Bize gereken ışık değil, ateş.
Gözlerini kırpmadan önünden geçen küçük kızı izlerken her şeyin bittiğinin çoktan farkındaydı.
"Biliyorsun eğer bu gece bir karşılaşma olursa bu ölüm karşılaşması olacak ve kimse bundan sağ çıkamayacak."
Bunu biliyor...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Keyifli okumalar 💐
Mert Ege Harzemşah; uzun, ince parmakları arasına sıkıştırdığı sigarasını üstünde derin bir çukuru olan iki dudağının arasına götürürken babasından aldığı mavi gözlerini bir anlığına yummuştu. Çok kısa bir an kafasının içinde düşünceler aktı ama gözlerini açtığı an bulunduğu bu geceye, hiç tanımadığı bir evin arka bahçesine geri döndü.
Geceye karışan bu geniş, ışıltılarla donatılmış bahçe kendi evlerinin bahçesini anımsatıyordu biraz fakat şu an evinden çok uzaktaydı.
Sigarasından bir nefes daha çekti.
Kesinlikle evinden çok uzaktaydı. Ama sanırsa burada olma fikri kendisine ait olduğundan uzakta olmak kötü hissettirmiyordu. Gerçi kötü hissedeceği bambaşka şeyler olduğundan dolayı da böyle hissediyor olabilirdi. Ne de olsa ailesiyle birlikte olduğu rahat evinden kalkıp taa İtalya'ya kadar tatil yapmaya gelmemişti. Kız kardeşi için buradaydı. Şey henüz kız kardeşinin bundan haberi olmasa da kız kardeşi için buradaydı.
Kafasını iki yana salladı ve karmaşık düşüncelerinin etrafa saçılmasına neden oldu.
Her şey iki gün önce başlamıştı. Mert'in Lina'ya şu an hatırlayamadığı muhtemelen aptalca olan ama arasını düzeltmek için her zaman yaptığı gereksiz konuşmalardan birini yapmak üzere kız kardeşinin yanına gidişiyle.
2 Gün Önce
Mert Ege Harzemşah, eline aldığı kendisinin ve Poyraz'ın çocukluk fotoğraflarıyla dolu albümle odasından çıkıp Lina'nın yanına doğru yürürken amacı tamamen Lina ile olan ilişkisini onarmaktı. Kardeşlerinin çocukluğu hakkında daha bir fikir sahibi olursa kendisini onlara daha yakın hissederdi. Bu yüzden saatin geceye vuruyor olmasını umursamadan albümü eline aldığı gibi odasından çıkıp aşağı inmişti.
Lina'nın henüz uyumadığını biliyordu. Odasına geçtiğini duymamıştı ve zaten Lina genellikle evin arkasındaki kendi evi bellediği yerde takılıyordu.
Merdivenlerden sessiz adımlarla inmeye başladı. Poyraz çoktan uyumak için odasına çekilmişti. Eylül ise bu gece Birimde nöbete kalmıştı. Anne ve babası da tatillerinden henüz dönmemişlerdi zaten. Evde hâlâ yalnız sayılırlardı.
Mutfaktan bahçeye açılan kapıyı açtı ve hevesle adımlamaya devam etti. Evin ışıkları açık duruyordu.
Kendisi de Poyraz gibi erkenden uyumak için odasına çıkmıştı aslında. Birimde çok çalışıyordu ve yorgundu. Bu yüzden uyuyacağını söylemişti fakat odasına girdiği an uyuyamayacağını anlamıştı. Yatağında biraz dönmüş durmuş, sevgilisiyle konuşmuş ve tekrar yatağında dönüp durmuştu ama en sonunda işte kendini elinde bir albüm defterini almış çıplak ayaklarıyla bahçede dolaşıyor bulmuştu.
