18.Bölüm: İkonalar

27K 1K 572
                                    







Oy vermeyi ve bolca yorum yapmayı unutmayın aşk bahçelerimmm❤️

Keyifli okumalar!

*Bu bölüm Bay OM'nin ağzından anlatılmaktadır. Bölüm içerisinde geçen dini örnek ve metaforlardan rahatsız olacaklar bu bölümü okumadan geçebilir çünkü bölüm kısa ve katilin psikolojisine, kendini kurgu içerisinde konumlandırdığı duruma atıflar yapılan, okumadığınız takdirde akışta bir aksaklık yaşamayacağınız bir bölümdür. Diğer bölümlere göre sakin ancak kurgu içerisinde katilin psikolojisini daha açık görebildiğimiz bölümlerden biridir.

Ayrıca kitap boyunca katilin din hakkındaki görüş ve düşüncelerini yazarla bağdaştırmaktan kaçınmanızı rica ediyorum. Eski bölümlerde din ve Tanrı hakkında yazılmış satırlarda "dinden çıkmakla, dinsizlikle ya da günahkârlıkla" suçlandığım yorumlar okumak hoş değildi. Kurgu ve karakterlerim benimle bir tutulmamalıdır. Doğrusuyla yanlışıyla onları yazmak kalemimin özgürlüğüdür. Bundan rahatsız olanlar dediğim gibi bir sonraki bölüme geçebilir. Kimse kırılmasın diye uyarmak istedim.

*DİKKAT! Bu kitapta intihar, psikolojik ve fiziksel şiddet, cinsellik, madde kullanımı, küfür gibi olaylar bulunmaktadır. İçerik olumsuz örnek oluşturabilir, rahatsız edici ya da tetikleyici olabilir. Yaşı küçük olanlar ve hassas kişiler için uygun değildir. Yetişkin okurlar içindir.

*

18.Bölüm: İKONALAR

Kimse, körü körüne bir başkasını sevmemeliydi. Hayatı yaşamaya değer kılan şey insanların değil, senin kendine verdiğin sevgi sayesinde mümkündü ancak.

*

OYUNCAK KATİLİ

Ravebelg Kasabası

Kate Waller. Ölümüne en çok üzüldüğüm zavallı oyuncağım. Buraya gelmeden önce yıkadım ellerimdeki kanı, arındırdım ruhumu kötülüklerden. Kapının ardında bıraktım dünyaya ait olanları. Bana ait olanları.

Buraya senin için geldiğimi bilmelisin. Ruhun huzur bulsun diye bir mum yakacağım birazdan. İçten bir dua ederek yad edeceğim ölümünü.

Biliyorum bana kızgın değilsin.

Biliyorum beni hala seviyorsun.

Biliyorum bu kasabadaki tek dostun bendim. Hala da öyleyim.

Biliyorum tüm kalbinle bana inandın ve gökyüzünden beni izliyorsun.

Çünkü bana değer verdin.

Çünkü tam bir aptalsın.

İnsanlara körü körüne inanacak ve sevecek kadar aptal.

Duvarlardaki ikonaları inceleyerek ağır adımlarla eski kilisenin içinde yürürken Kate'le geçirdiğim son geceyi düşünmeden edemiyordum. Elimi tuttuğunda, sarıldığında ve gözlerimin içine baktığında hissettiklerim hala içimde ve tazeydi.

Kate'i yaşadığı ıstırap dolu hayattan kurtarmıştım. O masumdu. Belki de kurbanlarımın arasındaki en masum olanıydı. Bu yüzden onunla başlamıştım ya zaten... İlk onun kurtarılmaya ihtiyacı vardı.

Ben öldüren değildim. Kimsenin lanet olası hayatını yok ettiğim de yoktu. Aksine ben yeni bir hayat veriyordum onlara. Baştan başlamak için bir fırsat... kötülüklerden uzak durmaları için bir şans.

OYUNCAK MÜZESİ (+18)Where stories live. Discover now