Oy vermeyi ve bolca yorum yapmayı unutmayın aşk bahçelerimmm❤️
Keyifli okumalar!
*DİKKAT! Bu kitapta intihar, psikolojik ve fiziksel şiddet, cinsellik, madde kullanımı, küfür gibi olaylar bulunmaktadır. İçerik olumsuz örnek oluşturabilir, rahatsız edici ya da tetikleyici olabilir. Yaşı küçük olanlar ve hassas kişiler için uygun değildir. Yetişkin okurlar içindir.
*
30.Bölüm: ONUNLA BİRLİKTE
*
Yaralar iyileştiğinde unutur insan. İzi kalmalı ki daima, hatırlayabilsin hatalarını.
*
NOA DAYTON
Ravebelg Kasabası
Zihnindeki şeytanlara söz geçiremediğinde kendi cehenneminde tutsak kalır insan.
Yıllar boyu bana, benden çok zarar veren olmamıştı. Herkesten önce kendi düşüncelerim beni bu hale getirmişti. Meğer ruhumda besleyip büyüttüğüm karamsarlığımmış beni yetiştiren.
Beni karanlığıyla yeniden doğuran zihnimin kuklası olarak sürdüğüm hayatımda ilk kez düşünmeden bir adım atma cesareti gösterdiğime hala inanamıyordum.
Kendi prangalarımı söküp attığım bu gecenin tadını, beni gerçekten seven adamın göğsüne yaslanarak çıkarıyordum.
İkimiz de küvetin içinde, ihtiraslarımızı dizginleyen sıcak suyun keyfini çıkarırken Paul'un düzenli nefesi kulağıma sakin bir melodi fısıldıyordu. Zihnimdeki düşüncelerin zehri suya akıp giderken burada geçirdiğim her an daha fazla arındığımı hissediyordum.
Paul'u görebilmek için hafifçe geriye çekilerek suyun içerisine omuzlarımı daldırıp başımı yana yatırdım. Çenesinin altından göz göze geldiğimizde iri dudakları sakince kıvrıldı. Islak saçlarından bir damla alnıma düşünce bu ikimizi de güldürdü.
"İyi misin?" diye sordu karnımın üzerinde duran elini iyice belime sararak. İki yanımdan uzattığı bacaklarının arasına çekti beni.
Uysal bir gülümsemeyle başımı sallarken, "Çok daha iyiyim," diye mırıldandım. Yalan değildi. Belki de ilk kez bir erkeğe iyi olduğumu söylerken yalan söylemiyordum.
Saçlarımı okşayan elinin baskısıyla başımı tekrardan göğsüne yasladım ve Paul saçlarımı okşamaya devam etti.
Derin bir nefesle iç çektiğinde sessizliğin bozulacağını anlayıp kendimi hazırladım. Çok geçmeden, "Neden?" diye sordu anlamadığım bir şekilde. "Neden buradasın Noa?"
Duymaktan korktuğum sorunun bu kadar erken gelmesini beklemiyordum.
"Ben..."
"Açık konuşmanı istiyorum," diyerek lafımı kesti. "Senden istediğim tek şey bu."
"Klinikte yaptığımız konuşma..." Ona karşı şeffaf olmak istiyordum. "Kötü günlerden geçtiğimi, seni kırmaktan korktuğumu söylemiştim."
"Hatırlıyorum." Yumuşak dokunuşlarıyla eli yanağımda dolaşıyordu.
"Birlikte iyileşebileceğimizi söylemiştin bana. Hiç ihtimali olmayan bir ilişkiyi hep yaşamış olmayı dileyeceğini söylemiştin. Duvarlarımın öte yanına geçmene izin vermediğim için bana sitem ettiğinde sana ne kadar haksızlık ettiğimi düşünmeye başladım."
आप पढ़ रहे हैं
OYUNCAK MÜZESİ (+18)
रहस्य / थ्रिलरİnsan ne dilediğine dikkat etmeli, zira kalbinden geçen iyi ya da kötü hiçbir dilek gerçekleşmeden peşini bırakmaz, derler. Ben, ölüm diledim. Bir ölümle başladı her şey. Bir başka ölüm onu izledi. Ve bir diğeri...
