South Boys #4: Troublemaker

Chapter 18

I SAW IT.

His thing. I saw it. Bago matakpan ni Hugo ay nakita ko na. Iyon ang unang beses na makakita ako ng ganoon. Nang ganoong itsura, mahaba, matigas, basa at...

Oh, dang! I must not think about it. Kinalma ko ang sarili at sinalubong ang galit niyang mga mata. "Should I send the video anonymously to our school's confession page or just directly send it to your mom?"

"'You think you're funny?"

"I'm not trying to be funny. At kung may nakakatawa sa atin ngayon, I think it's you and not me." Nakahubo kaya siya sa ilalim ng unan. Though hindi talaga nakakatawa, mas matinong sabihing nakakagulantang.

"Damn you!" pulado ang mukha sa galit na singhal niya. Napatayo pa at parang nakalimot sandali na hubo siya.

Bahagyang nalilis ang unan na tinatakip niya sa kanyang harapan. Hindi sinasadya na napasulyap ako roon. My mind screamed. Hindi niya napansin na nakalitaw na ang dulo at nakikita ko na. Mamula-mula iyon.

Napahugot ako ng paghinga. Pakiramdam ko ay kailangang ma-sanitize ng mga mata ko pagkatapos ng lahat ng ito.

Nang mapansin naman ni Hugo kung saan ako nakatingin ay nabura ang galit sa mukha niya. Bumalik ang nakakalokong ngisi. "Tsk, tsk, Herrera..."

Hinamig kong muli ang sarili. I would not lose to this guy. Sinikap kong tatagan ang ekspresyon at nilabanan ang mga titig niyang nang-aasar. "Stop it. You know that as long as I have your video, you can not do anything to me."

Nabura ang ngisi niya at tumaas ang kanyang isang kilay. "You're the one who's staring at mg cock!"

Kumuyom ang mga palad ko sa kabrutalan ng bibig niya.

"You can not bully me again. Unless you wanna be famous." Hindi sa natatakot si Hugo na makita ng lahat ang scandal niya, kundi dahil alam kong may takot pa rin siya sa mga magulang, lalo sa daddy niya.

Nagtatagis ang mga ngipin niya habang halos madurog na ang unan na panakip sa 'c' na sinasabi niya dahil sa tindi ng kanyang pagkakalamukos doon.

Bago lumabas ng pinto ay nilingon ko siya ulit. Ngumisi ako, ngisi na katulad ng kanya na hindi ko rin alam kung paano ko nagaya. "Goodbye for now, my bitch."

Lumabas na ako ng kuwarto. Nang aking maisara ang pinto at wala na ako sa paningin ni Hugo ay saka lang ako napahingal. Saka ko lang napakawalan ang kanina ko pa pinipigilang gulat, hiya, at panghihina. Napahawak ako sa aking dibdib dahil tila nauubusan ako ng paghinga.

Kinalma ko muna ang sarili. Nag-stay ako nang ilang segundo sa puno ng hagdan bago ako bumaba. Pagbaba ko ng hagdan ay kakapasok lang ulit ni Wayne sa kusina. Sa pagkabagot sa ekspresyon ng lalaki ay mukhang kanina pa pabalik-balik.

Nang makita niya ako ay agad siyang lumapit. "Jillian, kanina pa kita hinahanap. Saan ka ba pumunta? Anong ginawa mo sa itaas?" Tumingala pa siya sa hagdan para sumilip. Wala naman siyang nakita.