South Boys #4: Troublemaker

Chapter 39

ONE WEEK.

Kailangan kaming maikasal ni Harry sa loob ng isang linggo, kapalit ng pag-atras ni Hugo at hindi na panggugulo. Madali lang naman ang kondisyon niya kung tutuusin. Madali lang talaga. 

Puwede kaming magpakasal ni Harry kahit sa judge lang muna. Pero anong sasabihin ng pamilya ko kapag bigla na lang kaming nagpakasal ni Harry? Ano rin ang sasabihin nina Tita Eva?

Puwede kaya na itago muna namin sa lahat ang tungkol sa kasal? At pagkatapos ay saka na namin pagplanuhan namin ang pagpapakasal sa simbahan?

Napatingin ako sa phone ko. I needed to talk to Harry. Pero inabot na ng gabi na hindi ko nagawang tawagan ang lalaki. He was uncontacted.

Nalaman ko na lang kung bakit, dahil sa text ni Kuya Jordan. Pumunta pala sa firm nila si Tita Eva at sinundo nito si Harry.

MASAKIT ANG ULO KO SA PUYAT. Magdamag ko kasi na kino-contact si Harry, pero uncontacted pa rin siya hanggang umaga. Mukhang doon natulog sa condo niya si Tita Eva. Nagalit yata talaga ang mommy niya noong nakaraan na bigla siyang umuwi ng Tagaytay nang dis oras ng gabi.

Ngayong araw ay wala si Mommy dahil may pinuntahan kasama si Daddy. Ang kasama ko lang sa bahay ay si Kuya Jordan, dumating ito kaninang umaga at may kinuha lang na dokumento. Nagpaalam na rin ito na paalis na.

Bumaba ako para i-check kung nai-lock ba ni Kuya Jordan ang pinto. Sa hagdan ay muntik na akong mapasigaw nang makita ang lalaking nakaupo sa sofa ng sala.

Hindi ang kuya ko kundi si Hugo! Ano na naman ang ginagawa niya rito?!

"Kuya mo ang nagpapasok sa akin. Kakaalis lang niya," sabi niya sa kaswal na boses, na para bang normal lang na nakakapunta siya rito sa amin kahit kailan niya gusto.

"Ano ba? Wala ka bang trabaho?!" Araw-araw na lang yata kasi siyang nandito.

Nakataas ang isa sa makakapal at itim na itim na kilay niya nang dumi-quatro siya nang pagkakaupo sa sofa. "Naka-leave ako."

Natampal ko ang aking noo.

"I brought you flowers." Inginuso niya iyon bouquet or red roses na nakapatong sa ibabaw ng mesa. "Kunin mo na lang. Para sa 'yo 'yan."

Ngayon ko lang napansin iyong mga bulaklak, dahil sa kanya agad natuon ang aking atensyon sa pagbaba ko ng hagdan. Para kasi siyang hari na nakaupo sa sofa namin. Black na long-sleeve polo at black pair of jeans ang suot niya.

Mukhang naligo muna si Hugo bago pumunta rito dahil basa pa ang kanyang magulong buhok. Nakalimutan pa yata niya na magsuklay. Mukhang pagkabihis ay lumarga na agad. Pero ang presko niyang tingnan, ang linis. At hindi ko sigurado kung iyong naaamoy ko bang mabango ay dahil sa ginamit niyang aftershave, shampoo o men's cologne.

Naipilig ko ang aking ulo. Ano ba iyong naiisip ko? Pakialam ko ba kung mabango si Hugo?!