Sen duydun mu sustuklarımı? |Yarı texting|

16. bölüm

Asaf'tan

Dün akşam Yusuf dede bizi evine çağırmıştı ondan dolayı evde bir telaş vardı nedeni ise her zaman ki gibi Eymen'in yaramazlıklarıydı. Birde Zümraya bakın hiç yaramaz değildi. Elbiselerini giymiş yanımda oturmuştu ve birlikte salonda koşturan Eymen ardından da koşan Anneme bakıyorduk.

"Eymen oğlum hadi koşmayı bırak. Şu üstünü giydireceğim." Dedi annem bıkınca
Eymen ise hâlâ koşturuyordu.

"Ben o üstü sevmiyorum. Pijamalarım ile geleceğim."

Rahatlığını baya düşkündü 'neden her yere pijama ile gidemiyoruz.' diye ağlamıştı yarım saat önce

"Oğlum ne pijaması gel bu üstü giy. Eve geldiğimizde yine giyersin pijamanı." Dedi annem koltuğa oturarak baya yorulmuştu.

"Boşver anne Eymen çirkin olmak istiyor böyle gelsin o zaman" dedi Zümra

"Hayır çirkin olmak istemiyorum." Dedi Eymen sinirle ve hemen anneme doğru koşup pijamalarını çıkarttı.

Zümraya dönüp burnunu sıktım.
"Aferin kız." Dedim.
Gülümseyerek bana bakıp sarıldı.

Odama çıkmak için ayağa kalktım

"Anne odamdan telefonumu alıp geliyorum." Dedim

"Tamam hemen gel."

Yatağımın üstünde olan telefonumu alıp instagrama girdim. Kendi hesabımdan Özün'ün hesabına giremiyordum çünkü hesabı gizliydi bende Zümra'nın hesabına girdim. Her akşam hesabına bakıyordum pek bir şey paylaşmıyordu. Genelde şarkı atıyordu ve aynı tür müzikler dinlediğimizi fark etmiştim. Çoğu müziği ondan görüp dinlemiştim ve bayılmıştım. Onunla aynı müzikleri dinlemek bile iyi hissetirmişti.

Onu seviyor muyum emin değildim dediğim gibi ben daha öncesinde kimseyi sevmemiştim ama her düşündüğümde, her gördüğümde kalbimin ritmi değişiyordu.

Annemin seslenmesi ile koşarak merdivenlerden indim.

"Hadi Asaf gidiyoruz." Dedi

Hemen ayakkabılarımızı giyip evden çıktık. Zaten bir yirmi adım atsan evin içinde buluyordun kendini.

Bahçeden içeri girdik.Eymen koşarak kapıyı çaldı hemen ardından kapıyı Kerem açmıştı. Hepimiz teker teker içeri girdik. Salona geçtiğimizde her zamanki hoşgeldiniz faslından sonra oturabildik.

Kapının yine çalması ile Kerem ayağa kalkıp kapıyı açmaya gitti. Geri döndüğünde peşindende Berat girdi.

Berat'ın gözleri şişmiş ve kıpkırmızı olmuştu sanki her zaman ki Berat değil gibiydi. Hâlâ ayakta bize bakarak

"Kusura bakmayın bugün çok yorgunum ben odama çıkacağım." Deyip hemen salondan çıktı.

"Berat çok iyi gözükmüyordu ne oldu?" Dedim

Yusuf dede bana bakıp konuşmaya başladı

"Bugün Özün'ün arkadaşı Nazlı'nın ölüm yıldönümü daha demin mezarına gitmişlerdi. Berat ile Nazlı da birbirlerini seviyorlardı. Ne zaman mezarını ziyarete gitse böyle odasına kaçar." Dedi

Birbirlerini mi seviyorlarmış onun için çok kötü olmalı sevdiğini kaybetmek.
Ya Özün o da arkadaşını kaybetti peki o nasıl acaba şuan

"Berat'ın odası nerede?" Diye sordum

"Yukarı çıktığın gibi karşıdaki oda" dedi Yusuf dede

Ayağa kalkıp merdivenlerden çıkmaya başladım. Kapı kapalıydı bir kaç kez tıklatıktan sonra içeriden 'gel' sesini duydum ve kapıyı açtım.

Yatağın üstünde uzanmış ve gözleri kapalıydı.

"Özün iyiyim ben rahat bırak artık beni" dedi

Boğazımı temizleyerek konuştum.

"Kusura bakma belki konuşmaya ihtiyacın vardır diye geldim." Dedim

Sesimi duyması ile yataktan doğrulup bana baktı.

"Yok ben iyiyim aşağıda ne dediler sana bilmiyorum ama"

"Belki de her zaman içinde ne olup bittiğini birilerine anlatmadığın için iyi olduğunu düşünüyorsundur." Dedim

"Ne dememi bekliyorsun. Evet üzgünüm çünkü kaybettiğim kişi benim her şeyimdi." Dedi gözlerinden yaşlar akarken

"Seni anlayamam ama acını tahmin ediyorum." Dedim

"Biz evlenicez demiştik. Yani küçükken büyünce evlenicez demiştik. Ama olmadı." Dedi ağzından bir hıçkırık koptu

Kızda olsan erkekte üzgün olduğunda ağlardı insan, bu bir güçsüzlük değildi.

Yanına gidip sarıldım çünkü biri ağladığında sarılmanın iyi geleceğini düşünürdüm hep. Bende ağladığımda kendimi çaresiz hissettiğimde birinin bana sarılmasını beklerdim.

Nasılsınız efendim ☺️

Bu bölüm Berat'a baya üzüldüm.
Sizcede Asafla güzel arkadaş olmazlar mı?

İlerleyen bölümleri daha uzun yazacağım inşallah

O zaman kendinize iyi bakın görüşmek dileğiyle 💜