TUTSAK

5- Kuş

Helloo! Biz geldiiik💜

Instagram; tutsakofficiial

İyi okumalar ballarım🥳

Seksendört - Dokunma

🕊

Çaldı.

Gelmemeli.

Çaldı.

Gelmesin.

Çaldı.

Geldi.

Depoya büyük bir gürültüyle girdiler. Gözlerim ilk Çakıroğlu'nu aradı. Aradığı gibi buldu da. Kalabalıklardı. En önde Alptekin Çakıroğlu vardı. Gözlerinde Yavuz'un karşısında bile görmediğim bir öfke vardı. Gözleri beni aradı. Buldu. Korumalara bir şeyler söyledi. Yanıma kalabalık bir koruma grubu yaklaşırken. Beni kaçıran adamın sesi bütün depoya yayılacak şekilde çıkmıştı.

"Yerinden bir santimetre bile oynarsa parçasını bulamazsın Çakıroğlu!" Korumalar üzerime baktı. Hırkanın içi? Kafamı yavaşça vücuduma çevirdim. Sağ elimle fermuara uzandım. İçimde bir yelek vardı. Tahmin ettiğin şey mi Nare?

Bomba mı o?

Cidden mi? Derin bir nefes aldım.

Çakıroğlu'nun gözleri hareketlerimdeydi. Bombayı O'da benimle aynı anda gördü. Elini bir yukarı bir aşağı yavaşça hareket ettirdi. Dudakları aynı anda mırıldanırken "Sakin ol" dediği çok barizdi.

Sakindim. Ama bu kadar insan benim yüzümden ölürse sakin kalamazdım. Benim yüzümden? Çakıroğlu yüzünden? Emin değilim. İkimizde suçluyuz sanırım. Adam konuşmaya devam etti.

"Uzaktan kumandayla kontrol ediliyor, yanlış tek hareketinizde kadın ölür" elindeki uzaktan kumandayı salladı. Sanırım bu beklenen bir durumdu çünkü benden çok şaşıran kimse yoktu. Çakıroğlu'nun bakışları tamamen tepkime bakmak için bana çevrilmişti.
Bir planı vardır elbet. Yoksa da sadece beni öldürebilir mi? Bir sürü insan var burada.

"Çakıroğlu! Kalbi durdu diye delirdiğin kadının parçasını bile bulamayacaksın bu gün! Murat abiyi yaktın! Abimin sevdiği kadını öldürdün! Abimi öldürdün! Emir'in vücudundan 30 tane mermi çıkardılar! Sıra senin en sevdiğinde!" öyle bağırıyordu ki, bomboş depoda sesi yankı yapıyordu.

Bu arada beni kaçıran beyimiz Emir'in kardeşiymiş. Emir'e ne olduğunu merak ediyordum. Eğer Çakıroğlu'nun dediği gibiyse sevdiği kadını o öldürmediyse. Düşünmek istemiyorum. Çakıroğlu'nun cevap vermeye niyeti yoktu ama. Bombayı fark ettiğimizden beri benimle göz göze gelmemek için her yere bakıyor bana bakmıyordu. Suçluluk duygusu mu? Herkesi bu kadar kolay öldüren bir adam. Saçmaydı. 

"Emre" dedi Çakıroğlu.

"Adımı ağzına alma!" adını Çakıroğlu'ndan duymak onu çileden çıkartmıştı. Bana doğru yürüdü. Silahını ve kumandayı kaldırıp "Aklınızdan bile geçirmeyin" diyip yanıma ulaştı.

Beni kaldırdı ve rehin aldı. Silahını şakağıma dayadı. Bu manzara bana bir şey hatırlattı Nare? Dejavu? Silah şakağıma ulaştığı an silah sesi duydum. Yine mi ben? Baktım. Değildi. Emre'nin eline ateş etti Çakıroğlu.

"Ölmesini mi istiyorsun Alptekin!" diye bağırdı. Korumalar kendi aralarında bir şeyler konuştuktan sonra benimle ingilizce konuşmaya başladı. İşim gereği ingilizcem olduğunu bilmesi beni şaşırtmamıştı.

"Bana güveniyor musun?" diye sordu. Emre'nin bizi anlamasını istemediği belliydi. Başımı olumlu anlamda salladım sadece.

"Kıpırdama ve sakın korkma" dedi. Derin bir nefes aldım. Emre bir şeyler döndüğünü anlamış olacak ki