kafeden çıktı.

  Önünde giden Murat'a yetişmek adına adımlarını hızlandırdı ve yaklaştığı an kolundan tuttu. Murat'ın bakışlarının koluna inmesiyle Deniz elini geri çekti. "Pardon. Seni durdurmak için tuttum."

  Murat önemli değil anlamında başını salladı. Deniz'de daha fazla oyalanmadan konuşmaya başladı. "Seninle konuşmak isteme nedenim nasıl gönül alınacağını bilmesem de sana dediğim boş şeyler yüzünden senden özür dilemekti. Bu son konuşmamız olacak olsa bile en azından bana kırgın ya da kızgın olmanı istemiyorum. Sana o gün onları söylemek istemediğim hâlde söylediğim için özür dilerim. Kuru bir özür oldu ama gideceksen, şimdi gidebilirsin."

  Murat dediğini onaylarken "Gidebilirim, öyle mi?" diye sordu. Deniz başını salladı. Çünkü beceremese de yapması gerekeni yapmıştı artık. Gittiğinde önceki kadar kendini kötü hissetmeyecekti. Murat "Gideceğim zaten." diyerek ağırca Deniz'e yaklaştı. Ona olan bakışları biraz da olsa sert olduğu için Deniz onun kendisine yaklaşmasından tedirgin oluyordu. Kendi boş yapmaları yüzünden arkadaş sayılmadıkları için aklından kendisini dövebileceği geçiyordu. Bu fikrin üzerine bıraktığı tedirginlik hissiyle geriye adımlayacağı an Murat sağ elini Deniz'in kafasına koydu.

  Bakışları hafif büyürken yutkundu. Elini kaldırıp Murat'ın elini kafasından çekeceği an Murat Deniz'in saçlarını karıştırmaya başladı. "Ama sana kırgın ya da küs olarak değil."

  Deniz bunu duyunca şaşkınlığına engel olamadan baktı Murat'ın gözlerine. Gerçekten de dediği gibiydi. Bakışlarında az öncekine nazaran kırgınlık veya kızgınlık yoktu.

  Murat son bir kez daha Deniz'in saçlarını karıştırıp elini çekti ve "Şimdi dersim var, gidiyorum." dedi. Deniz başını salladı. Onu onayladığını görünce yürümeye başladı. Onun yürümesiyle arkasından bakarak tebessüm etti ve dağıttığı saçlarını düzeltti.

  Deniz onun gidişini izlerken, Murat'ta sağ eline baktı. Eline bakarken aklından geçen tek bir şey vardı. O da Deniz'in saçlarının yumuşaklığıydı. Bir erkeğin saçlarının bu kadar yumuşak olması normal miydi?

× × × × ×

Aslında bura yerine başka şekilde özür diletecektim ancak kafamda birden 10 tane şey kurgulayıverince bu şekilde oldu. Srry... Çünkü orda baska bise yaptırcam

Bu arada 6k okunma için çok teşekkür ederim (∩˃o˂∩)♡