South Boys #4: Troublemaker

Chapter 36

SINO SIYA PARA UTUSAN AKO?

Palitan ko raw ang aking profile photo? And why would I listen to him? Umalis ako sa kama. I waited for Hugo to PM again, but he didn't have any new messages. Naghintay pa rin ako pero wala na talaga.

Ahg! Bakit ba hinihintay ko siya? Seriously? Ano ito, katulad noong high school kami? Naghihintay ako sa message niya?!

Darn it! Napabalik ako sa kama at doon namroblema. Iyong mga payapang araw ko, sa isang iglap ay nawala na. Dapat sa mga oras na ito ay nagyo-yoga ako at mayamaya ay payapang iinom ng tea. After lunch ay magsisimulang magtrabaho habang katabi ko ang diffuser with aromatherapy.

Sa hapon ay gagawa ako ng merienda para sa lahat, sa pag-uwi ng anak ko ay sasalubungin ko ito ng yakap at kukumustahin, pagkuwan ay sa gabi'y tutulungan ko sa assignment nito. Bago matulog ay magpapadala ako ng goodnight message kay Harry. Iyon ang dapat na normal na araw-araw ko.

How could I do all that now? Sa tuwing pipikit ako para mag-relax ay ang nakasimangot na mukha ni Hugo ang nakikita ko!

It was like I was seeing a bad-boy version of my son. Iyong imbes na kalmado at kulay tanso ang mga mata ay nagiging pilyong kakulay ng madilim na kalangitan. Nawawala rin ang mabait at inosenteng ekspresyon at napalitan ng angas at kaarogantehan. Ahg, that man! Sinisira niya ang aking mala-anghel na imagination sa anak ko!

Nauubos ang oras ko sa pagtingin sa phone. I was about to go offline when I suddenly thought about my display photo. Matagal na nga iyon. Mula nang gawin kong display photo ay hindi ko na pinalitan.

Pumunta ako sa album at tumingin sa mga photos na naroon. Kaunti lang ang mga photos, mabibilang sa daliri, dahil hindi naman ako mahilig mag-upload. Hindi ko rin ugali na magmasid sa buhay ng iba.

Bihira akong mag-online, unless kailangan. Maliban sa aking pamilya at Harry, ang nag-iisang kaibigan ko na si Dessy lang ang aking nakaka-chat o ka-video call. Pero hindi rin madalas dahil pareho kaming busy sa kanya-kanya naming trabaho.

Habang naglalakbay ang isip ay hindi ko namalayan na tumitingin na pala ako sa aking phone gallery. Pinalitan ko ang aking display photo. I chose what I thought was Hyde's most adorable photo. Last year iyon. Naka-school uniform ito. Ang guwapo nito at ang tangkad para sa edad.

Ah, my son. My adorable son. He was like an angel in my eyes. Right, he was very different from that man. Natauhan lang ako nang mag-beep ang aking phone. Ang dibdib ko ay tumahip na naman nang triple sa normal, pagkakita kung kanino galing ang notification.

Hugo Emmanuel Aguilar liked your photo.

What the heck?! Hindi pa roon natapos. Akala ko ay nag-offline na siya, pero nakatanggap ako ng bagong message mula sa kanya.

Hugo Emmanuel: Good job, Jillian.

Ngayon lang nag-sink in sa akin ang ginawa ko. Pinalitan ko nga pala ang aking display photo. Oh, God! Did I really do what Hugo ordered me to do?!