South Boys #4: Troublemaker

Chapter 29

HE DOESN'T NEED TO KNOW.

I pursed my lips. Hindi alam ni Kuya Jordan ang totoo. Ang alam niya ay nagsinungaling lang ako nang sabihin ko na walang nangyari. Para sa kanya ngayon ay si Wayne ang gumalaw sa akin.

Nang mag-isa na sa kuwarto ay napatitig ako drawer ng bedside table. Naroon ang cellphone ko na nakapatay. Kinuha ko iyon at saka hinanap ang charger. I would tell the father of my child about my situation. He deserved to know.

Hugo deserved to know!

Naghahalo ang kaba at excitement ko sa magiging reaksyon niya. Alam ko na magugulat siya pero hindi naman siya magagalit. Hindi siya para magalit dahil hindi naman siya ganoong klase ng tao. He was just misunderstood but the truth was, Hugo Emmanuel Aguilar was kind and reasonable person.

Nanaig na ang pagkasabik sa akin na masabi sa kanya ang tungkol sa pagbubuntis ko. I could already imagine his funny reaction, how he would gasp in shock, and how he would smile at the end because his 'pull-out game' had failed, though he must already have an idea.

After charging my phone, I immediately sent a text message to Hugo. I said I wanted us to meet and I had something important to say to him. Twenty minutes passed before I received a reply.

Aguilar:

Kailan mo ba gusto?

Kumalabog agad sa kaba ang dibdib ko pagkabasa ng reply niya. Hindi pa rin siya nagbabago, hindi pa rin siya tumatanggi kapag nakikipagkita ako. Ah, bigla ay nasabik ako na makita ulit siya.

Nag-isip ako nang mabuti kung paano makakaalis sa amin nang hindi malalaman ng pamilya ko. Ayaw ko pang malantad ang tungkol sa ama ng anak ko hangga't hindi pa sigurado ang kalalabasan ng pag-uusap namin ni Hugo.

Ang gusto ko ay magkita muna kami at magkausap. Gusto ko munang makita ang reaction niya na magiging daddy na siya. Saka, gusto ko rin muna sanang malaman ang magiging mga plano niya para sa baby at sa aming dalawa. Pagkatapos naming magkausap, saka kami magpa-plano kung paano haharap sa mga magulang ko.

Nag-send ako ng petsa at oras kay Hugo. Napangiti ako nang makitang nag-send na ang text message. I couldn't wait to see him and to tell him about the big news.

SATURDAY NIGHT. Pagod sina Mommy at Daddy dahil galing sila sa Parañaque. Binisita nila ang renovation ng aming 5-door townhouse apartment doon. Si Kuya Jordan naman ay pagod din maghapon dahil siya lang mag-isa ang nag-general cleaning ng buong bahay. Hindi niya ako pinatulong.

Wala pa ring pinagsasabihan si Kuya Jordan. Hinihintay niya ako, bagama't hanggang bukas na lang ang ibinibigay niyang palugit sa akin. Nag-aalala siya para sa akin kaya bukas, kahit sa ayaw ko at sa gusto ay ipapaalam niya na raw kina Mommy at Daddy ang aking kondisyon para maipa-check up na ako.

Pagsapit ng gabi ay hinintay ko na makatulog ang lahat. Nakaidlip na rin ako sa paghihintay. Bandang 2:00 AM ako naalimpungatan sa beep ng phone ko. May pumasok na text message.