South Boys #4: Troublemaker

Chapter 65

THE HOUSE WAS NOW FOR SALE.

I just heard the news from my sister-in-law. Nagtataka ito kaya tinanong ako. Hindi ko naman alam kung bakit ang bahay ay ibinebenta na ni Hugo.

I would like to know why. Pinaghirapan ni Hugo ang bahay na iyon. Mula sa pinagsamang mana niya, loan sa bangko, at sa inipon niyang sweldo. It was also his first property, his first design. I even saw the blueprint. Hindi lang magkatulad na magkatulad dahil may mga nabago na, it was still the house that he planned to build.

Kinabukasan naman ay sumugod agad dito si Mommy Norma. Bukod sa pagdalaw kay Hyde, pangungumusta sa akin at sa ipinagbubuntis ko, syempre ay hindi mawawala ang pampi-pressure nito kung bakit hindi ba kami nagkakabalikan ni Hugo. Dagdag pa ang gigil nito nang malamang ibinibenta na nga ang bahay ng anak nito.

"He's rebelling again!" tungayaw nito na hindi maawat-awat ni Mommy. "My son is doing it again!"

Kahit sina Daddy at Daddy Manuel ay hindi maawat si Mommy Norma. Naroon ang umatungal ng iyak ang biyenan ko o kaya naman ay isumpa nang paulit-ulit si Hugo.

"Jillian, please don't leave my son," makaawa nito sa akin. "Kung may nagawa man siya sa 'yong kasalanan, ako na ang humihingi ng kapatawaran. Hindi ko siya napalaki nang maayos. God knows how much I tried to raise him as a decent person, pero ganoon talaga ang kinalabasan. Isang maligalig at lapastangan!"

"Norma," mahinahong tawag ni Mommy kay Mommy Norma. "Hayaan nating silang mag-asawa ang umayos ng kanilang pagsasama. Nandito lang tayo para gumabay sa kanila."

"Oh, no, Ethel!" Nanirik na naman ang mga mata ni Mommy Norma. "Hindi ko hahayaang magkahiwalay ulit ang Hugo ko at si Jillian kahit pa magpabalik-balik ako sa pagluhod sa simbahan ng Baclaran!"

Napasentido na lang si Mommy.

Hinarap ulit ako ni Mommy Norma. "Jillian, hija, alam ko na may pagkatarantado ang anak ko. At alam ko na hindi ka sanay sa ganoon. Pero sana buksan mo pa ang puso mo kahit sa huling pagkakataon. My son may be the type who is afraid and is not used to saying what he feels, but he shows it in his own way. Naiparamdam naman niya siguro sa 'yo kahit paano na mahal ka niya."

Hindi ako makakibo.

"I know, I'm sure, Jillian, my Hugo loves you very much. Maniwala ka sa akin kasi alam ko kung kailan nagmamahal ang talipandas na iyon. At iba iyong nakikita ko sa kanya ngayon. Ibang-iba. Nakita ko na siyang mabasag at sumuko, pero ngayon kahit durog na durog na siya, hindi ka pa rin niya sinusukuan, di ba?"

Kung hindi pa kinaladkad na ni Daddy Manuel si Mommy Norma ay hindi pa makakaalis ang mga ito.

Nang wala na ang mga magulang ni Hugo ay napabuntong-hininga na lang ako.

Ilang minuto lang nang tumingin ako sa labas ng bintana ng aking kuwarto ay natanaw ko na ulit ang parating na kotse. Just like the other nights, mukhang may magka-camping na naman magdamag sa labas ng gate namin.