TUTSAK

35- Kırk Mum

Hellooo! Biz geldiiiik.
Bayramımız mübarek olsun çiçeklerim, umarım bayramınız bayram olmuştur. Bizim için buruk bir bayramdı🌸

Bebeklerim sizi çok seviyorum bölüm atmak da istiyorum ama oylar ve yorumlar moralimi çok bozuyor. Emeğimin karşılığını alamamak çok üzücü gerçekten. Beni yorumlarda ve oylarda yalnız bırakmayın olur mu?🥺

Duyurular ve alıntılar için;
Instagram; tutsakofficiial
TikTok; elsanna07
X; eelsanna07

Bölüm şarkımız;
Ali Beykant - İnanmış biri
Ben bu bölümü tamamen bu şarkıyla yazdım eğer beğenip dinlerseniz yorumlarda Tutsak'dan gittiğinizi belirtir misiniz? Yorumları beğeniyor olacağım💜

İyi okumalar çiçeklerim💗

🕊

"Yenge, ben abimle ilk tanıştığımda da kötü bir haldeydi. 18 yaşındaydım ben yanına girdiğim de o zaman da iyi değildi.  2016'da aldı beni yanına, eğitim dışında kalan zamanım hep onunla geçti. Annesinin babasının öldüğünü gördüm, Leyla'nın öldüğünü gördüm hiçbir zaman bu kadar kötü görmedim. Yenge, siz tanıştığınızda ben abimi ilk defa gülerken gördüm. Bizimle oyun oynadın ya bahçede ben abimin seninle çocuk yanını gördüm. Yıllardır yanındaydım, ben abimi seninleyken tanıdım" dedi, cümleleri içten ve samimiydi.

"Ben de onunla kendimi tanıdım Can sadece o değil. Ben de onunla birine güvenmeyi tattım. Yalandan değil gerçekten gülümsemeyi tattım ama bazı şeyler sonsuza kadar sürmez" dedim gözlerimi sokağın başına çevirdim.

"İkiniz içinde yıkımı çok büyük oldu" dedi Can bir sigara çıkardı cebinden.

"Abine neden içme demedin?" diye sordum elindeki sigaraya bakarken.

"Beni hiçbir zaman dinlemedi, gerçi senden başka bir kişiyi bile dinlemedi bu zamana kadar" dedi Can, elindeki sigarayı ağzına götürdü ve yaktı. Sessiz kaldım. "Abimi sigara içerken izlemeyi seviyormuşsun, araba sürerken, resim çizerken.. Senden sonra yani o günden nasıl söylesem-"

"Vurulduğum günden sonra" dedim gülerek, Can'ın bunu söyleyememesi hoşuma gitti.

"Biz mekana geldik yenge, vurulduğun yere.. geç geldik, geç kaldık biliyorduk ama geldik seni bulamadık. Düştüğün sandalye, düştüğün gibi yerde dururken, her yer kanla kaplıydı. Alpaslan da yoktu ve bu abimi çıldırtan şey oldu. Alpaslan'ın seni oradan çıkardığını düşündü. Yıllarca senin onun elinde tutsak olduğunu düşündü. Öldüğünü bir an bile düşünmedi. Seni aramaktan bir an bile vazgeçmedi. Bunları anlatmak da bana düşmez ben sadece yarın o yemeğe gittiğinde önyargıyla gitme diye konuşuyorum. İçeride bir ton insan var biraz soruşturdum bilirsin işim bu, Kenan'ı, Altay'ı, Kaan'ı bu evin önünden son bir ayda geçen herkesi araştırdım. Bizim evdeki gibi bir ailen daha olmuş onu anladım. Sen kendine burada yeni bir aile kurarken abim evsiz kaldı" dedi Can. Kelimeleriyle çok şey anlatmış olsa da o da kendi yaşadığını bilenlerden olduğu için sessiz kalacaktım.

"Ben kendime yeni bir aile kurmadım Can. Araştırmalarının sonucunda öğrendiklerini bilmiyorum, bilmek de istemiyorum. Ama ben sana kısaca bir şeyleri özetleyebilirim. Altay'ı araştırdım dedin peki Altay ben intihar ettiğimde yetişmeseydi öleceğimi de öğrendin mi? Kenan. Kenan, defalarca ters yapmama sorduğu hiçbir soruya yanıt vermememe rağmen ben saatlerce sussam da kendi kendime kalıp tekrar saçma düşüncelere girmeyeyim diye saatlerce bana kimseye anlatmadığı geçmişini anlattığını da öğrendin mi? Kaan'ın ben bir iş için şehir dışındayken kızımın hayatını kurtardığını da öğrendin mi? Soruyorum Can, öğrendin mi? Ben kimseyi aile olarak seçmedim onlar beni seçti. Ben, sizin evinize girdiğim gibi kimsesiz girdim bu eve" dedim sağ elimin işaret parmağıyla evi gösterdim "Hem de sizin eve girdiğimdeki gibi güler yüzlü, cana yakın, sıcakkanlı değildim. Terstim, konuşmuyordum, göz teması bile kurmuyordum ama hiç pes etmediler. Benden vazgeçmediler. Ben onları değil onlar beni seçti" dedim konuştuğum her anda geçmişe gitmiş o anı yaşamıştım gözlerim doldu.