Hekimoğlu | Yas

Küçük Bir Özür ve Duyurumsular

Merhaba sevgili okurlarım.

Böyle iki bölüm üst üste meymenetsiz harflerimi görmekten sıkılmış olduğunuzu var sayarak, bu sefer hiç uzatmadan yediğim haltlardan bahsederek sizleri bir sonraki bölüme uğurluyorum.

Ben harekete geçebilmek için sürekli kendini bir şeyleri yapmak zorunda bırakmak zorunda olan bir insanım. Yani, bir önceki bölüm aslında üç bölümcükten oluşan bir hikaye olacaktı; ve benim elimde yalnızca sizin de gördüğünüz, ama an itibari ile uçurduğum bir bölümcüğü vardı. 

Dedim ya. Kendimi bir şeyler yapmak zorunda bırakmak zorundayım, ben bu bölümcüğü beğenilerinize sundum. Çünkü ilk kısmı oradayken devamını yazmak zorunda kalacaktı. Fakat sizin de göremediğiniz gibi sonuç ortada. O hikayenin devamını bir türlü getiremedim.

Tabi ben, bu kötü haberle karşınıza çıkmaya cesaret edemeyeceğim için, bu saçmalığı hemen telafi ettim (Hayır. Girdiğin drama krizinde ruh hastası gibi bir bölüm yazdın.). 

EHEM! Evet. Sonuç olarak elimde hazırda olan ve özellikle belirtmek istiyorum, yorumlarınızı aşırı merak ettiğim bir bölüm var. 

Tuhaf bir şeyler denemeye çalıştım; umarım başarılı olmuşumdur. 

şimdi, ekranı aşağı kaydıran parmaklarınız zeval görmesin; sizleri hikayenin ilk bölümüne davet ediyorum sevgili okurlarım. 

Bu arada, önceki bölüm için de bir şeyler yapmaya çalışacağıma dair söz veremesem de, o bölüm aklımda. Yarım kalmaz diye düşünüyorum. 

Tamam tamam. Gittim ben. Size keyifli okumalar.