12 GECE | OGÜN ENES

BÖLÜM 11: BİR ŞARKI MIRILDAN İÇİNDEN

Kulaksız...

Söyle, bacaksız...

Bir varsayım yapalım mı yine?

Bilmem, yapalım mı?

Evet! Lütfen...

Çok özledim.

İlk ben başlıyorum.

Bekliyorum.

Varsayalım ki sen bir pilotsun...

Varsayalım ki garip bir adaya gittin...

Varsayalım ki o adaya zorunlu iniş yaptın...

Varsayalım ki orada kimse yoktu...

Kalacak bir yer bulman lazım.

Ağaç dallarından ve yapraklarından bir sığınak yapmalısın.

Sonra kendine yakıt bulup buradan kaçman gerekiyor.

Fakat bir şey fark edersin.

O da ne?

Orada bir gemi var.

Koşarsın.

Binersin.

Geri dönersin.

Üzerinden yıllar geçmiş, şehir artık farklı.

İnsanlar farklı.

Sahiplendiklerin farklı.

Varsayalım ki bir melodi keşfettin.

Şimdi bir şarkı mırıldan içinden.

Hep kaçıp yeni bir adım atarken,

Dibine kadar çileye batıp çıkarken,

İçine atıp atıp yoluna basıp giderken,

Su gibi akıp geçer zaman.

Giderek üzdün bizi zaman.

Sıraya dizdin bizi zaman.

Seversin Duman'ı.

Severim.

Çok da güzel söylersin sen.

Yine kulağıma fısıldar mısın bir şarkı?

Yaparım.

Gerçekten mi?

Varsayalım ki şimdi benden bunu dinledin, bacaksız.

Demiştim, çok güzel söylersin sen.

Sıra sende.

Her yerde ararken, ihtimal vermezken...

Kaybettim kendimi gözlerinde bulmuşken...

Herkesten uzak, hep kaçarken...

Sadece seninle güçlüyüm ben.

Varsayalım ki tebessüm ettim.

Tebessüm ederim.

Varsayalım ki bunu gerçekten bana söylerken hayal ettim.

Ogün, cidden bunu hayal ettin mi?

Şu an ne diyeceğimi bilemiyorum.

Hem mutluyum, hem de hüzünlü...

Neden?

Bunu sana gerçekten söyleyemeyeceğim için.

Varsayalım ki söyledin.

İşte o zaman hiç susmaz bu dudaklar.

Sabah akşam seni sayıklar dururum.

Geveze Dünya.

Kesinlikle öyleyim.

Bunlar için üzülmemen gerektiğini söylemiştim.

Evet, ama bazen düşünmeden edemiyorum işte.

Farkındayım.

Ve bu Pulsar'ın canını sıkıyor.

Varsayalım ki bir gün konuşabildim, bunun olmasını istemez miydin cidden?

Varsayalım, bacaksız.

Varsayalım ki öyle olsun.

ayten okay