South Boys #4: Troublemaker

Chapter 25

Trigger warning: this chapter contains drugs, violence, and sexual assault that may remind you of a traumatic experience. Please read with caution.

-------------------------------------------------------------------------------------

I HAD TO MEET WAYNE OR ELSE...

No. I didn't even want to think about it. I couldn't afford to hurt my family anymore. I would finish everything tonight. If I needed to beg Wayne, I would.

[ Don't try to do anything stupid, Jillian. ]

"Ikaw rin," balik ko sa kanya. Kausap ko si Wayne hanggang sa makababa ako sa tricycle na sinakyan ko ng pa-special papunta rito sa Buenavista.

[ I told you I just wanna talk to you. Hindi ka naman dapat matakot. May ibang tao rito kaya hindi naman natin solo. May mga parating pa mamaya dahil may inuman. ]

Iyon din ang pinanghahawakan ko kaya pumunta ako. Hindi makakagawa ng kalokohan si Wayne dahil may ibang tao maliban sa amin.

Pagpasok ko sa gate ng bakuran nina Dessy ay napatigil ako. Madilim ang buong bahay mula sa labas. May isang motor na nakaparada sa may bandang puno. Ang may ari niyon ay naroon din, at naninigarilyo. Malaki ang pangangatawan. Nakilala ko na isa sa mga tropa ni Wayne.

"Nasaan ang iba?" tanong ko rito.

"Nasa loob ang tropa. Iyong iba, parating pa lang," sagot nito saka humithit ulit sa hawak na sigarilyo.

Ang usok mula sa sigarilyo ay nakakakilabot. Iisa lang naman ang usok sa lahat ng sigarilyo pero bakit iba ang dating kapag si Hugo ang nakikita kong gumagawa nito?

Ipinilig ko ang aking ulo. Naglakad ako patungo sa bahay. May tao nga sa sala. Hindi lang nagbubukas ng ilaw dahil siguro ay may ginagawa. Mag-boyfriend ang naabutan ko sa sofa, naghahalikan ang mga ito. Pumanatag na ang loob ko.

Idinikit ko ulit ang phone sa aking tainga, "N-nasaan ka?"

[ Sa taas. Dulong kuwarto. ]

Tumiim ang mga labi ko. Ang tinutukoy niyang kuwarto ay ang kuwarto kung saan palaging naroon si Hugo tuwing hapon.

Humugot ako ng paghinga bago humakbang patungo sa hagdan. Nanlalamig ang mga palad ko. Pagkarating sa itaas ay tinungo ko ang pinto sa dulo. Kumatok ako. Nagsalita si Wayne sa loob, "Bukas 'yan, Jillian."

Pumasok ako. Ang liwanag lang sa loob ay nanggagaling sa ilaw ng phone niya at sa nakabukas na bintana. Maliwanag naman ang buwan sa labas kaya hindi madilim dito sa loob.

Ang bigat sa pakiramdam na hindi si Hugo ang napasukan ko sa kuwartong ito. Nasanay na kasi ako na siya ang nakikita ko na nakaupo sa kung saan nakaupo ngayon si Wayne.