Hekimoğlu | Yas

S.O.S & Binlerce Teşekkür

Merhabalar sevgili okuyucular. Şu an, bu zamana kadar bölüm başlarına ve sonlarına ısrarla yazmadığım notların acısını çıkarmak için toplanmış bulunmaktayız. Bir eğitim öğretim yılının daha...

Tamam tamam şaka. Neyse konumuza gelecek olursak, bu zamana kadar anlamamanız bir mucize olurdu ama iş olsun diye ben de belirtmek istiyorum. Geride kalan dokuz bölümde de gördüğünüz üzere, dışarıdan bakıldığında efendi gibi görünen kılıfımın altında dramatik bir manyak yaşıyor. Ki şüpheye mahal bırakmamak için açıkça belirtmem gerekir ki, dışarıdan bakıldığında gerçekten de ağır başlı ve akıllı uslu biri gibi görünüyorum. Takdir edersiniz ki, kendi halinde, işinde gücünde yaşayıp giden birisinin etrafındaki insanlara hayran kurgu hikayeleri yazdığını söylemesi de pek kolay bir şey değil. Bu yüzden, bu hikayelerle ilgili fikir alabildiğim siz okurlarım dışında yalnızca iki kişi var hayatımda. Birini daha önce hikayenin yorumlarında görmüş olma ihtimaliniz yüksek. Kendisi Ottomansita adıyla gelip bölümlerimizi şenlendiren çocukluk arkadaşım, ki kendisinin Yankı ve Gölge ile Broken Crown adında iki yeme de yanında yat hikayesi bulunmaktadır. Bir diğeri de, çocukluk arkadaşlarımdan pek güzide biri daha, dakikalarca hiç susmadan yaptığı yorumlarla çok sefer beynimin tıkanan damarlarını kahraman bir balon gibi açmışlığı vardır. İkisine de varlıkları için zibilyon kez teşekkür ederek bu faslı kapatıyorum.

Şimdi. Ben sizden ne istiyorum? Bilin bakalım ne istiyorum. Sakin olun. Cumaya ödeyeceğim diye borç istemeyeceğim. Aklınızda bulunsun, cumaya kadar ödeyeceğim diye birinizden borç isteyecek olursam vermeyin. Ödemem çünkü.

Neyse neyse. Ben diyorum ki. Bana hikayelerimle ilgili ayrıntılı dönüşlerde bulunan, ismini vermek istemeyen seyirci formatındaki arkadaşlarımın yakalarını bir nebze bırakabilmem için yardımınıza ihtiyacım var. Bir akıl hastanesini arayın beni götürsünler. Şaka. Aramayın. Sizden istediğim, tıkandım. Fikirlerinize ihtiyacım var. Dört kısımdan oluşacak şekilde planladığım kurgunun sonuna geldim. Yani aslında Yas hikayesi burada sona ermiş bulunuyor. Ancak planlarıma uymayan şey şu ki: ben hala yazmak istiyorum. Bu yüzden sizden gelecek tavsiyelere ihtiyacım var.

Eğer bugüne kadar yaptığınız gibi beni yalnız bırakmazsanız bu hikayelere devam etmek istiyorum. Şu andan itibaren fikirlerinize ihtiyacım olduğunu ilan etmiş bulunmaktayım. Bu serinin atmosferine uyabileceğini düşündüğünüz tek bölümlük hikaye fikirleriniz varsa ve bu gönderinin altında benimle paylaşırsanız, yazmak için karıncalanan parmaklarıma büyük bir iyilik yapmış olursunuz.

Bu hikayeyi yayımlamaya başlarken böyle okunacağına dair hiçbir inancım yoktu. Lütfen bu da okunma mı falan demeyin çünkü okunma. Ben buralara yazdığım Taht Oyunları hikayelerini yükleyip iki okundu diye mutluluktan uçtuğum zamanları biliyorum. Her neyse. Bu zamana kadar hikayeleri okuyan ve yorum yapan herkese sonsuz kere teşekkür ediyorum. İyi ki varsınız.

Sevgiler.