Helloo! Biz geldiiiik!
Duyuru ve alıntılar için;
Instagram: tutsakofficiial
Bebeklerim bu bölüm çok eğleneceğiz, yorumlarda buluşalım lütfen beni yalnız bırakmayın👉🏻👈🏻
Lütfen oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın, benim için büyük bir motivasyon oluyor. Yorumlarda buluşalım🥺
Yanımda olan, benimle bu güzel ve zorlu yolu yürüyen herkese teşekkür ederim. İyi ki varsınız!
Hemen sizi bölümle baş başa bırakıyorum! İyi okumalar çiçeklerim💜
🕊
"Kapattın mı gözlerini" dedi. Başımı salladım.
"Başlıyorum" dedi ciddi bir işe başlar gibi.
"Milyonlarca kez düşündüm, milyonlarca farklı evrende gözlerine denk geldiğimi hayal ettim. Milyonlarca farklı senaryoda benim olduğunu düşündüm. Milyonlarca kez canlandırdım kafamın içinde gözlerini ilk gördüğüm anı.
Milyonlarca ihtimal arasında nefret ettiğim gece vaktinde nefret ettiğim karanlığın en dibindeyken gördüm gözlerini. Kurduğum, hayal ettiğim ve yazdığım milyonlarca senaryodan daha güzeldi. Karanlığımın içinde gördüm gözlerini, bana umut veren gözlerini.
Bazen nefret eder gibi bazen seviyor gibi bazen de hiç tanımıyormuş gibi bakan gözlerin. Nefretle bak, seviyor gibi bak ama beni hiç tanımıyormuş gibi bakma.
Beni çileden çıkaran o bakışı yüzünde görmek oluyor her seferinde. Bakışların değiştiğinde ne yapacağımı şaşırıyorum. Ben böyle bir adam değilim Yıkılmaz.
Yaralı kadınları sevmem, onlara yaklaşmam bile ama sen.
Âh sen.
Hiç yaralanmamış gibi gülüyorsun.
Hiç canın yanmamış gibi bakıyorsun.
Hiç acı nedir bilmiyormuş gibi konuşuyorsun.
Hiç, hiç defalarca yaşarken ölmemiş gibi, yaşıyorsun."
Derin bir nefes aldı. Söyledikleri benim nefesimi kesmişti. Biz bu gece birbirimize hiçbir şey itiraf etmediğimizi söylemiştim. Yanılmışım. Çakıroğlu da ben de söylemeden itiraf etmiştik zaten.
"Yine olsa yine yaparım Yıkılmaz. O sokakta karşılaşalım, gözlerini gördüğüm ilk an yine aklıma gelen ilk bahaneyle seni alır gelirdim" dedi. Elleri saçlarımda dolanmaya devam ederken ben gözlerim kapalı söylediklerini dinliyordum.
"Güçsüz göründüğümü düşünüyordum" dedim. Hem biraz önceye hem de daha önce yaşadığımız ana atıfta bulunarak.
"Ben ilk defa bu kadar güçlü bir kadın görüyorum" dedi. Kabusumda yaşadığım anları bilmiyordun ki ben gerçekleri de yaşamıştım.
"Hiç sanmıyorum" dedim gülerken.
"Gülüşünü kalkan olarak kullanıyorsun ve bunu o kadar iyi yapıyorsun ki karşındaki insanı şüpheye düşürüyorsun"
"Çakıroğlu" dedim konuyu değiştirmek için bir adım atarken "Üşüdüm" dedim. Cevap vermeden kollarıyla beni daha sıkı sardı.
"Kaçmak istiyorsan kaç eninde sonunda kollarım kafesine döneceksin" dedi.
"Neden kollarının bir kafes olduğunu düşünüyorsun?" diye sordum bunu sık söylemeye başlamıştı.
"Hapsediyorum çünkü seni"
YOU ARE READING
TUTSAK
Mystery / Thriller"Ben; kışı yaşadığım bir akşam beni yakan rüzgarı da çok iyi tanıyorum, bir cehennem akşamı beni üşüten alevleri de"
