İnsan ne dilediğine dikkat etmeli, zira kalbinden geçen iyi ya da kötü hiçbir dilek gerçekleşmeden peşini bırakmaz, derler.
Ben, ölüm diledim.
Bir ölümle başladı her şey.
Bir başka ölüm onu izledi.
Ve bir diğeri...
Bol bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın katilin suç ortakları, benim aşk bahçelerimmm❤️
Keyifli okumalar!
*DİKKAT! Bu kitapta intihar, psikolojik ve fiziksel şiddet, cinsellik, madde kullanımı, küfür gibi olaylar bulunmaktadır. İçerik olumsuz örnek oluşturabilir, rahatsız edici ya da tetikleyici olabilir. Yaşı küçük olanlar ve hassas kişiler için uygun değildir. Yetişkin okurlar içindir.
*
OYUNCAK KATİLİ
Bir yara kapanır fakat sonsuza dek izi kalır, aynı yerden ikinci kez yaralanmayalım diye.
*
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
*
OYUNCAK KATİLİ
Ravebelg Kasabası
Ravebelg Kasabası o gecenin fısıltılarıyla çalkalanıyordu. Adımdan övgüyle bahsediliyor, sanatımın büyüleyici etkisinden çıkamıyorlardı. Bazıları saygısızca konuşup yaptıklarımın canilik olduğunu söylüyordu ama günü geldiğinde hepsi kim olduğumu anlayacaktı.
Sanatı sevmek benim suçum mu?
Öyleyse Ravebelg halkı karşıma çıkabilir, beni yakalayıp yargılayabilirdi. Kim buna cesaret edebilirdi?
Eğer cesaretiniz varsa bulun beni demiştim. Düşün peşime, kim olduğumu ifşa edin demiştim. Neden kahrolası korkak kıçınızı evinizden bile çıkaramadınız? Beni bulmakla ilgili en ufak bir şey yapmadınız. Çünkü sıra size gelmedi. Kum saati sizin için ters dönmediği için rahatsınız. Umursamıyorsunuz sıradaki kurbanın kim olduğunu ya da yaşayacaklarını... Sadece bu yüzden bile ölmeyi hak ediyorsunuz işte. Hepiniz.
Neyse ki Bay OM'yi öğrenmeye başlamışlardı. Yakında hepsi duyacaktı. Kate planımın ilk adımıydı. Rose ise kasaba halkını oyunuma davet ettiğim sahne biletim olmuştu. Onun sayesinde varlığımdan haberdar olmuşlardı.
Ravebelg Kasabası bundan böyle benim oyun evim, tiyatro sahnemdi. Koltuklar hıncahınç doluydu ama yavaş yavaş azalacaklardı. Bu sahnenin tek yıldızı bendim ama onlar benden nefret edecekti.
Kasaba halkı bir şeylerin yolunda gitmediğini anlamıştı artık. İçlerinden pek çoğu aptalca cesarete kapılıp peşime düştüklerinde aradıklarını bulamayacaklardı.
Onlar bir kişiyi arayacaklar ama yanılacaklar. Bulmaları gereken kişi yalnızca ben değilim ve bunu asla bilemeyecekler.
Sabahtan beri nereye gitsem insanlar, Rose ve diğerlerinin ölümü hakkında konuşuyordu. Oysa partide öldürdüklerim konuşmaya değer bile değillerdi. Basit bir zehirlenmeydi onlarınki. Neden bunu konuşmaya değer görürlerdi ki?
