South Boys #4: Troublemaker

Chapter 41

"HUGO, MAGPAKASAL NA TAYO."

It took him a while before he was able to speak. "You mean that?"

"Yes. Pumapayag na ako sa alok mo. Pumapayag na ako na magpakasal tayo." I was doing this for Hyde's sake. I wanted my son to have a complete family. And I knew that Hugo could give him that. "As Hyde's father, I am putting my trust in you, Hugo. Please, make up for the lost time that you were not with him. Give him the attention, love, protection, and even the financial support that he deserves."

"Hindi mo na kailangang sabihin 'yan, dahil iyan talaga ang gagawin ko," seryoso na sabi niya. "Babawi ako sa anak ko. Ibibigay ko sa kanya lahat ng hindi ko nagawang ibigay noon, dahil wala akong alam na nag-e-exist siya."

My eyes filled with tears. I could feel Hugo's sincerity in all the words he uttered. And I had no doubt that he would do all that.

"I-iyon lang ang gusto kong marinig," hindi ko napigilan ang pagpiyok dahil sa laksa-laksang damdamin na pumaloob sa akin. "S-salamat, Hugo..."

"Thank you, too, Jillian. For putting your trust on me, thank you." Hinawakan niya ako sa ulo. "At wala nang bawian. Hindi ka mapupunta sa langit kapag hindi ka tumupad!"

Naiiyak man ay inirapan ko siya. Nakangiti na ginulo niya ang buhok ko. Tinabig ko naman ang kamay niya at sabay na kaming bumalik sa loob.

Nasa kama na ako pero hindi pa rin makatulog. Naiisip ko ang mga nangyari. Ang bilis at hindi ko masabi kung nabibigla lang ba ako o ano. Pero wala akong makapang pag-aalinlangan. Para bang ginawa ko lang iyong dapat na matagal ko nang ginawa.

Kinuha ko ang phone ko. May text na galing kay Tita Eva. Alam na nito ang nangyari sa pagitan namin ni Harry. I let out a sigh before reading her message.

Tita Eva:

Finally, may mabuti ka ring nagawa, Jillian.

I think so, too.

Hindi na ako nag-reply pa. Ayaw ko nang humaba at may masabi pa si Tita Eva na masasakit. Akala ko immune na ako sa mga salita niya pero ngayon ko na-realized na hindi pa pala. Na mapupuno at mapupuno ako. 

And about Harry. Hindi na bumalik pa ang lalaki, dahil siguro pinipigilan ni Tita Eva. Malamang na katulad nang parati ay magpapalamig muna ito hanggang sa kumalma na ang ina. But unfortunately for him, hindi na ako maghihintay pa.

I looked at my phone's gallery. Naroon pa ang ibang pictures namin ni Harry. Meron ding kasama namin si Hyde. Mga alaala na masaya na nakakapanghinayang dahil hindi na masusundan pa. Pero mas nakakapanghinayang nang ipaglaban ang mga bagay na parang wala nang kapupuntahan.

Harry was a good man. Kung tutuusin ay masyado siyang perpekto para sa akin. Kung tutuusin ay napakaswerte ko na sa kanya para sayangin ko siya. But, I was done forcing myself and my son into a place that where we were not welcome.

Hanggang dito na lang ako kahit pa si Harry ang first love ko... or was it really him?